writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

radijzen

door warket

Ontheemde wereld, de schaamte niet voorbij: corruptiezaak deert Bellens niet//EU vreest voor copycats van Noorse aanslagen//inflatie op hoogste peil in drie jaar tijd//hongersnood in Afrika krijgt weinig respons//impasse rond Amerikaanse schuldencrisis//minstens 22 doden bij aanslagen in Afghanistan//elk uur verdwijnt iemand in Syrië

Het weer: zwaarbewolkt maar het blijft droog.

Rechtover worden studios verhuurd. Verlaten stad. Hier en daar nog studenten met herexamens. In dit ochtendvocht worden terrastafels vertraagd buiten gezet. De blinde laat zich leiden door een veel jongere vrouw. Hij loopt voorop tastend met een witte stok, zij haar hand net boven de plooi van zijn arm geklemd. Vreemd, het is vrijdag en de marktkramers zijn er niet. Ook de deuren van de Sint-Pieterskerk blijven dicht. Bussen heb ik ook nog niet gezien. Zou het kunnen dat iedereen in staking is of is het troebel troef?

Monsieur, je voudrai faire pipi.
Oui- oui, pas de problème.
Fermé?
Non, ouvert.
Leeft Madonna nog en waar zijn de radijzen? Een borstvergroting blijft nog twee weken in de aanbieding.The rain song kleppert. Broodje belegen kaas? Ja, op voorwaarde dat er boter op is.
In dit modern leven blijft de condor krijsen, zie ik nog steeds mierennesten in de grond. Beestachtig. Ik scharrel patatten en zaai er spinazie rond.

In de grond van de Sint-Jacobskerk ligt een patersrib.
Papa, rustig blijven. Ik los dit wel op in de loop van volgende week.
Kan het niet nu meteen?
Misschien.
9h: Een-vierde emmer slakken uit de groenten geplukt. Ik gooi ze in een achtergelegen bos. Ze fretten alles op.
Rond halfdrie is het tijd om naar vrienden te gaan. Vuurvrouw heeft citroentaart gemaakt, nieuwemaan suikertaart en die ander kocht iets op de hoek in een chique patisserie. We hebben ook wat lavendel mee. Waar blijft de cava? Zon schijnt onaangekondigd. De namiddag wordt hier geplukt. Altijd te veel. Nieuwemaan gaat wanhopig onbeschaafd door de bocht. Marcos valt op zijn stoel in een diepe slaap. Zo ziet hij er weerloos uit. En dan plots na enige tijd komt hij langs de dampkring terug, knijpt hij in mijn schouder om zijn vriendschap te tonen.
"Dit is mijn familie", krijst nieuwemaan naar haar dertig jaren jongere vriend.
23h: Het is nu tijd om weg te gaan. Thuis bakken we nog een spiegelei en eten we als surplus een haring met mayonaise. Daarna de slaap. Tijd gaat niet meer te vroeg. Neig, elk moment verandert constant, en als ik eerlijk toegeef...daar gaat het om.

 

Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .