naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

De herfst begon al vroeg dat jaar in Grenoble

door RudolfPaul

De herfst begon al vroeg dat jaar in Grenoble, zo leek het wel - namelijk midden in de zomer. Er was storm op komst, een zeer zware storm. Vanuit de hogergelegen valleien en over de her en der uitstekende tanden en de als vuisten gebalde afgeronde pieken van een van de omringende bergkammen naderde het noodweer. Een wolkenmassa in de vorm van een kilometersbrede donkere vleugel, het voorste gedeelte een kolkende zwartbruine wolkenbrij, naderde gestaag en dreigend de stad. Een wind stak plotseling op, hevige vlagen brachten alles in beweging: zwerfvuil en afgescheurde bladeren van bomen rondom het standbeeld van Berlioz op Place Victor Hugo dwarrelden op, takken zwiepten. Vlaggen voor het hotel klapperden, de koorden waaraan ze bevestigd waren knalden als zweepslagen tegen de masten. Een uitstalbord bij de ingang kletterde omver en schoof meters schurend over het trottoir. Geleidelijk veranderde klaarlichte dag in inktzwarte nacht. In de verte donderde en weerlichtte het al. Niemand waagde zich nog op straat of op het plein, niemand die nu nog in de schommelende eivormige cabines van de kabelbaan naar boven durfde, naar het restaurant boven op Fort de la Bastille. Men keek beneden vanuit het hotelraam angstig omhoog tegen het zwarte gehemelte van de gigantische allesverslindende muil van het hemelse monster dat gekomen was om de stad te verzwelgen.

feedback van andere lezers

• Mistaker
  Eens met GoNo, genoten!
  
  Groet,
  Greta
• GoNo2
  Prachtig geschreven en beschreven!