naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Dilemma

door Dora

Even pauzeerde Anja in gedachten en Dorien voelde dat stilte het enige juiste antwoord was.
Ze had al die tijd ademloos naar Anja's ogen en mond gekeken die zich op haar beurt afvroeg of Doriene hier nooit eerder over had nagedacht. Voor vandaag was het genoeg, vond Anja, maar Doriene drong meteen aan. Ze wilde nog véél meer horen.
"Oké dan Dorien. Het was zeventien jaar geleden en we zaten na dat verhaal over de waard en zijn onterecht beschuldigde gast lange tijd in stilte aan die tafel. Mijn vader liep door in zijn puzzelboek en ik mijmerde over wat ik zojuist gehoord had. Totdat hij zonder op te kijken de rust doorbrak.
"Jij zegt goudeerlijk wat je denkt en dat steekt. Het roept weerstand op, zei mijn vader en Dorie, ik deinsde zo hard achteruit dat het bonkte tegen de stoelleuning. Het klonk zo verwijtend. Of nee, meer zo van: denk erom, dan is het je eigen schuld, niet zeuren, dikke bult, Anja. Vernietigend staarde ik hem van de stoel, maar hij keek me zo bezeerd aan dat ik er later anders over dacht. Misschien dat hij bij voorbaat al met me meeleefde, voorzag dat ik ermee op mijn bek zou kunnen gaan." legde Anja uit. Dorien slikte even. Ze nam gehaast een slokje van de wat afgekoelde koffie en vroeg nieuwsgierig hoe het verder ging.
"Ach pa, kom nou," zei ik, " Jullie hebben mij geleerd eerlijk te zijn. Op straffe van het gevang. Lang heb ik gedacht dat je van jokken in de hel kwam, want Leo, mijn broer, had me daar bang mee gemaakt."
Haar vriendin knikte en gebaarde dat ze door moest vertellen.
"Ik zei dat het kennelijk nogal meeviel, want, zei ik, hier in huis gebeuren dingen die niet door de beugel kunnen en daar doet niemand iets tegen. Dus pa, kom me niet vertellen dat ik smoezen moet verkopen."
"Nee, jij moet eerlijk blijven, maar als anderen jou niet vertrouwen moet jij op je tellen passen… Jij zult er vaak mee te maken krijgen en bedenk dan... zoals de waard is...." waarschuwde/voorspelde pa en ik, Anja de Banjer walste zijn bezorgdheid weer lekker adrem plat: Ach, wie dan leeft, die dan zorgt. Ha ha. Soms brengen scherven wel eens geluk, dat zegt men immers, pa?"
Dorien reageerde nog steeds niet, ze leek in gedachten verzonken.
"Ik had het er al uitgegooid voordat ik had nagedacht," maakte Anja die herinnering af en omdat Dorien weer heel lang zweeg vervolgde ze.
"Ik vond mijn manier van leven makkelijk en was tevreden met de waarden die mij bij waren gebracht. Ze waren me zo eigen als mijn... haha, vette huid, die inmiddels erg gehavend onder de vette pukkels zat." Anja zweeg en Dorien leek er duidelijk door in beslag genomen. Alsof ze ook aan het puzzelen is, zag Anja. Voor iemand die er zoveel over wilde horen reageerde ze wat lauw, vond ze.
"Dus hij leerde je dat jouw soort eerlijkheid je parten spelen zou?" vroeg Dorien uiteindelijk en Anja knikte net op het monent dat Doriens kopje tegen de plavuizen aan diggelen vloog.

"Weet je Dorien, ik kan me niet voorstellen wat er zo prettig aan is als men liegt of stiekeme dingen doet. Wat het daglicht niet verdraagt kan nooit goed wezen." zei Anja toen ze het stoffer en blik had opgeruimd.
Dorien schudde haar hoofd terwijl ze bloosde omdat ze het wist van... en dat…
"Met goede wil en een rein geweten kunnen we het oordelen aan de daarvoor bestemde God laten," mompelde Anja en Dorien rilde. Ze zag toch maar van haar bekentenis af…
Of zou Anja het al weten van haar man?

feedback van andere lezers

• Hoeselaar
  Meestal dek de vlag de lading niet, maar de mens wil bedrogen worden. Ga maar de winkels in, we kijken naar de mooie verpakking terwijl we weten dat we bedonderd worden maar toch kiezen we voor die ene.
  Vertel een vrouw alles naar waarheid en ze gaat vermoeden dat je vreemsd gaat, zo is dat nu eenmaal.
  Dieren kunnen niet bedriegen omdat ze geen verstand hebben, dus is verstandig zijn een nadeel voor hen die eerlijk wil zijn
  
  Willy
  Dora: Ik zelf wil NIET bedrogen worden, daar heb ik mijn bekomst van... maar ik weet dat het niet uitroeibaar is... vandaar dat ik in de winkels precies weet wat ik nodig heb, het staat altijd op de laagste schappen...
• ivo
  wie liegt bedriegt steeds zichzelf en alles wat die liefheeft en niet zozeer die ander ..
  Dora: Ja, ik begrijp ook niet hoe iemand gelukkig kan zijn die het vertrouwen van een ander zo belazerd. Opkmopen dan maar...
• Runner
  De leugen regeert!
  Dora: Hier niet Runner, maar waar nog meer niet? Dank je
• julien_maleur
  een vlot te lezen stuk over eerlijkheid en twijfels en uiteindelijk toch maar niet bekennen. Dus: zo uit het leven gegrepen. Lekker om lezen.
  groetjes Julien
  Dora: Dank je voor het compliment. De realiteit is soms hard, kennelijk.