writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Zijn edele delen

door Dora

"Ze zitten aan mijn edele delen," roept Mart Smeets bij wijze van grap tijdens zijn commentaar.
MJ en ik schieten gelijktijdig in de lach. Dat zou vroeger nooit uit de radio zijn gekomen. Tegenwoordig kan, denk ik, zo'n beetje alles. Is dit vooruitgang? Bij reclame verschrompel ik soms met kromme tenen.

Een vrolijk ondeugende moeder rijdt in een klein autootje rondjes op een rotonde, twee kinders van rond de tien hebben ook lol op de achterbank. Haar man staat alwéér te koken terwijl zijn zoontje meekijkt. Het toont hoe geëmancipeerd we inmiddels zijn. Vlot, vooruitstrevend en modern. Hoerajaha. Achter huiselijk stoom is de pasta bijna klaar, pa belt ma en uit de carkit klinkt: "Zijn jullie al in de buurt?" Terwijl ze voor de tigste keer dat rotonde-rondje crosst roept ma semie-serieus: "Nou, haha, we staan hartstikke vast in de file." De meiden achterin grinzelen slim. Uitgekookte zet van ma terwijl pa de pasta afgiet. "Jaha, dat zal wel weer…" kent zoonlief het klappen van de zweep al. Zodra het eten op tafel staat loeit het jong door de telefoon: "Aan TAAHAAAAfel!"
Hupsakee, moeders scheurt plankgas de rotonde af om thuis aan te kunnen schuiven. Honig staat voor geinig entertainment, daarom moeten wij massaal aan hun macaroni. Dit noemt men onschuldig leutige manipulatie. Doortrapte smoes als goedwerkende humor. Gelijkwaardigheid plus gratis de hersenpoelende norm, die via de media door de huiskamer wordt gepompt. Aansporen tot brandstofverspilling en liegen heet geen leugen. Kinderen smullen mee van deze voorbeeldige grap. Het kan vast nog wel oneerlijker en onpedagogischer. Uit baldadigheid koop ik expres een gigazak Aldi-elleboogjes van onbekende komaf.
Hoe vaak ziet u, net als ik, dat een wurm van drie wordt meegesleurd om over te steken bij rood? Denkt men dat peuters tot aan de basisschool kleurenblind door de wereld sjezen? Zeg er niets van! Je krijgt een hengst voor je kanus. Zo'n hoogbenig modieus typetje die de leeggegeten friteszak van zich afgooit terwijl het kind verwonderd toekijkt. Op school eist men dat snoeppapiertjes in de afvalbak belanden. Dweilen met de kraan open heb ik nooit erg zinvol gevonden, maar die visie is net zo verouderd als de dweil en ik. Niets nieuws onder de zon, men vond mij dertig jaar geleden óók al gek of te alert.
Ik wilde waarschuwen maar ze bekeek me pissig alsof ik af mocht fikken. "Wat ben jij kinderachtig, zeg. Spijkers op laag water! Pffft," strooide ze kwistig waardeoordeeltjes. Ik zei dat zij Pimmetje van drie een dubbele boodschap gaf en fluisterde: "Eerst verbied je het nadrukkelijk, maar daarna let je niet meer op. Jouw schatje heeft zojuist toch stiekem die lange-vinger gejat." Ze schokschouderde en klaagde door over dat probleempje met manlief. Mijn observatie verdween in de prullenbak. Lastig afval. Logisch dat koekjes van eigen deeg, vroeg of laat, om je oren vliegen. In den beginne het goede voorbeeld geven lijkt mij juist handig, ook als je daardoor moederend meeloopt aan die strakke leidraad. Het is voor kleintjes fijn om te weten waar grenspalen staan. Later kun je het langzaam laten vieren. Normen krijgen ze voor hun zesde spelenderwijs mee. Als je consequent blijft en zolang een mindere god je niet in de wielen rijdt. Ik weet dat ze het niet altijd opvolgen als ze zelfstandig zijn, maar dan kun je tenminste zonder bedenken trots zijn op jezelf. Dan ligt het later niet aan jouw 'voorbeeld' dat zij minder begaafd en a-sociaal lijken.

Men zou een opvoeddiploma moeten halen voordat er kinderen komen, heb ik vaak gedacht. Weet van te voren wat je erdoor verliest, maar zeker ook hoe rijk je wordt om een kind te kennen en begeleiden... Incluis bewustwording van de verantwoording die je draagt over het nieuwe leven. Besef dat je, naast opvoeden, het wezen van je kind intact moet laten of zie er vanaf de natuur zijn werk te laten doen.

 

feedback van andere lezers

  • Wee
    'Het wezen van je kind intact laten', vind ik enorm belangrijk.
    Een stuk waarover je eindeloos kunt discussiëren en nadenken.
    (Ondeugend - zonder t, veRschrompel?)
    Over bundelen columns: ze zijn zeker meer dan de moeite waard, Dora. Als ik iets voor je kan betekenen, altijd goed (leuk!), maar
    schat me niet over hoor! Ben slechts gulzig lezertje.

    Dora: Je doet jezelf wellicht tekort? Ik schat weinig, niet onder dus óók niet over, hihi.. Het lijkt me leuk iets met elkaar te doen.
    Dank je voor je oplettende onTdeugen, en die R, zal het ff veranderen...
  • Hoeselaar
    Ach jeetje! Wie goed rondkijkt, dus z'n ogen de kost geeft staat soms verlegen naar ouders te staren die noodleugentjes aan hun kinderen voordragen als zou dit een levensles moeten zijn.Ik word ziek als ik zulke ouder hoor. Knap thema! Zou moeten uitgediept worden

    Willy


    Dora: Dank je Willy:
    de commercie maakt gebruik van 's mensen onzekerheden, de hang naar meer en beter...via media wordt men bespeeld...
    Opvoeden? Het is bewustwording, weten waarom je een kleintje wat wilt leren en wat niet... Daar moet je over nadenken en je eigen motieven controleren. Wil je hen begeleiden en grenzen stellen waar je jezelf ook aan dient te houden? Dat is niet iedereen gegeven... Dubbele boodschappen of sjoemelen maakt het kind onzeker.
  • ivo
    wie zijn kinderen opvoed alsof het kleine volwassenen zijn, die zal later zijn rekening wel krijgen ...
    zie maar hoe men in Noorwegen de kinderen zonder seksen opvoed, en dan moet vaststellen dat deze kinderen als ze zes zijn hun eigenheid niet kunnen vinden.
    Met kinderen mag men niet 'experimenteren' integendeel, een opvoeding is een werk van elke dag en van consequentie, wie dit niet doet, die heeft later een dikke vette rekening te betalen ...
    Dora: Die vrije opvoeding, dat anti autoritaire gezwets van destijds, ik haatte het toen al, vanwege de gemakzucht die sommige ouders ermee verbloemden. Hoe kan een kind van drie begrijpen en kiezen zonder enige leiding? Onzekere wereldvreemde mensen liepen er later rond... De reclame is niet vies van de onpedagogische dubbele moraal... Ik ben soms net een verstokte moraalridder die de mond moet houden.
  • Bessy
    na een tijd, hier, niet gelezen te hebben val ik in een uitstekend opvoedkundig verhaal...
    en dan vragen sommige mensen zich af van wie hun kind die dingen leert!!!!!!!!
    groetekus Bessy...

    Dora: Kussegroetje Bessy. Ja, ik geloof dat je er gevoel voor hebt of niet, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat je alles in de hand hebt... Dank je meis...
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .