writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Ruzie op de koffietafel.

door wereldwandelaar

RUZIE OP DE KOFFIETAFEL.

"Toch gek dat ze er als aasgieren bij zijn en anders zie je ze niet. Als er geld mee gemoeid is, dan zijn ze daar. Net als kraaien die afvliegen op alles wat blinkt. Wel hoor eventjes hier nu, neem het van mij aan. Zowaar ik hier sta en zowaar ik het dichtste familielid ben krijgen jullie geen cent meer dan dat jullie wettelijk toe komt en dat is niet erg veel. Jullie mogen koffie zuipen, bier zuipen, sandwiches vreten zoveel jullie kunnen, een stukje van mijn deel zal er voor jullie toch niet inzitten. Denk daar maar eens over na". Zei Lucas. Hij had zijn moeder net verloren. Alle familieleden die hij nooit gezien had kwamen nu af en probeerden hem los te frutselen hoeveel geld elk lid zou erven. Hij kreeg niet eens de tijd om tot rust te komen na de begrafenis. Alleen hij wist hoeveel er op het spel stond. Een week later kreeg iedereen een uitnodiging om de verdeling van de erfenis te ontvangen. Lucas keek naar de notaris en knikte zachtjes, "Je weet wat je te doen staat he", zei Lucas zacht. De notaris wist het maar al te goed. Lucas had hem omgekocht om een kleiner bedrag voor te lezen zodat de andere familieleden veel minder zouden krijgen dan het echte bedrag. Na een uurtje gaat iedereen uit elkaar elk met hun eigen deel en eigen gevoelens. Lucas heeft iedereen in de luren gelegd zodat ze maar een kleine 40 % kregen. De rest streek hijzelf op. De notaris voelde zich schuldig. "Lucas, is dat nu wel echt nodig? Mensen zijn toch vaak anders dan je zou denken. Het is niet omdat ze zich nooit vertonen in de familiekring dat ze slechte mensen zijn". "Nee maar ze zijn wel aasgieren die naar een stukje rot vlees eten. Als je ze een biefstuk geeft vliegen ze er met dertig gieren op en niemand krijgt wat hem toe komt. Nee geloof mij, dit is echt het beste". Lucas en zijn vriendin gingen naar huis met een volkomen voldaan gelaat. "Over hoeveel gaat het hier eigenlijk zoetje"? Vroeg Sandra. Lucas keek zijn vriendin twijfelend aan en dacht dat ze ook wel eens een aasgier zou kunnen zijn en dat ze daarom bij hem bleef. Lucas loog en zei, 150.000 € voor mij omdat ik het naaste familielid was. Lucas en Sandra kochten in enkele maanden tijd een Lamborghini Countach uit 1988, een villa in Henegouwen en ze reisden naar Amerika om een reisje te maken met de Queen Merry 2. Het geld was bijna op en beide kwamen in geldnood te zitten. Lucas moest de villa verkopen en Sandra had hem uiteindelijk verlaten en ging op zoek naar een eigen tweekamerappartementje. Lucas voelde zich zo schuldig dat hij naar de politie ging en alles opbiechtte. Zijn toegeving werd herkend als een goede daad maar de rechter had geen medelijden met Lucas en beval hem de som alsnog eerlijk te verdelen over de familieleden. De echte som van 650.000 € werd verdeeld over de 25 familieleden. Dat gaf Lucas de kans om al zijn schulden af te betalen. Twee familieleden hielpen hem en lieten hun deel van het geld schieten om Lucas uit de problemen te helpen. Helaas had Lucas zoveel schulden dat hij alsnog zijn villa en zijn auto moest inleveren om uit de schulden te komen. De villa was na een week al verkocht aan een rijke makelaar maar de auto, die prachtige Lamborghini Countach staat tot op heden nog altijd te koop met een prijskaartje van 140.000 €. Lucas kwam uiteindelijk uit de schulden en had slechts 5,75 € meer dan ervoor. Als hij niet had gelogen had hij er veel meer aan over gehouden. Sandra heeft hij nooit meer gezien maar ze heeft een nieuwe vriend en twee kinderen. Ze woont op een klein appartement en werkt hard om rond te komen. Zo zie je maar mensen, eerlijkheid is het beste, zelfs al is het soms oneerlijk.

 

feedback van andere lezers

  • ivo
    ook al zou het vezonnen zijn, eerlijkheid loont altijd, al is het maar om de nachtrust en het vredig kunnen slapen .. iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen zaken en eigen beslissingen, niemand kan hierin verantwoordelijkheid nemen, het is de mens die beslist en niemand anders, boontje komt altijd voor zijn loontje
    wereldwandelaar: Dit is waar gebeurd met een collega van mij. Zijn verdiende loon vind ik. Toffe knul wel maar je kan hem niet vertrouwen. De namen zijn wel veranderd.
  • GoNo2
    Z'n lief kon op de koop toe niet tellen. Hij had maar 150 000€. Kocht een Lamborghini van grosso modo 140 000€. Er rest hem dan nog 10 000€. Daar koopt hij een villa van, gaat hij op reis met de Queen MARY II. Ge moet het maar doen hé?
    wereldwandelaar: Zijn lief had het naderhand wel door. Daarom verliet ze hem ook. Zijn verdiende loon vind ik.
  • Danvoieanne
    Gglezen...
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .