Volg ons op facebook
|
< terug
Effe reppe
Ooit fantaseerde ik het gesprek dat ik NOOIT met mijn dochter voeren zal.
Ik mag dat best, het kan geen kwaad, want ik zal hen namelijk nooit zien:
"Lieverd, voordat je eeuwige trouw belooft tast je heel goed de essentie bij elkaar af."
"Zoals wat, mama?"
"Welk gezin je wilt. Aantal kinderen, gelijkwaardigheid, mono- of polygaam, rolverdeling…"
"Dat is toch logisch allemaal, dat hebben jullie immers ook gedaan?"
"Ja, heel veel hebben we gepraat. Om het zeker te weten, maar maak in Godsnaam niet mijn fouten."
Ze zal vreemd kijken als ik zeg dat ze ondanks uren kletsen toch niets geloven moet. Dat ze beter zwijgt over oprechte overtuigingen en goeddoordachte principes, vooral als het erg belangrijk voor haar is.
"Waarom zou ik nou juist daarover moeten zwijgen? Zoals wat, mama?"
"Zeg NOOIT dat je hem nodig hebt, omdat je principieel tegen BOMmoeders bent,"
"Hmmm? Watte? Iets van vroeger? Zeker weer zo'n ouderwets achterhaald verhaal."
"Meid: Bewust Ongehuwd Moeder. Daarover heb ik het expres uitgebreid gehad, omdat ik het gezond vind dat een kind met beide ouders leeft. Co-ouderschap. Hij dacht zeker dat ik raaskalde?"
"Waarom denk jij dat nou weer? Je doet altijd zo negatief over hem, het is mijn vader hoor! He bah..."
"Omdat hij mij juist daarmee naaide." Ze zal me smalend aankijken: ma weer, dom mens, maffe ideeën.
" Ach, da's een misverstandje geweest, vast..."
"Is het leven soms een modegril? De essentie van ouder zijn is aan veroudering onderhevig?" vraag ik en zij zal zeggen dat liefde en gedeelde verantwoording juist altijd belangrijk is, dat je dat moet respecteren.
"Enfin, kindje, jij bent ervaringsdeskundige. Je weet dondersgoed hoe het is om naar een verdwenen vader te verlangen... doe daar je voordeel mee." Mijn kind zal dan gepikeerd vragen:
"Waarom trouw je dan als je elkaar niet kunt vertrouwen?" Na een zeer lange pauze zal ik rustig fluisteren.
"Ja, lieverd, dat is mij tot op de dag van vandaag óók een raadsel gebleven. Vráág het je vader eens..."
Dan kijkt ze of ik de pillen soms niet hebben genomen: Gele met het Weetje tegen Waanideeën, Blauwe WO tjes om Waarheidsvinding te Ontbinden plus de Roze G's tegen Geluk. Ik stel haar meteen sissend gerust terwijl er iets fout gaat met mijn koelwater dat inmiddels toch blijkt te zijn verhit.
"Kindje, ik heb die pillentroep niet nodig, las verkeerde psychologieboeken…"
Vanbinnen loert steeds meer het gevaar van een ontembare kernsplitsing. Wegens metaalmoeheid laat mijn radiateur namelijk onderhand te wensen over, wat lekjes hier en daar.
"Lieverd, zodra jij paps weer ziet, geef hem dan één boodschap van mij, wil je? Zeg hem dat, als wij elkaar ontmoeten, ik bloedeerlijk, menselijk en gelijkwaardig zal zijn. Vanwege de broodnodige gerechtigheid."
Ze zal misschien wel aannemen dat ik hem wil zien en vragen: "Wat doe je dan, mama?"
"Dat is iets tussen hem en mij, lieverd. Daar hoef jij je niet druk over te maken."
Het heeft geen zin om haar dat te vertellen, omdat ze me nooit meer heeft geloofd of vertrouwd.
Wat zal het een zalige opluchting zijn.
Hem de bek dicht timmeren, zodat hij nooit nog "ja, ik wil" kan zeggen noch loze beloften kan doen.
Of een goedgemikt knietje, één of twee, waarna zijn leuter als vermist moet worden opgegeven.
Ik bel daarna wel meteen even het tv-programma Spoorloos want ik blijf toch onverbeterlijk sociaal.
Dat hij mij als vrouw voor zijn ontrouw op liet draaien was jammer dan, Alah, alles went. Voor een moeder is het echter zéér onverteerbaar dat papa het kind, tussen neus en wippen door, ook nog even onherstelbaar beschadigt waarna het mama óók nooit meer vertrouwt. Trouw, ik wou dat dit woord nooit uitgevonden was, dan hoefde niemand het te onteren. Ik kan er tegenwoordig zelfs ook al over rappen:
rouw, douw, klauw-wauw vrouw,
trouw een poosje tot hij jou
en haar-speldje op de mouw.
feedback van andere lezers- Wee
Iemand vertrouwen is levensgevaarlijk ...
Dora: Kennelijk, ik dacht er vroeger nogal onschuldig over he? Dank je - ivo
wow ik heb enkel emotie gelezen, en de woorden deden er echt niet meer toe ..
Dora: Dank je, waar zouden we zijn ZONDER woorden?
Ik weet wat loze beloften van een voos geweten teweeg brengen. - Danvoieanne
Emotioneel ....
Dora: Dank je wel
Drie levens in één notendop... bad zonder stop - Mistaker
Oef!
Groet,
Greta
Dora: Ja, ik heb er ook geen ander woord meer voor, dank je - hope
Een man die je ontrouw is, een kind dat je niet meer vertrouwt en dan toch die onmacht, die radeloosheid, die kwaadheid zo goed kunnen verwoorden. Ik voel met je mee!
Dora: Als je de woorden ervoor vind
ben je al ver over de helft,want waar hope is, is nog leven
dank je wel - warket
Trouw is een geen eigenaardig begrip.
Dora: geen, een, wel of niet, je moet er voor gaan of je gaat er niet voor, maar wees er eerlijk over, lijkt me zo...dan zet je niemand op het verkeerde been. Dom egoisme is helaas niet uit te bannen, heb ik gemerkt
|
