naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

'HET' addert

door Dora

De volgende morgen is het bedienend personeel alert en bijzonder voorkomend.
Overvloedig ham en kaas. Geen gast vist achter het net. Zelfs het stokbrood is vers.
Na het ontbijt werken Eus en Paul hun reeds ingesleten ritueel af. Hij sjouwt bagage terwijl zij hun archiefwerk up to date houdt. Het weer lijkt er geen zin in te hebben. Grijs en vochtig. Hier en daar is een bui voorspeld. Vandaag rijdt zij. De Mazda is naast de receptie geparkeerd terwijl Paul afrekent.

Hij wacht met opgetrokken wenkbrauwen op de verklaring. De manager, monsieur Le Cock, weigert de rekening op te maken. Pauls protest zet geen zoden aan de dijk. De gisteren nog zo vastberaden man fluistert nu met gloeiend onzeker hoofd dat men heeft opgedragen hen niets in rekening te brengen, al hun wensen van de lippen te lezen. Stiekem weggekropen personeel volgt besmuikt hoe hun baas in het stof bijt voor de man die met zijn vrouw vreemde knuppels door hoenderhokken heeft gegooid. Ze hebben allemaal op hun kop gekregen, maar weten dat hun meerdere niets in de melk te brokkelen heeft… De pikorde is hier de baas. Mijnheer 'de Haan' drukt Paul zwijgend een enveloppe in de hand, waarin hun gratis verblijf is verantwoord. Verbouwereerd verlaat hij met opgeheven hoofd, in zelfverzekerde vanzelfsprekendheid, de receptie voordat pretlichtjes in zijn ogen hem verraden.

Zodra hij uit gezichtsveld is verschijnt om zijn mond een narren glimlach. Bijna stikkend ploft hij naast Eugenie, die niets vermoedend wegrijdt. Zodra ze door het hek zijn ontploft de snorkende lachsalvo. Het sissende gravel onder de banden is bijna niet te horen omdat Paul zich ongegeneerd laat gaan. Ze wacht rustig af, draait driekwart over de rotonde en geniet. Haar reisgenoot schokt en schuift, wrijft volslagen losgeslagen, telkens nieuwe schiktranen van de wangen. Er is geen houden aan, lijkt het. Zodra hij is opgehouden, begint het van voren af aan en het werkt aanstekelijk. Zonder te weten waarom giert ze automatisch mee. Bevrijdend, al voelt het belachelijk om in een deuk te liggen van een onbegrepen mop. Hysterisch, hylarisch, maar wat geeft het, denkt ze. Beter één maal steengoed gelachen om ongekende onzin dan tien keer droog getreurd om wat door onrecht werd verscheurd. Pas buiten Dieppe bedaart haar compagnon.

"Nou meid, mag ik me even voorstellen?"
"Ja, doe me eens een genoegen, laat me delen in de pret."
"Mijn naam is Don de Dieu de France."
Hortend en stotend, onderbroken door gegniffel, vertelt hij wat hem zojuist overkomen is. Terwijl zij bij de derde rotonde richting Rouen inslaat, bekruipt haar een onbestemd dubbel gevoel. Het is eigenlijk veel te snel gegaan om echt te geloven, zegt ze en Paul is dat met haar eens.
"Ik verwacht een fikse adder onder het gras. Ben benieuwd wat ons vanavond te wachten staat. Een gouden enveloppe?" Ze neemt haar toevlucht tot de beroemde uitspraak van een reeds overleden quizmaster: "Gaat u door voor de hoofdprijs?" In haar buik wurmt echter ongerustheid mee en ze vraagt zich af of le grand mesjeu mijnheer de Groot hen blijft volgen.
"Als dat zo is... Laat hij ons dan iedere dag een goede fles wijn op de kamer zetten, "reageert Paul uitgelaten als een kind op schoolreisje in de speeltuin.
"Bij wijze van welkom, haha. Waarom niet?"
Totaal de weg kwijt in deze onverwachte ontwikkeling fantaseren ze er lustig op los.
"Met wat walnootjes, olijfjes in een lichte salade, vers stokbrood, echte boter…"
"Een lekkere vent misschien? Eentje die precies doet wat we alle twee kunnen appreciëren"
De zwarte Renault, die na hen de parkeerplaats van het hotel afreed, moet ook naar Rouen, lijkt het totdat een bordeauxrode auto zich ertussen voegt. De twee zakelijk uitziende jongemannen, die men eigenlijk niet in een burgelijke sedan zou verwachten, zijn in druk telefonisch overleg verwikkeld.

feedback van andere lezers

• koyaanisqatsi
  Eigenlijk verdienen die twee een fikse straf... Of, nee, eigenlijk ook weer niet. :-)
  Dora: ; = ))) Je weet geloof ik wel wat er met ze aan de hand is toch? Dank je
• mephistopheles
  mijn nieuwsgierigheid pruttelt *pruttel pruttel* hoor je het?
  Adders zijn trouwens prachtige dieren, maar uiteraard niet als ze onder het gras zitten
  Dora: Ik hoor het... er pruttelt van alles in de heksenketel op het vuur, dank je
• bessy
  spannend, ik ben benieuwd
  Die volgauto's laten weer andere stof opwaaien. schrijf lekker door, Doorke.
  Ik kom morgen weer terug
  bessy
  Dora: Ja ha, want E & P hebben hun eigen 'plan', maar aan de andere kant moet uiteraard ook worden gereageerd...Dank je wel Beske
• Wee
  Terwijl het addert siddert de spanning.
  Enige ongerustheid fluistert mij ook ...
  
  Dora: Laten we geloven in de goede afloop...
  Ik ben benieuwd, dank je wel Wee