writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

eigen schuld

door silvia

De boodschappentas die ik uit de koffer van de auto haal, is ruim te zwaar voor mijn armzalige spiertjes, maar dapper als ik ben, laat ik me daar niet door afschrikken en draag het gevaarte zonder verpinken de keuken in. En wordt er prompt voor gestraft. Bij het neerzetten schiet "het" in mijn rug. Oeps. Dat was blijkbaar niet zo'n goed idee.

Maar goed, niet getreurd, we gaan vrolijk verder met de drukke zaterdagbezigheden. Ik negeer stoïcijns het beetje rugpijn en laad de boodschappen uit, zet alles op zijn plaats, haal het fris gewassen beddengoed uit de droogkast, maak de bedden op zodat de slaapkamer heerlijk geurt naar wasverzachter, jaag de kat de stuipen op 't lijf door met de stofzuiger door het huis te razen enz. enz.

Tussendoor nog een ritje naar Blokker, want ik heb dringend kaderhaakjes nodig. Moet namelijk net deze zaterdagnamiddag kadertjes ophangen. Dat karweitje is ook snel gefikst en dan komt de strijk aan de beurt en vervolgens is het tijd om aan het avondeten te beginnen want zo dadelijk komt manlief aanwaaien en verwacht die dat er een lekker dinertje op tafel staat.

Allemaal geen probleem, lekker rosbiefje, verse groentjes, echtgenoot zielstevreden, rugpijn vergeten.

Na de afwas gezellig met een boek in de zetel, want het rugje begint nu toch wel een beetje vervelend aan te voelen. Na een uur of 2 besluit ik om mijn bed op te zoeken. Sinds kort beschik ik over zo'n luxueuze lattenbodem die je in alle mogelijke standen kan zetten en in mijn dwaasheid meen ik te weten dat je bij rugpijn de beenpartij iets hoger moet zetten. Zo gezegd, zo gedaan.

Slapen lukt wonderwel, en als de wekker gaat zwaai ik fluks mijn benen uit bed. Alhoewel, dat was de bedoeling, maar het lukt niet. Heel voorzichtig, een oude dame van 90 zou beter doen, kruip ik uit bed, begeef me kreunend naar beneden, ondertussen de pijn verbijtend. Tegen dat ik alle trappen afgedaald ben, heeft de misselijkheid me in zijn greep en lig ik uitgeteld op de zetel.

Tot zover het verhaal. Dank zij een dubbele dosis pijnstillers ben ik inmiddels in staat om met een paar stevige kussens in de rug en de laptop op schoot, dit verhaaltje neer te pennen, maar ik hou mijn hart vast voor morgen. Ik MOET namelijk werken morgen. De twee collega's die samen met mij de dienst bevolken zijn met vakantie, dus ik moet absoluut op post zijn.

De moraal van dit verhaal : misschien voortaan mijn boodschappen toch maar over twee kleinere tassen verdelen ? Of zorgen voor een sterk manspersoon om ze voor me te dragen ?

Commentaar van mijn jongste dochter die ik vanmorgen even aan de lijn had : je wordt oud mama.
Tja….


 

feedback van andere lezers

  • Hoeselaar
    Zo reageert de jeugd, als je jong bent en je hebt een kwaaltje dan heet het" je had ook beter moeten weten" maar eenmaal ouder dan wordt je niet meer voor vol genomen.
    Mooi neergepent!!

    Willy

    silvia: dank je Willy, blij dat je mijn schrijfsel waardeert
    groetjes
  • Mistaker
    Oppassen hoor!
    Graag gelezen.

    Groet,
    Greta
    silvia: dank je Greta ! 't gaat ondertussen alweer veel beter :-)
    groetjes
  • Mariechristine
    'Graag gelezen' is hier niet helemaal op z'n plaats zeker?
    Hopelijk ben je snel weer beter.
    M-Ch.
    silvia: dank je Marie-Christine, het gaat al terug wat beter, dank zij een flinke dosis pillen :-) oud worden is niet alles hé :-)
    groetjes
  • jan
    ik hoop dat er iemand in de geburen is die goed kan masseren, zoniet Sil...geef maar een gil;-)
    silvia: bedankt Jan, ik ben diep ontroerd door je aanbod :-)
  • Wee
    Oef, nog een zieke!
    Dochters zijn ook zo lekker tactisch hè?!
    Beterschap, Silvia.
    silvia: bedankt Wee, dankzij een flinke dosis pijnstillers is het draaglijk ondertussen...en die dochter, ach, ik heb haar geleerd van ten allen tijde eerlijk te zijn :-)
  • pieter
    Silvia,
    Lekker 'helder' geschreven. Mooi overzichtelijk, die steeds rampzaliger wordende situatie. Goede woordkeus, bijvoorbeeld een manlief die komt aanwaaien. Gekruid met een vleugje ironie/zelfspot. Misschien kun je de moraal van het verhaal beter weglaten. Het commentaar van ........ zegt eigenlijk al genoeg.
    Met plezier gelezen.
    Groetjes,
    Pieter.

    silvia: dank voor het lezen en het opbouwende commentaar, Pieter, dat vind ik altijd leuk. Een goeie tip, ik denk dat je gelijk hebt, ik ga de tekst een beetje aanpassen
    groetjes
  • julien_maleur
    veel beterschap voor morgen en idd volgende keer voorzichtiger zijn
    mvgr JM
    silvia: dank je wel Julien !
    grts
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .