|
< terug
naaktheid (fragment)
hoe meer kan een naakte vrouw zijn als alles wat zij heeft heeft afgegeven en in het pure van haar lijf nog enkel lege handen overhoudt.
Van achter haar lede ogen zoekt zij naar wat haar heeft geknakt en wat is achtergebleven, naar een optie om te blijven staan en te leven.
hoe kan een man in de naaktheid die hij heeft, toeschouwer blijven en toezien hoe vernieling wroet .. zonder zichzelf niet te geven, in het enige wat die heeft...
hoe meer kan meer zijn als wanhoop zindert en afschuw groeit, waarbij schoonheid zoveel kan veranderen, zonder dat een ander dit voelt of ziet?
Wie zijn nek niet uitsteekt en zichzelf niet geeft, moet niet spreken en troosten, want wie niet doet, die niet spreekt.
dauwdruppels weven draden als een ochtenddouche, lang leve het frisse van wat 's morgens ontstond, zodat de dag, die niet verzengend lang hoeft te duren, zich afsluit in een gemeende diepe rust.
feedback van andere lezers- warket
hier heb ik het een beetje moeilijk mee zonder een duidelijke reden
ivo: tja er moet niet altijd een reden zijn, het gaat mi om het gevoel, gevoel is vaak gekleefd tussen situaties, het gevoel is wat rest als de situaties voorbij zijn ...dank je wel - Dora
Ja Ivo...dit is een stevig stukje denkwerk en het zit goed in elkaar
Mensen genoeg die hier helemaal geen weg mee weten of wellicht alleen in stille dromen denken zonder er iets mee te doen.
Wie zich brandt moet op de blaren zitten en menigeen moet tevens voor de blaren van de hele kudde boeten.
ivo: beankt Dora ... - GoNo2
Leest als een gedicht!
ivo: was ook wel als een gedicht geschreven, maar kan ook in een tekst gewoon vermeld staan. Dank je wel - Hoeselaar
De psychoanalise van de naakte mens is een moeilijk thema.
Alles wat daar staat is een iemand zonder rang of stand, macht of geld. Hier staat een niemand behalve dan die persoon waarvan men weet en ziet dat het om een mens gaat maar door het gebrek aan uitelijke tekend opeens niemand meer is behalve dan het blote lijf dan aantrekt om wat het in het hoofd van de betrachter verbeeld. Of dat de vorm uitzicht of algehele beeld de betrachter afstoot.
Bedankt dat je me aan het denken hebt gezet over hoe we mensen be of veroordelen. Knap!!
Willy
ivo: bedankt willy ... het is geen gemakkelike tekst denk ik dan maar .. - Ivan
Ik lees het als 5 verschillende filosofién, met een slot waaraan alle 4 voorgaande versen onderhevig zijn, heb ik het goed?
vr/gr Ivan
ivo: dat kan je zo lezen, idd, maar het kan ook een geheel zijn, zoals in een toneelstuk waar man en vrouw naakt tegen over elkaar staan en spreken .. het kan ook een stuk proza zijn ... vanuit een gedachtenstroom, uit wanhoop zelfs ..
ikzelf zie het eerder als een antwoord op hoe men moet omgaan met innerlijkheid en met passiviteit in relatie tussen virtueeel en realiteit ... maar elke lezer leest het zijne er in, en dat zal zeker dan ook zo zijn, omdat ik vooral gevoel wou schrijven en geen dogma of interpretatie ... bedankt ivan
|
