|
< terug
vervolg sneeuw
De volgende ochtend is het opnieuw aan het sneeuwen. Onbegonnen moeite om hierdoor te fietsen. Het kerkplein ligt er verlaten bij. Het is zes uur. De geparkeerde auto's die anders het dorpsplein ontsieren worden opgeslokt in een uitgestrekte sneeuwbal. Enthousiast ga ik naar de slaapkamer waar zij zich niets vermoedend de voorlaatste keer omdraait onder de lakens.
Het is opnieuw aan het sneeuwen!
Wat zeg je?
Alles is ondergesneeuwd, kijk maar naar het raam boven het bed.
Ze verheft haar hoofd schuin naar het dakvenster, zucht en trekt dan het laken tot net boven haar voorhoofd. Ze heeft nog recht op een uurtje slaperige zaligheid. Je gaat toch niet met de fiets naar het werk?
Ik twijfel, …hoewel
Neem de auto. Iemand zal me naar de luchthaven brengen.
Ze heeft gelijk. Nu ik met de wagen ga blijft er extra tijd over voor een kop koffie en een sigaret.
De rit naar de stad verloopt traag. Het land wordt lamgelegd door vijftien centimeter sneeuw. Wie het zich kan permitteren pleegt onschuldig verzuim op deze laatste werkdag. Het verkeer sukkelt en strandt halverwege. Overmacht krijst overal. In Rusland zouden ze om zo'n interludium giechelen, maar hier, die vrijdag, is het ernst. Wanneer ik 's avonds thuis kom veeg ik de sneeuw van de terrastafel en leg er een marmeren plaat op zodat het schrijfpapier droog blijft. Het witte stuifsel glinstert in het oranje straatlicht van die enige pilaar vlakbij. Het is vredig hier zo te niksen. Er dwarrelt fris sneeuwvocht uit de hemel dat de inkt doet uitvloeien. Woorden verwateren op den duur. Het wordt tijd om onderdaks te gaan.
Zo zit ik tijdloos over een bladzijde gebogen krabbels te herschrijven. Ze heeft me gebeld. Door het winterweer heeft het luchtverkeer vertraging opgelopen. Teletext blijft in het ongewisse over vlucht FT175 vanuit Rome. Het vliegtuig stond nog aan de grond. Ze zou me terugbellen wanneer ze geland zijn. Mijn gedachten slaan ijsberend op hol. Zou Mozes de staat Israël opgericht hebben? Waarom zijn ronde vormen vrouwelijk? Zal de wieleromloop afgelast worden wegens te guur winterweer? De vragen tollen willekeurig in het rond en breken mijn brein tot de telefoon om kwart na drie bevrijdend rinkelt. Kom me halen, klinkt een vermoeide stem.
feedback van andere lezers- Mistaker
Weer met veel genoegen gelezen.
Groet,
Greta
warket: thanx - Dora
Zo precies weer weergegeven.
De eerste keer dat de ramen dicht waren gevroren schrok ik hevig omdat iemand het huis had ingepakt, (ik was drie). Toen ik naar buiten keek door het gaatje dat mijn vinger erin had gesmolten bestond de wereld en het vogelhuisje alleen uit onderkanten. De halve wereld was verdwenen. Ik maakte later met mijn armen een engel in de sneeuw door er op mijn rug in de liggen...Het maagdelijke, het geluid, de zminder scherpe klanken, de reuk en mijn afdrukken, ik zal het nooit vergeten.
warket: en op die leeftijd denk je niet na...is het pure beleving en fantasie - ivo
je schrijft het wel mooi ... overmacht krijst overal .. - Wee
Herkenbaar, die hollende vraaggedachten :)
Bijzonder mooi schrijven weer!
|
