Volg ons op facebook
|
< terug
Koffie verkeerd
Half elf. Ik pauzeer enkele minuutjes van mijn dagelijkse schrijfwerk.
Afrikaanse muziek trekt mij nog steeds en koffie lurkend kijk ik toch even naar de zendeling. Hij glimlacht iets te zoetig en bevlogen vertelt hij hoe hij daar, in donker Afrika, terecht kwam.
"Het was heel wat anders dan ik zelf had uitgedacht, maar toen men het me vroeg wist ik: Als God je dit pad op stuurt mag je in het volste vertrouwen die weg volgen." Goddomme, meteen ontploft mijn gehele Godsbesef door het zijdezachte gezwets en beledigd spring ik op.
Ik heb de koffiepauze geheel verkeerd gepland. Pats, uit. Verdorie, weg met melig gezever. Stomme vent.
"Jaja sakkerloot. God stuurde jou, haha. Laat me niet lachen idioot." bouw ik hem spottend na.
"An me hoela. Heb jij een betere God dan ik?" vraag ik aan het behang waarachter ik ben geplakt.
"Aan het eind van de rit ben ik laaiend over wat jouw Lieve Heer voor me in petto had. Verdomde gek! In de bloei van mijn leven was ik. Vol liefde en vertrouwen, nondeju nog an toe... maar ik werd wel de goedgelovige versleten Godvergeten gevallen Godsvrucht. Alsof ik dit lot WEL zelf heb uitgedacht, vlieg toch op. Roepende in Gods machtige woestijn was ik en dat moet ik verdorie nog steeds volhouden ook. Hoepel op met ongein en flauwe schone schijn. Ik verval verdraaid altijd in een rijmwoord als adrenaline mijn bloed aanboort. Wacht jij maar af tot jouw engelengeduld net zo smerig kannibalistisch is onthuld en misbruikt als het mijne. Dan piep je wel een toontje lager. Dank je zeer, sluwe slippendrager. Mijn God had wel een hééééél hoge pet van me op, dat hij me al die mankracht met mijn te dragen kruis meegaf. Was ik destijds maar een slappe troela geweest. Zonder enig principe of verstand. Enkel een dom lijf met lekker vlees, die de grote keuzes aan een ander liet en nergens verantwoording voor nam. Dan was het misschien anders gelopen, dat goddelijke rattenplan.
Niets gebeurt voor niets, vertrouwde ik erop dat Gods wil geschieden zou, maar voor ik het doorhad zat ik vanaf dag één opgescheept met die onmogelijke spagaat die de grootste en gemeenste duivels lasteren laat. Waar was die Godsfiguur van jou toen we, zoals het staat bebijbeld, een goed gelovig gezin stichtten? Ik zal wel geen echte Christen zijn zeker? Was het wellicht een andere God die er voor zorgde dat hij mij overspel verweet terwijl hij dat zelf deed? Wat werd bedoeld met: Gaat heen en vermenigvuldigt u? Is "gaat heen" in jouw visie wat je met goed fatsoen behoort te doen? Opdat er voldoende Godvrezende slachtoffers achterblijven? Een kind verdient de vader en vise versa. Waarom mochten die twee een band opbouwen? Waarom, als jouw God wist dat mijn ex er vierenveertig dagen later, drie jaar lang die éne dag per maand, het mes in zou zetten? Waar was die God die verraders mores leert? Jouw God is het eens met zulke beflikkerij? Heb jij dáár een antwoord op, achterlijke glimlachende heilige boon? Moest ik persé op mijn goedgelovige bek? Hoe verenigt een normaal denkend mens de nachtspiegel die jouw Lieve God over ons uitgoot? Laat me niet zo allejezus hard lachen. Dat heeft jouw God dan lekker geregeld. Flikker op, garnaal, het is te banaal allemaal.
Jouw God vond het prima dat een kind kapot werd gemaakt. Geloof je dat echt zelf? Ik niet.
Ik zag de manipulaties en vunzige intriges die ons nekten en die hadden niets hemels.
Nee, mijnheer de zendeling, met je op de wangen vastgekoekte glimlach en je flemende bekeringstoon, het zit allemaal toch wat ingewikkelder gewoon. Het zijn mensen die deze egoïstische streken leveren. Een krankzinnige pik die in een vreemd potje moet roeren. Houdt op te ouwehoeren.
Dat alles, mijnheer de predikant, zou mijn Lieve Heer beslist hebben af-ge-keurd!!!
Mijn God zou mijn man een intelligent verstand hebben gegeven waardoor hij wist dat geen enkel egoïsme het waard is om een kind aan te verkwanselen. Mijn God had hem met een geweten gezegend dat het niet rechtvaardigt een nazaat te verlaten opdat zij de rest van haar leven op een krankzinnige manier naar hem verlangt. Wie is hier genaaid? De onschuld, mijnheer de bijbeluitdragende zieltjesredder.
Mijn koffie is op. Houd jij verder je slinks glimlachende kop. Predik in het zwarte deel van de wereld jouw geloof en houd je pik achter slot en grendel. Opdat er geen koffie-verkeerd uit geboren wordt. Stel dat God je terugroept? Zodat jij dat kind drie jaar later daar achter moet laten om naar het godvergeten rijke Nederland terug te komen. Doe jouw God mijn hartelijke gemeende groeten…
feedback van andere lezers- bessy
zoiets lucht op.
God ergens de schuld van geven of zoiets is wel er naief....
sommige dingen gebueren. Vraag mij, bij God, niet waarom.
Pittig stuk schrijfwerk....
Dora: Nou en of Bessy. God kan men niet alles in de schoenen schuiven Het is de mens die de boel beflikkert... gestuurd door God, haha. Dank je - Mistaker
En dan is er koffie...
G
Dora: Een goede hete, pittig en sterk, daar kikker je tenminste van op, dank je wel... - Runner
Met God weet ik het ook niet. Misschien wordt dit gebed van jouw wel ge(ver)hoord!
Dora: MIJN God weet hoe en wanneer ik zeer intiem tot hem bid, inderdaad... Dank je Runner - ivo
de schijnheiligheid van sommigen kent idd geen grenzen, maar om met het kind het badwater weg te gooien krijg je ook niets terug. Hetl leven is te kostbaar, om de kansen en de gelukstreffers die er zijn te verkwantselen aan zaken die niets met de realiteit te maken hebben. Een doorgetrapte zendeling die niets beters verzindt kan beter in zijn thuisland blijven en gaan werken zoals elke normale mens dat doet en dat die niet iets heiligs zo onheiligs aan de man brengt, dat er van heiligheid niets meer overschiet.
knap geschreven Dora, magnifiek ...
Dora: Inderdaad, ik werd me toch een partijtje kwaad... zomaar plotseling eensklaps ineens en daarom moesten Liedwien en Adriaan ook even in de wachtrij blijven staan, haha, dank je wel - Wee
Goddomme, ik verslik me in mijn sapje (geen koffie 's avonds
voor deze slechtslaper), terwijl ik je verhaal (her)lees.
Ik vóel je woede.
(Probeer tussen het dozen uitpakken weer wat bij te lezen.)
Dora: Jézzzzus. Wee,
Nu heb ik dmijjn eigen stuk opnieuw gelezen, omdat jij me er 'uitstelend' voor gaf.
Ik herinner me de woede weer en de boosheid over zoveel hypocrisie.
Het kwam recht uit mijn hart.... Die zeverende "Godsgelovige" heeft me inderdaad destijds danig 'geinspireerd' flink uit mijn dak te gaan.
Pijn is pijn en daarmee basta. Dank je wel....
|
