Volg ons op facebook
|
< terug
'HET' start.
HET is te simpel om te doorzien, verzekert ze zichzelf nog eens als zij de bagage uit haar slaapkamer haalt. In de spiegel bij de kapstok ziet ze hoe ze tien jaar jonger lijkt dan een paar maanden geleden en ze knipoogt flirtend naar zichzelf. "Kom op moeder Euzegeus, zet je beste beentje voor in dit deugnieterige nestje leven, " fluistert ze glimlachend en geeft zichzelf een verliefd spiegelbeeldige kusje. Weest gegroet huurders, adieu nageslacht. Een goedgevormd mondje, de afdruk van een bijna perfect hartje, blijft op de spiegel achter. Moedige frivoliteit die ze om 'de anderen' zo vaak in moest dammen. Nu niet meer, hoezéé.
"Leuk voor wie het boeltje confisqueert. Desnoods scoort de politie er DNA van," zegt ze gekscherend tegen Suegezue. Op de minuut nauwkeurig klinkt de gong. Pauls hoofd maakt een gelukkige indruk in het kleine schermpje. Met een tevreden zucht drukt ze op de knop van de monitor om de benedendeur te openen. Zijn achterban denkt dat hij een reis maakt teneinde inspiratie op te doen voor de nieuwe choreografie. Hij had een groep onder zijn hoede die in de topklasse aardig succesvol was, maar 'De Annabellies' vielen plotseling uiteen vanwege de studie van zijn vier beste majorettes. Een jong collegaatje met huwelijksproblemen huurt tijdelijk zijn huis, zodat hij via haar ruggespraak kan houden over het thuisfront. Eugenie laat de verhuur over aan een bedrijf en MJ weet dat ze voor onbepaalde tijd een studiereis maakt in verband met de roman. Ze zullen mailen.
'Aangenomen waarde' is de titel van de verklaring die ze een maand geleden ondertekenden, het vangnet in vier talen voor het geval ze ontmaskerd worden. Veilig opgeborgen bij hun reisbescheiden is het een serieus ogend contract van de firma AIH. Op bladzijde drie prijkt het schema. Een kleurige taartgrafiek, te makkelijk te overzien om hem nader te onderzoeken. Daarna volgt in managerstaal een veelheid van onzijdige woorden die uitvoerig sub-onderwerpen beschrijven. Targets, verantwoording, doelstelling plus een conclusie. In een indrukwekkend hoofdstuk is uitgewijd over wie met welke werkzaamheden is belast. Het laatste deel behelst te onderzoeken onderdelen, zoals plaats van de locatie, algehele indruk, hygiëne, personeel, service, klantvriendelijkheid, kwaliteit van het menu, slaapcomfort, de staat van het sanitair etc. Dit alles om het effect van kleding op imago en culturele verschillen te benoemen.
Paul komt lichtvoetig over de galerij aangelopen om te helpen sjouwen. Veel bagage is het niet. Hij kust haar op een wang en spiedt nadrukkelijk haar gezicht af. Gaat het door? Eus schiet in de lach, hangt de kledinghoes over zijn schouder en duwt hem met trolley plus beautycase over de drempel.
"Nee, mafkees, ik heb me niet bedacht. Jij soms wel? Je kunt er nu nog vanaf. "
"Ben je gek? Ik wil iets anders zien dan mijn eigen muren, burgerlijke buren en melige meiden."
Zonder veel omhaal trekt ze de deur achter hen dicht, terwijl in haar hoofd een schietgebedje zingt. Op een goede toekomst, afscheid was binnen al afgerond. Ze heeft in haar leven zoveel losgelaten dat ze in deze roes van nieuw avontuur geen spatje zenuwen voelt. Haar tranen zijn op. Zelfs het idee dat ze dit huis wellicht nooit meer zal betreden, breekt geen brok in haar keel. Zij, die iedere mijlpijl wilde vieren, de moeder en vrouw die elke verandering in zich opsloeg om nooit te vergeten, heeft teveel te vaak de pijn ervaren dat niemand dat serieus nam. Diep voelen was anderen te eng. Eugenie Verhoef is ermee verzoend, haar gevoelens zijn alléén voor haar belangrijk. De zon schijnt vrolijk als ze wegrijden in Pauls donkergroene Mazda, die meer bij een ouder echtpaar past dan het ludieke rammelbakje van Eugenie. Om te voorkomen dat hun spoor via pinautomaten te volgen is, hebben ze voldoende cash om de eerste tijd door te komen…
feedback van andere lezers- Mistaker
Ik krijg hier een onheilspellend gevoel bij...
Groet,
Greta
Dora: Dank je, Heb je een special gave?
wat dat onheulspeulende komt allemaal pas
heul veul later - koyaanisqatsi
Joeps... de roadmovie is op gang getrokken
Dora: Eus and her roady, they go for it, together.
Fantaseren is leuk gebleken, ik raak niet op hun plannetje uitgekeken
Dank je wel - bessy
wordt HET een trhiller ??????
ik vind het goed geschreven hoor
tot zo
Dora: IK weet het nog niet... laten we kijken waar het schip strandt... Dank je - Wee
Tussen je regels zoek ik wat 'het' precies is, maar 't laat zich nog niet geheel grijpen.
(Majorettes ipv marjorettes? IederE mijlpaal?)
Graag gelezen.
Dora: Oef , ga meteen verbeteren...
Ja, ja, dat is uiteraad (in deze) ook wel een beetje de bedoeling, dat HET nog vrij invulbaar is, dat de lezer gedurende het verhaal daar zijn eigen ding van maakt. Dank je wel Wee
|
