|
< terug
Stoepkrijtpoëziedag
Otto bracht verslag uit van de stoepkrijtpoëzie-actie van het groepje: het bekladden en bekliederen van gebouwen in de binnenstad met hun eigen-pikkie-strelende gedichies. De andereen hadden hun schriftjes vol poëtische bedenksels meegenomen maar hij stond met lege handen. Waarin worteldikke stompjes gekleurd krijt werden geduwd door Madeleine. Rogiers gedichten, daar had hij niet aan gedacht, die kende hij ook niet uit zijn hoofd.
'Ik schreef dus maar "Oote oote boe... grote bah" op de muur van de universiteitsbibliotheek, iets anders wilde me niet te binnen schieten? Wat zou jij hebben gedaan? Ken jij gedichten uit je hoofd?'
'Mijn eigen gedichten en wat Engelse gedichten zoals Dover Beach...' Rogier dacht even na, 'en een gedicht uit de Bijbel dat ik laatst uit m'n kop heb geleerd - daar wilde ik onze godsdienstleraar mee lastig vallen, maar dat heb ik toch maar niet gedaan.'
'Griffioen? Is die gek daar nog steeds? Die grimmige godsdienstgriezel? Ik dacht dat ie overspannen was geworden en al lang afgevoerd was.'
'Valt mee. Het ging weer een tijdje goed met hem, hij werd wat menselijker toen hij trouwde, maar zijn vrouw ging er al gauw vandoor en nu is hij weer die sombere zure kerel met zijn kwaaie kop zoals we hem kenden en die er van houdt met zijn grafstem vervloekingen uit Deuteronomium te bezigen: de HEERE zal u treffen met krankzinnigheid, blindheid en verstandsverbijstering.'
'Die christenhond, aanbidder van een oudtestamentische gruwelgod, is dus teruggekeerd naar zijn eigen braaksel.'
'Precies. En juist daarom had ik dat horrorgedicht uit Jesaja gecopiëerd en uit m'n kop geleerd om tegen hem te gebruiken:
Het kwade zal je overkomen,
En je weet het niet te bezweren.
Ongeluk zal je overvallen,
En afwenden kun je het niet.
Onverwachts komt de ondergang,
Waarvan je geen vermoeden had.'
'Hoe had je gedacht dat te kunnen gebruiken, gewoon tijdens de godsdienstles keihard hardop in z'n zure smoel zeggen?'
Rogier haalde zijn schouders op. 'Ik was een beetje pissed off, ik had een vraag gesteld over Jericho: waarom die arme vrouwen en bejaarden en kinderen en runderen en schapen en ezels in opdracht van God uitgemoord moesten worden door Jozua en zijn leger. Was dat niet wreed en een God onwaardig? Griffioen vatte het op als een aanval op hem als persoon en een bespotting van zijn geloof. Vandaar.'
'Hoe gaat dat vers, Het kwade zal je overkomen... en verder?'
Rogier dreunde de regels nogmaals op.
'Prachtig,' mompelde Otto, 'zoiets had ik nu graag op de muur van dat universiteitsgebouw gekwakt, gewoon om iedereen de godsgruwelijke dampen aan te doen.'
'En ondertekend met je eigen naam zeker? Of toch maar met God of De HEERE?'
'Dat laatste: de HEERE,' besloot Otto nadat hij er even over had nagedacht.
|
