Volg ons op facebook
|
< terug
'HET' lokaas
Eugenie neemt afscheid van diepzinnige mijmeringen. Het silhouet dat haar een half uur geleden nog zo inspireerde betreft de lijndienst vanaf het Engelse Dover. Beelden over chique publiek in smoking en galajapon in danszalen met levende muziek lossen spoorslags op. Niets geld verbrassende 'nouveau-riche' in één van de drie drijvende casino's. Toch glimlacht ze. Om haar moeder. In extase kwam ze terug na de luxe 'kroes' van drie weken met pa. Sporadisch zag men haar zo open en gelukkig. Eus accepteerde dat ma haar nooit begeep, genoot van de vrolijke 'moederversie'. Uiteraard, haha, sloeg ma in haar enthousiasme gigantisch de plank mis: "Eugenie, kind, echt iets voor jou. Elegant, beschaafd, iedere dag twee vijfgangen menu's, alles tot in de puntjes verzorgd. Je reinste verwennerij. Drie keer per dag kleden voor de gelegenheid." Toen ze duidelijk maakte dat ze dáár nooit-en-te-nimmer zin in had moest het magisch voorname 'Kapiteinsdiner' haar balsturige dochter over de streep trekken. Ze werd al moe als ze eraan dacht: Dik in de plamuur met een stok in je rug opzitten en pootjes geven, in katzwijn liggen voor een uniform. Haha. Weemoed toch ook om ooit. Ach ja, arme 'Mama Blokhoofd, die niet luisteren kon, die zo graag omhoog zou zijn gevallen, desnoods alleen aan de buitenkant... wat van binnen en buiten met haar gevoelige pa een compleet absurde droomwens bleef.
De afgeleefde ferrie braakt een horde Engelse jongelui uit. Voetbaldassen, felgekleurde rugtassen en de raarste hoofddeksels. Ze maken kabaal alsof de wedstrijd al gewonnen is. Laveloos, gewapend met sixpacks bier en drankflessen willen ze zich totaal vol laten lopen. Luidruchtig, sommige halfnaakt, bezet het verslonste leger dronkenmannen de kade. "Komt allen naar B. sur M. om je klem in een delirium te zuipen," fluistert Paul tegen niemand in het bijzonder. Het rumoer zorgt ervoor dat ze een intiem oud bistrootje opzoeken in een achterafstraatje. Een goede speling van het lot. Bij 'Arnand le Folie' verorberen ze een sublieme mosselmaaltijd, voordat ze de stad bezichtigen. Het is tenslotte vakantie, al begint hun 'werk' steeds vastere vormen aan te nemen.
Op weg naar het hotel, ze doen inkopen bij Leclerc, begint het te kriebelen. Wat treffen ze straks aan? Hun koffers op straat? Een afgesloten kamer? De politie? Uitvoerig hebben ze de mogelijkheden overwogen, maar de realiteit heeft meestal andere plannen dan Eugenie bedenkt. Ze is een goed actrice doch een intrigante van niets. Ervaring in die richting mist ze eenvoudig. Ze geeft zich in het volste vertrouwen aan Pauls expertise over, zoals zij zich ooit zonder bedenken in zijn armen door de raarste bochten liet wringen… Zijn inzicht en manipulatieplezier uit de leeghoofdige periode in zijn jeugd komt nu uitermate goed van pas. Het avontuur is begonnen, neemt zijn eigen vorm aan. Vanaf vandaag of morgen moeten ze improviseren en zich met de vasthoudendheid van goed getrainde terriërs in hun rol vastbijten.
Aan de buitenkant lijkt er echter nog geen vuiltje aan de lucht.
Ze stappen door de vierkante meter van het halletje en staan verstild te kijken naar de strakke bedden met keurig opgevouwen groene plaid over het voeteneind. Veelbetekenend glimlachen ze naar elkaar.
"Wel wel, de 'niet storenkaart' aan de buitendeur heeft duidelijk géén zin gehad." mompelt Paul tevreden.
Zoals bij de Tango draaien ze na vier tellen staccato tegelijk van elkaar weg voor hun inspectie. Paul neemt de open kledingnis, tussen de badkamer onder de airconditioning voor zijn rekening, Eus onderzoekt de werktafel voor het raam zonder iets aan te raken.
"Ja hoor, de overhemden zijn verhangen," zegt hij terwijl Eugenie het fototoestel pakt om vast te leggen dat de formulieren niet liggen waar zij ze heeft achtergelaten. Men heeft het dienblad aangevuld, papieren bekers, theezakjes en voorverpakte koekjes, maar als ze de laptop met haar zakdoek opent blijkt ook de rode haar verdwenen, die op de toetsen lag. Het scherm is vanmorgen zorgvuldig schoongeboend, maar nu bevingeren duidelijke afdrukken de rand. Gelukkig is het wachtwoord moeilijk te kraken.
"Het is overduidelijk grondig onderzocht." constateert Paul gniffelend. Zelfs de leren koffer met hun contract blijkt open te zijn geweest, wat Eugenie onwillekeurig rillingen bezorgt. Ze fotografeert alle veranderingen die ze vervolgens in de laptop opslaat in de map bewijsvoering. Naast de plaatjes van vanochtend is het puzzeltje 'zoek de verschillen' een fluitje van een cent. Bij nader onderzoek blijkt er een zeer duidelijk ezelsoor te zijn ontstaan onderaan de pagina waar in rood het gedrag van de kok beschreven staat. Ook daar maakt ze een foto van voordat men het in hun afwezigheid tijdens het diner wil confisceren.
feedback van andere lezers- koyaanisqatsi
Ik mis alleen een kleurrijke beschrijving van de tatoeages van de Engelse voetbalfans.
Dora: Haha, jaha, dat kan ik me van jou voorstellen. Ik zal één dezer dagen aan proberen te denken om er ergens alsnog een tussen te passen. Dank je Koy...tsi. - bessy
miss marple
het wordt nog leuk daar
je schrijft moeiteloos mijmerend van verleden naar heden en het leest als een trein... zelfs de sixpacks passen perfect in het heden verhaal het is per slot vakantietijd ik dacht aan mijn kleinkinderen bij dat stukje uit deze aflevering
bessy
Dora: Niet helemaal marple, maar toch ook wel, alleen iets andersom maar ook at maar tendele. Ach Bessy, weet je, eigenlijk recht uit het leven gegrepen maar dan ook weer net niet volledig... Dank je wel meis. - Wee
Deduceren, gelijk Sherlock Holmes :)
(LiVe muziek?)
Lekker stukje om te lezen!
Dora: Live- life? ik vond het er zo raar uitzien.. Ik moet ook even wachten op wat komen gaat... Dank je Wee - Mistaker
Lifes how of live show, that's the question.
Groet,
Greta
Dora: Dank je wel Greta
Mist akers in natural live.
|
