|
< terug
Scheef geschaatst
Mocht hij nu wel of niet voor zichzelf opkomen?
Wat was er zo vreselijk aan een leugentje om bestwil?
Hij had collega Yvonne met gemak om de tuin geleid. Uiteraard verzweeg hij dat voor zijn vrouw, maar de hel was toch losgebroken. Verdorie, stom, hij was vergeten dat die twee elkaar wel spraken.
"Wat is dit Theo? Met die vakantie van Yvonne?"
Hij was rood geworden, maar hield zich hooghartig groot.
"Dit jaar mocht Yvonne als eerste haar vakantieperiode kiezen."
Verbouwereerd stond hij met de bek vol tanden, zo betrapt voelde hij zich.
"Begrijp ik het echt goed? Heb jij je collega iets op de mouw gespeld?"
Hij zweeg, dat was het veiligst, voorlopig.
"Wat een rotstreek" werd ze razend en braaf ging hij nergens tegen in
"Je beflikkert je collega! Wat een rotstreek."
Hij waagde het niet om weerwoord te geven want hij zou zich geheid vastlullen.
"Doe niet zo onschuldig. Je weet best dat je haar en mij in één klap hebt misleid."
"Hoe kom je daar bij, ik doe het juist voor jou."
"Mij? Nou, je wordt bedankt. Als Yvonne er niet over was begonnen had ik niets geweten. Hoe durf je te zeggen dat IK onze vakantiereis al heb geboekt? Dat is je reinste onzin, volksverlakkerij."
"Yvonne zei dat het goed was, als het dan niet anders kon."
"Maar wij hebben notabene nog niet eens plannen. Er ligt niets vast. Ik had haar toegezegd dat we ons aan haar zouden aanpassen. Nu denkt ze dat IK haar heb genegeerd. Jij hebt mij te kakken gezet."
"Dat heb ik niet gedaan," riep hij, maar hij zag dat ze hem wel kon slaan, zo kwaad was ze.
"Jij houdt mij in het vervolg buiten leugenachtige smoesjes. Ben je nou gek."
Hij legde het naast zich neer, zoals hij met alles van iedereen deed, maar ze was juist laaiender geworden.
"Ik wens niet de dupe te zijn van zulke minne spelletjes, bah."
Daarna was ze stampend naar boven verdwenen om aan dat domme boekhoudwerk verder te tellen en ze had de radio heel hard gezet. Geen woord had ze meer gesproken onder het koken en later maakte ze nogmaals amok.
"Theo, ik heb het ooit uitgemaakt omdat je niet voor me opkwam toen je vader mij beloerde en kleineerde, maar als je mij hiervoor misbruikt speel je nog véél meer met vuur!"
Hij had zijn oren dicht gestopt.
"Als je zo gemeen wordt als je vader dan is ons huwelijk afgeblazen voordat je er erg in hebt, als je dát maar weet!" Hij was zich rot geschrokken.
Gelukkig bleef zijn lief nooit lang kwaad. Later had ze uit een rustiger vaatje getapt.
"Jouw gevoel van eigenwaarde ligt overhoop als jij je toevlucht zoekt tot zulke streken. Ik ben niet jouw persoonlijke excuus om een scheve schaats te rijden. Je voelt je niet beter van laffe streken en voor mij word je er zéker niet aantrekkelijker van."
Haar geneuzel vond hij altijd zo overdreven en hij snapte voor geen meter waar ze over viel.
"Ik heb het gedaan om ONZE vakantie te redden," zei hij en ze zuchtte
Er was niets te redden, ze hadden nog niet eens een bestemming...
feedback van andere lezers- Wee
Dat ie het zelf niet snapt, zegt genoeg. Over hem dan.
Dora: Dank je wel Wee,
Snap ik niet dat sommigen iets niet snappen, maar dat zullen ze dan ook wel weer van mij zeggen, want als zij het niet snappen, en ik niet, dan is twee keer min misschien toch plus? Of Zo? - ivo
wat een harde en felle ondertoon brrr ...
Dora: Brrr, ja zo zwart op wit, kot niemand ermee weg.. dank je - GoNo2
volksverlakkerij
` volks - ver - lak - ke - rij de -woord (vrouwelijk) het opzettelijk bedriegen van grote groepen mensen: deze wetgeving werd als volksverlakkerij bestempeld
Dora: Dit was een groepje van twee,
maar toch, het ging niet eerlijk toe... Dank je - Danvoieanne
Gglezen ...
Dora: Dank je wel..G=graag? - CHRIS
scheve schaats kom je op glad ijs
spanend
t'zal je maar overkomen
zalig een geheim te hebben
hoe scheef het ook is ze is van jou
jij alleen kan de seeuw laten spelten
als het gras groenner is
weet je wel
Dora: Niet elk geheim is de moeite waard te koesteren
over iemands rug mag het van mij wel roesteren
dank voor je mooie feed
|
