|
< terug
Waar is de tijd gebleven? 4.
" Mag ik u voorstellen aan m'n grootmoeder, Hilde van Boxtaele?"vraagt Jeroen met uitgestreken gezicht.
" U moogt dat, maar ik zie het nut er niet van in. Ken ik deze dame?"
" Natuurlijk kent u deze dame, beste Max, u bent degene die haar verraden heeft aan de Duitsers. U wist dat zij en m'n grootvader Joden verborgen hielden. U was op de hoogte van die aanslag op de trein die vertrok uit Mechelen richting Auschwitz. U was lid van het Verzet maar tegelijkertijd spion voor uw vrienden de Duitsers. Nietwaar, beste Max?"
De stilte is om te snijden, de spanning ook.
Max Cosi ( artiestennaam voor Gilbert Krommehaes ) wil antwoorden, maar wordt de mond gesnoerd door Hilde.
" Zo Max, dat we elkaar na al die jaren nog mogen tegen het lijf lopen. Die rolstoel is het resultaat van al die jaren concentratiekamp. De mooiste jaren van m'n leven zijn door u afgenomen. Ik ben gefolterd, verkracht en als proefkonijn gebruikt. U heeft tijdens en na de oorlog genoten van het leven, carrière gemaakt. En telkens als ik uw schijnheilige tronie op tv zag, kwamen de herinneringen terug. En wat heeft u gekregen om al die mensen te verraden? Vier maanden, die u wegens ziekte nog niet eens moest uitzitten. Daarna kon je gaan werken bij de in 1930 opgerichte staatsomroep. De NIR. En iedereen liet je gerust. Want Max Cosi kon zo goed revue's in elkaar steken hé?"
" En Max Cosi, hoe voelt het om als een lammetje naar de slachtbank geleid te worden?"vraagt Jeroen Kruitnaegel met van haat vervulde ogen.
" Moet ik daar op antwoorden?"
" Nee, de beelden spreken voor zich. Zie je die blauwe map? Die komt rechtstreeks uit het ITS oorlogsarchief van Bad Arolsen nabij Kassel. U welbekend, gezien u daar ook nog opgetreden bent…"
" Iedereen kan een dossier maken, da's totaal geen bewijs, hoeveel hebben ze u betaald om mij in diskrediet te brengen? Na meer dan zestig jaar zou men mogen verwachten dat de spons eindelijk geveegd wordt over een periode waarin iedereen wel iets verkeerd zal gedaan hebben. Ik heb m'n medewerking toegezegd aan dit programma omdat het ging over de geschiedenis van de musicals en revue's doorheen de jaren. Niet om mij hier te laten beledigen door, wat mij lijkt, op een gefrustreerde familie. Maar ik heb ook nog een kleine verrassing…"
De kijkcijfers gaan met sprongen de hoogte in. Iedereen zit aan z'n beeldbuis gekluisterd. De commerciële zender scoort. Het publiek in de studio zit op het randje van de stoelen. Max Cosi die voor een verrassing gaat zorgen, wat kan die verrassing toch zijn. Vraagt iedereen zich af.
Maar we gaan er eventjes uit voor de reclame…
©GoNo
feedback van andere lezers- Wee
Hé, dat is gemeen!
GoNo2: Zo zijn we hé? - Danvoieanne
Ja, dat kennen we, we gaan er eventjes uit,
en dan meestal als het spannend is...
GoNo2: Dank u! - julien_maleur
Alles voor de kijkcijfers, niet! Boeiend verhaal, met mooie dialogen. Graag gelezen.
groeten
JM
GoNo2: Dank u! - ivo
je kan het cynisch schrijven ...
GoNo2: Dank u! - Mistaker
kan handig zijn, een reclameblok.
Groet,
Greta
GoNo2: Vind ik ook! - Hoeselaar
Zo kunnen we vene de gedachten op nul zetten en afwachten hoe dat dit hier gaat verlopen.
Willy
GoNo2: Dank u!
|
