Volg ons op facebook
|
< terug
Miljoenen
" En GoNo, dat schrijven van u, brengt dat een beetje op?"vraagt een kennis aan mij.
" Miljoenen, man, miljoenen…"antwoord ik waarheidsgetrouw met een korreltje zout.
" Allé, dat een mens zo z'n kost kan verdienen, ik zou het niet kunnen…"beweert m'n kennis.
" Zo moeilijk is dat nu ook weer niet. 't Is kwestie van inspiratie, de verhaaltjes liggen voor het grijpen. Terwijl we zitten te praten ben ik al bezig om van dit gesprekje een verhaal te maken. Wat zeg ik? Bijna een heel boek…"
" Niet moeilijk? Ik lees wel graag, liefst op het toilet, 't is de enige plaats waar ik nog een beetje rust vind. Maar om zelf te schrijven? 'k Ben al blij dat m'n dochter de administratie hier doet. Schrijven? Niet mijn ding hé?"
" Tja, niet iedereen heeft talent om te schrijven, maar jij hebt ook talenten hoor…"
Ik geloof m'n eigen oren niet. Zou ik hem nu die twintig euro terugvragen? Met kerstmis geleend. Was z'n bankkaart kwijt en verloren. Dat maakte hij me toch wijs. Ik trapte erin, z'n vrouw mocht het niet weten. Ik vraag me nog altijd af, hoe je zoiets geheim kunt houden…
" Ik heb een vraagske voor u…"
" Zeg het maar GoNo, als ik u kan helpen, daar zijn we vrienden voor hé?"
Vriend? Kennis ja, niet meer en niet minder.
" Kun je mij geen twintig euro lenen?"vraag ik met een stem, die ervan uitgaat dat ' neen " geen optie is.
" GoNo, moest ik ze hebben, je kreeg ze direct, maar m'n bankrekening is geblokkeerd en m'n vrouw mag het niet weten hé?"
Waar heb ik dat verhaaltje nog gehoord, vraag ik me af. 't Komt me in ieder geval bekend voor.
" Kom GoNo, laat ons nog iets drinken. Nog een Kriekske zeker?"
Ik krijg de tijd niet om iets te zeggen, weg is hij, recht naar de toog. De waard steekt z'n hand op naar mij. Ik knik instemmend. Jaja, voor mij nog een Kriek. Ik krijg m'n Kriek. Lekker…
M'n kennis, laten we hem maar Jef heten, gaat naar de wc. Er stopt een fiets voor het raam. Is dat de Jef zijn madam niet. Ze is het. Goed zo, kan nog leuk worden. Ze stapt binnen, roodaangelopen.
" Is den Jef hier?"
Complete stilte in 't café. Den Jef, nog nooit van gehoord.
" Hij is hier, ik voel het en daarbij, ik herken zijne velo of denkt ge dat ik achterlijk ben?'
Breek me de bek niet open hé? Misschien moet ik aan haar die twintig euro vragen. Maar ze kijkt zo kwaad dat ik eieren voor m'n geld kies. Dus houd ik m'n wafel.
De Jef komt binnen, ziet z'n wederhelft staan, wil rechtsomkeer maken maar te laat.
" Awel, hele nette, moete niet gaan werken? Ge staat toch van twee tot tien? Of zijt ge weer op de paardjes gaan spelen?"vraagt ze met snijdende stem.
Jef wordt zo rood als een tomaat die te lang onder de zonnebank gelegen heeft. Staat erbij met een mond vol valse tanden. weet met zichzelve gene blijf. Kijkt rond zich alsof hij steun wil vragen. Ik kijk door het raam. Schone velo heeft die madam…
Jef gaat naar de toog, rekent af en besluit om z'n schone madam te volgen. Ik drink m'n Kriek leeg en wil afrekenen met de waard.
" Tweeëntwintig eurookes, beste vriend…"zegt de waard vriendelijk.
" Wablief? 'k Heb er maar twee gedronken…'
" Jamaar, de rekening van de Jef is erbij hé…"
" Hoedat, heb ik dat soms gezegd?"vraag ik, een opkomende colére onderdrukkend.
" Nee, maar de Jef heeft het gezegd en we gaan toch niet moeilijk doen hé schrijverke?"
Ferme cafébaas moet ik zeggen…
Eén dezer dagen moet ik toch eens een verhaaltje over de Jef schrijven is m'n wijs besluit. En als ik zijne velo ergens zie, neem van mij aan dat er meer kosten aan zullen zijn dan tweeënveertig euro.
Langs de andere kant levert het weer een verhaaltje op hé? Da's ook al iets waard, nietwaar waardje van m'n kloten?
feedback van andere lezers- julien_maleur
Jouw openingszin is een knaller en doet mij het gevoel krijgen dat ik ooit eens iets zal verdienen aan mijn geschrijf. Het cafétafereel is ook zo iets waarheidsgetrouw en zeer herkenbaar. Iedereen zal wel zo een kennis hebben, zeker! Ik vond het aangenaam om te lezen.
groeten
JM
GoNo2: Dank u! - ivo
sukkelaar, niet meer met de brommer rijden, maar met de velo, het brengt blijkbaar op ...
GoNo2: Dank u! - warket
schrijf iets meer over Jef, hoe hij klapt en zijn dingen ziet
GoNo2: U schrijft toch ook? - Mistaker
Amaai!
G
GoNo2: Dank u! - Dora
Geweldig weer. haha. Alleen ja, het zijn altijd de goedzakken die het gelag betalen, merk ik wel weer. Ik heb toch weer genoten, dank je.
GoNo2: Dank u!
|
