writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Achterstraat

door warket

Het was op een vrijdag dat ik langs de Achterstraat ging. Het waaide krachtig en de regen sloeg in mijn gezicht. Ze deed voorzichtig de voordeur open. Je kon nauwelijks zien of het zij of haar dochter was.
Ik heb iets beschreven op een vod papier, zei ik.
Kom binnen.
Ik blijf niet lang.
Ga zitten en drink iets...koffie of zo?
Heb je niets anders voor het einde van een laatste werkdag in de week?
Eet je straks mee?
Neen, ik blijf niet lang.
Haar oudste dochter vertrekt zaterdagavond naar Zuid Afrika en de jongste zegt dat ze Bert en Stef nog eens wil terug zien. Het is al zolang geleden. Ik stel voor om iets bij mij te komen eten.
We drinken een scheut Cubaanse rhum en sterke koffie. De wind jaagt de regen tegen het vensterglas. Er zit iets zangerigs in, de wind, de regen en die drie vrouwen in dit huis aan de Achterstraat. Terwijl ik een sigaret draai gaat ze in de keuken het eten verwarmen.
Eet je echt niet mee?
Een proevertje en dan ben ik weg.
Ontkurk dan een fles wijn. Ik breng glazen.
Kom ik niet ongelegen?
Neen. Voor een keer dat je komt. Ik heb vanavond niets anders te doen.
Ik bel L om te zeggen dat ik hier blijf.
Ik heb geen telefoon. Neem de gsm maar trek het niet te lang, het is duur.
Waarom eet je geen pasta bij de saus?
Omdat ik geen honger heb maar de saus lekker vind.
We eten zwijgzaam. Ik eet zonder gebit. Er ontbreken twee snijtanden Al drie weken. Ik heb geen voltandige mond nodig om hier binnen te komen. We kennen elkaar vijfendertig jaar. Zij was pas vijftien. Nu zit ze hier een nieuw leven op te bouwen. Mekaar vijftien jaar uit het oog verloren, en nu eet ik op een stormachtige vrijdagvooravond tomatensaus met een stuk brood aan tafel bij haar met haar twee dochters. Even maar. Ik blijf niet lang.
Trek je nog een fles wijn af?
Waar is de aftrekker?
Voor uw neus!
Wat vind je van de muziek? Het is Ierse muziek.
Zou je niet zeggen.
Heeft het gesmaakt?
Heerlijk.
Nog een tas koffie?
Ja, en een scheut rhum. Drink er ook een. En we roken een sigaret na het eten.
Het regent niet meer. De wind is in slaap gevallen. Misschien is het maar een indruk. Loomheid in de oren. Hoor je mij K?
Ik heb mijn gehoorapparaten in en hou op met me K te noemen. Je weet dat ik daar een hekel aan heb.
Nog een koffie?
Neen. Nog een scheut Cubaanse rhum.
K, we worden zat.
Hou op met me K te noemen!
Ik vind die naam mooi. Je voorouders waren wellicht Kelten.
Onze voorouders waren gelijk. Geloof jij in de schepping?
Hou op met dat gefilosofeer. Dan begin je te fluisteren. Ik hoor je liever schreeuwen. Knor desnoods als een varken maar filosofeer niet tegen mij.
Laten we dansen.
Op afstand dan. Ik wil niet dat je me aanraakt. Laten we eerst nog iets drinken.
En dan dansen we als indianen.
De hond blaft. Hij-zij blaft. De kat, zo verwend dat monster! Ze pist in de bloembakken. Echt, echt waar. Het is woestijnachtig.
Ik ga plassen.
Ge komt nog terug?
Wil jij ondertussen nog een sigaret voor me rollen?
Er zat iets damesachtig in haar stap. Ze kwam terug en zei: ik heb zin om te wenen.
Ween maar. Je hoeft je voor mij niet te schamen. Het is maar een omgekeerde lach. Het zal goed doen.
We zaten aan tafel. Ze weende alsof het een eeuwigheid geleden was.
Ik kuste haar hand als een dame en we deden een belofte aan de eeuwigheid. Zolang de slaap ons niet aanraakt zullen we niet slapen gaan.
Later, veel later in de ochtend heeft ze in de zetel een deken over mij gelegd en heeft ze me onzichtbaar een kus gegeven. Ik had het gevoeld in mijn slaap.
Daarna ben ik te weten gekomen dat een vriend van mij diezelfde avond stierf.

 

feedback van andere lezers

  • VUURKRACHT
    Je hebt een heel eigen stijl,
    die ik graag lees!
    warket: dankjewel
  • martine
    zo rakend mooi
    heel graag gelezen
    warket: het was op een regenavond
  • Wee
    Oef, dit ontroert ...
    Vol verlorenheid en melancholie,
    ik heb ook zin om te wenen.
    x
  • Runner
    Mooi!
  • Dora
    Ik zie het zo voor me gebeuren, jammer van al die verloren jaren eigenlijk, dat ze elkaar niet zagen
  • Hoeselaar
    Hou meer van het aaneengeschreven tekst, het leest dan gemakkelijker

    Willy
  • ivo
    oeps dit is wel sterke koffie
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .