Volg ons op facebook
|
< terug
fictieve brief van personage aan onbestaande uitgever
Geachte onbestaande uitgever,
Proefrijp in bijlage steekt ongeveer een derde deel van wat een manuscript moet worden. Meer dan genoeg stof voor een eerste lectuur.
Sinds november publiceer ik regelmatig wat op de internetsite www.writehistory.be. Tot mijn eigen verbazing ben ik daar momenteel een graag gelezen schrijver. Op zijn minst betekent dit dat er een handjevol publiek bestaat dat mijn schrijverij smaken kan. En ik heb nog niet eens met mijn kont gedraaid. Ik heb er gewoon mijn ei gelegd.
Toch besef ik goed genoeg dat ik het lezerslandschap onvoldoende ken. Ik kan de publieke waarde van mijn werk niet schatten. Noch het leesbaarheidsgehalte ervan. Aan dat laatste kan ik uiteraard werken, maar dan enkel bij gratie van een uitgeversbril. Wellicht is het onderste nog niet uit mijn kan. Het eerste is in mijn ogen fundamenteel. Ik heb 0,0 persoonlijke ambitie. Mijn werk is bedoeld als een bescheiden bijdrage aan de gemeenschap. Als het niet zo wordt gezien, hoeft het echt niet ter perse.
Mijn hoofdbekommernis bij het schrijven van dit boek is wat Russell 'het gevaar van de kosmische oneerbiedigheid' noemt. De mens verbeeldt zich dat hij God is. Dat is vragen om klappen. Nochtans wens ik over het spook van letterlijk ONT-AARDE geestelijkheid niet te schrijven. Dat spook schrijft zelf geschiedenis. Dagelijks.
Het belangrijkste thema dat wordt uitgewerkt in het tweede deel is seksualiteit in de brede zin van het woord, als sublieme, concrete vorm van menselijk verkeer, waarachter, tot op de dag van vandaag, zoveel vuiligheid wordt gezocht.
Het derde deel van mijn werk zal blaken van levenslust en échte sensualiteit, als bron voor een eenvoudige, gezonde spiritualiteit. Het houdt rekening met nieuwe bevindingen op gebied van de menswetenschappen die er op zijn minst op wijzen dat we veel minder in de pap te brokken hebben van wat er zich onder ons schedeldakje afspeelt dan velen dachten en denken.
Nochtans gaat u geen statements of meningen vinden in mijn werk. De bevindingen van de wetenschap spreken voor zich. Van filosofie onthoud ik mij. Mijn werk wil een bijdrage leveren aan de queeste van de moderne mens op zoek naar een authentieke omgang met de fysieke werkelijkheid. Het stelt achterhaalde denkpatronen in vraag en getuigt van eenvoudige nuchterheid. Het wil de lezer wat eiwitrijk voedsel aanbieden, gekruid met een flinke portie humor en ironie en zorgvuldig gepresenteerd. Meer niet.
Ik zie mijn werk als een project eerder dan als een vorm van kunst of expressie. Om dit tot een goed einde te brengen ben ik op zoek naar een uitgever die mij wil ondersteunen om de publieke waarde ervan waar te maken. Dat kan ik niet als individu. Ik heb advies nodig van iemand die mij richt. Ik heb een klankbord nodig. Fictie schrijven geeft me geen vrijgeleide voor eender welke vorm van onwaarachtigheid. Nochtans ben ik niet vrij van balken in mijn oog.
Dit klinkt eigenzinnig. Het is eigenzinnig. Maar niet eigenwijs. Een boek in eigen beheer uitgeven, dat zou ik gewoon nooit durven. Waar de ene mens denkt het te kunnen stellen zonder de kritiek van de andere zullen altijd stemmen opgaan ten voordele van 'de Reformistische Zwijgbeweging'*.
met oprechte eerbied,
Tanne Vangenechten, hoofpersonage van www.rdx.be
PS: Gelieve dit personage niet al te ernstig te nemen. Ze méént het wel. Maar in het echt weet ze het allemaal niet zo goed. Eens goed lachen met dit schrijfsel, al zit er veel waarheid in, is het beste wat je kunt doen. De échte uitgeverswereld, nota bene gesubsidieerd door de overheid, zou misschien niet kunnen lachen met deze 'klucht'. Ik wel.
Vansion
*zie CaptainNorth, elders op deze site
feedback van andere lezers- Ghislaine
Prima.
Vansion: Ja ... jij weet op dit gebied wel 'van wanten' hé ... - feniks
Je zit een beetje met een dualiteit hé ? En het creëren van zo'n hoofdpersonage geeft je wel wat mogelijkheden. Je kan je achter die Tanne verstoppen. Wat je schrijft meen je als schrijfster niet echt, maar als schrijfster van de schrijfster misschien weer wel, of net omgekeerd...
Wie is de echte Vansion ?
Vansion: Pffff. Het is gewoon haast niet mogelijk authentiek te zijn, als je non-fictie schrijft. Vansion schrijft enkel fictie. En ze weet verdomd goed waarom. Omdat ze nog liever openlijk liegt dan te doen alsof ze de waarheid spreekt. Taal is een verschrikkelijk wapen. En dat maakt mij (an) soms echt bang.
Dat ik het allemaal niet zo goed weet en dat ik genoeg kaas gegeten heb om weet te hebben van de vele gaatjes erin, is zo ongeveer het enige wat ik kan antwoorden op je vraag. - backie
Geachte bestaande schrijfster,
je weet dat je prachtige verhalen schrijft. Blijf er in geloven en ga er elke dag opnieuw voor. Ooit zal een slimme uitgever jouw het ja-woord geven. Ik denk Vansion, als u aan iets begint in de hoop dat het ooit uitgegeven wordt, dat u het niet op deze site mag gooien. De positieve feedbacks helpen je niet. Je bent er alleen blij om. De negatieve feedbacks doen je enkel twijfelen. En die komen enkel van schrijvers en lezers met minder talent dan jezelf. Want talent heb je zat, het meest van deze ganse site. Nu nog meer geloof in jezelf, ondanks dat je er al veel bezit. Dus feitelijk is het de waarheid, wat je hierboven schrijft. Je moet het schrijverslandschap verder ingaan.
Ik heb geen flauw benul of je hier iets aan hebt, dus ik kap er mee.
Maar ik meen het echt hoor.
Er voor gaan tot zij er bij neervallen.
groetjes. backie
Vansion: Dankjewel, Backie. Ik heb twijfel niet aan mijn kunnen. Ik twijfel wel behoorlijk om mijn werk publiek te maken. Want dan moet het vrij zijn van dwalingen. Zeker als het over zoiets kies gaat als menselijk verkeer. Er is al mist genoeg op de wereld. Ik wil er niet nog bijmaken. Ik val nog liever dood.
Mijn engagement is heel gemeend hoor. Ik doe het echt niet voor mezelf. Applaus interesseert mij geen ballen. Soms is het prettig. Meer niet. Al geloven weinigen dat.
Het probleem is dat je, om voldoende veldwerk en studie te verrichten, drie dagtaken vervullen moet. Dat kan geen mens. Behalve als je weet dat het tot iets dient. Dan is het de moeite erbij te vallen. - commissarisV
Ik ben het met je eens an, taal is een verschrikkelijk wapen.Denken we maar aan de vele propagandasystemen die sinds WO II haat en verderf zaaien. Het is als dansen op een slappe koord. Ik laat me soms meeslepen, zelfs een keertje door jouw tekst. Je fictie heeft een hoog waarheidsgehalte al beaam ik je stelling dat de werkelijkheid soms nog duizend maal erger is.Feniks geeft hier een goede analyse denk ik, dan toch een aanzet...groet William
Vansion: Ja. Ik heb al een foutieve en kwetsende fout uit mijn manuscript geschrapt. Gewoon een misleidende terminologie. Ik had er niet voldoende over nagedacht. Maakt me bang.
En idd. als je ziet hoe makkelijk je mensen kunt misleiden ... is de macht van een goeie pen een akelig iets. - harmandi
Ik lees je reactie op de feedback van CommissarisV en zie meteen het nieuws van vanavond voor me, de hype rondom de Da Vinci Code. Klinkt misschien raar, maar het beangstigt me te weten dat zoveel mensen klakkeloos geloven wat ze lezen.
Naar mijn idee is je brief aan de uitgever geschreven vanuit Tanne té uitgebreid. Want is het niet zo dat uitgevers dit soort begeleidende brieven slechts 'scannen' in plaats van daadwerkelijk te lezen? Als medewerkster van Connie zou zij dit moeten weten. Een uitgever zal gegrepen moeten worden door de eerste alinea's. Ik denk dat dat niet zou gebeuren, dat dezelfde boodschap pakkender en met minder woorden verteld zou moeten worden.
Vansion: je hebt gelijk. maar deze brief is geen echt onderdeel van het verhaal hoor.
wat de realiteit betreft: zelf vind ik dat het zo zou moeten zijn dat een werk voor zich spreekt. ik heb geen ervaring met dit soort brieven. eigenlijk. - nutswritingkate
Nu niet voor het 1 of ander... maar moest je een brief in die context naar een uitgeverij sturen... SUBLIEM!
Vansion: denk je dat? ik eigenlijk niet ... - janwillems
Hallo, mag ik ook even spelbreken? ALs verhaal vind ik dit eigenlijk niet goed. Ik kan wel begrijpen dat je de mening van anderen wenst over je bekommernis: wat denkt een uitgever van mijn kunnen?
Het antwoord hierop heb ik natuurlijk niet. Het is wel origineel dat je een personage contact laat opnemen met de uitgever, maar wederom, alle uitgevers zijn verschillend, dus een aantal gaat dit 'maar niks' vinden.
Verder: de uitgever leest je boek niet. Hij laat het lezen door iemand waarvan de uitgever denkt dat hij of zij het vermogen heeft om in te schatten of een boek wat kan worden of niet, maar ook dit is een risico. Uit ervaring weet ik dat je manuscript meestal wel gelezen wordt, maar velen lezen slechts 'stukken'. Els stuk moet dus goed zijn. Ik wil niet uitwijden met tips en dergelijke, zelfs daar bestaat discussie over. Eén ding is zeer belangrijk: je moet zeer goed zijn, je moet talent hebben. Daarbuiten moet je ook een boek schrijven over een thema dat de uitgever interesseert, ook daar heb je weining info over. Voorlopig blijft het volgens mij bij 'wait and see'.
Als ik de magische formule ken, stuur ik ze door.
Jan
Je hebt talent, zoveel is duidelijk, nu alleen nog het lef hebben om het op te sturen en wachten...
Vansion: Dat dit stukje als zijnde fictie niet goed is, daar heb je een punt. De opmerking van Harmandi is in die zin goed onderbouwd. Al vind ik het zelf een vermakelijk experiment, omdat deze brief echt een stamppotje maakt van fictie in fictie over fictie. De bomen staan niet meer in het bos. En als je goed nadenkt, klopt het niet meer. Dat is lollig.
De vraag naar de publieke verantwoordelijkheid van een uitgever vind ik interessant. En wellicht vinden anderen dat ook. Het is niet ongewoon fictie te gebruiken om vragen ten berde te brengen en mogelijke meningen te ventileren... discussies uit te lokken. En dat ik hierbij de stof van mijn eigen roman als materiaal gebruik is wellicht verwarrend, maar niet relevant.
Maar het IS wel fictie en volstrekt vrij van verborgen agenda.
Jouw interpretatie dat ik de bedoeling zou hebben hiermee een mening te ontfutselen van mijn lezers voor eigen gebruik, al formuleer je het vriendelijker, neem je voor eigen rekening.
Zelf zou ik dit beschouwen als oneigenlijk gebruik van de site. Daar doe ik niet aan. Daar ben ik heel consequent in. Als ik (an) communiceer met een ander doe ik dat via mail.
Hier en op andere plekken ben ik verplicht rechtsreeks te reageren. De discussie loopt nu eenmaal op de site. De anderen kunnen jouw commentaar lezen.
Dat neemt niet weg dat dit onderwerp aanleiding geeft tot interessante discussies 'onder ons'. Maar ze horen thuis op een forum en niet hier. Vind ik. Jij ook, vermoed ik.
Wat hier te lezen valt had ik niet verwacht. Ik vind het merkwaardig en ik zal het laten staan omdat het de anderen wellicht kan interesseren. Maar persoonlijk heb ik er dik spijt van dat ik zoiets heb uitgelokt zonder het te willen. Enfin ... geen drama hoor. Maar voor mij niet zo leuk... Omdat hier net datgene gebeurt wat ik niet goed vind voor de site.
Moet en kan een lezer alles als fictie lezen? En waar moet een schrijver zich aan houden? Relevante maar erg moeilijke vragen.
Eén van de oudste definities van fictie is: verzonnen feiten presenteren als waren ze echt gebeurd. Er bestaan veel andere definities...
Maar onder het mom van fictiegeschrijf je slag thuishalen... dat noem ik manipulatie. Er wordt veel aan gedaan. En het maakt mij misselijk.
Sans rancune, hoor, Jan. Maar wel de puntjes op de i. - nino_de_pino
de pino.........
zie dan ook de humor hier van in!!
Nochtans ,,,,dat woord proberen te vermijden(stopwoord.be),
zeg maar -halt nino- als ik teveel een horzel wordt.
Een kat gaf ik niet hoor, maar ik probeer wat anders, het proces is uiteindelijk een voortdurende verschuiving van woorden die de jou worden.
Superlatieven kan ik niet geven want daar heb ik geen bagage voor, maar ik gun je wel een uitroepteken.
Nog iets.. ik kon -dan- niet plaatsen, wat mijn beperkingen duidelijk maakt.
ik lees....
je graag,
nino.
Vansion: ik krijg graag feedback van jou - het doet enorm goed als ik op mijn letterlijke kop krijg zoals job. ik méén het.
en ik ben héél blij dat er toch één is die hierom kan lachen ... - gono
Ik heb ook nog een manuscript liggen, het ligt er al van 1982 en binnen 2000 jaar zal het er nog liggen, als het niet tot stof is vergaan!
Vansion: je mag het altijd eens opsturen, omdat jij het bent ... ik beloof je dat ik niet mals zal zijn ...;)
haha - ik heb zelf geen ervaring met uitgevers ... en voor zo'n brieven heeft de ik achter Vansion wel het lef maar veel te weinig ego ... maar goed he ... ben content met mijn lezertjes hier ... en met mijn eigen pret ...
ik draai wel eens graag met mijn kont ... maar dan alleen voor iemand die mij zint en in Techt ... evenwel niet met mijn klak .... - wereldwandelaar
Heel leuk om nog eens in de beginjaren van deze site te graven. Mooi stukje schrijfwerk. Ik heb ook niet de moed om mijn verhaal in boekvorm uit te brengen, maar aangezien ik goede reacties krijg wil ik het toch eens proberen.
Vansion: Graaf maar!!! Spijtig dat sommige monumenten al verjaard en dus wég zijn...
Ik las de commentaren terug en blijf het spijtig vinden dat de vinnigheid van toen verdwenen is...
Soms lijkt het hier echt een zelfhulpgroep. Niks op tegen natuurlijk. Maar wel iets gans anders. En niet mijn ding.
Allé... ik zaag maar...bedankt voor het delven. En als je een delftip wil: Het allereerste verhaal van Fenk, Rinka, Mobar, Duivelstrikje (een meisje nog!!!), de gedichten van Sinneskyn, de dingen van commissarisV, De Verilan-brouwsels en de composities van CaptainNorth .... waren écht goed!!!
groet
en tot nog
|
