naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

geen titel

door dannycant

feedback van andere lezers

• geertje
  Danny,
  prachtig verhaal. echt...een v e r a d e m i n g om te lezen vanuit het oogpunt van een "vader".
  Enne, ik heb een "droomscheiding" gehad, mijn kind is in beide nesten vertrouwd gebleven...én welkom. (zie "mijn kind..mijn beste vriend")
  
  een relatie aangaan, met iemand die na 2 jaar nog steeds verwikkeld is in een "vechtscheiding", niet aan te raden: ik kan het weten, ik heb er me tussenuit getrokken (zie "vechtscheiding: stunt") ondanks alle pijn (destructie brengt nooit positieve dingen)
  liever in mijn eentje gelukkig,
  dan met 2 en constant stress.
  
  merci voor deze getuigenis ! uitstekend
  liefs, geertje
  dannycant: Bedankt voor deze prachtige feedback. Voor mij komt ook alles stilaan op z'n pootjes terecht. Ik 'leef' de voorbije paar jaren meer dan ooit ervoor....
  
  groetjes
• nutswritingkate
  Je hebt gelijk... + er zijn veel vrouwen die de situatie uitbuiten en daarbij nog geen seconde aan hun kind(eren) denken!
  
  Knap Danny!
  dannycant: Ik weet niet of er veel zijn, maar in ieder geval één.... groetjes en bedankt
• waterklok1
  knap!
  volledig met de anderen eens...
  kus
  lot
  dannycant: dank je.....groetjes
• Ghislaine
  Met genoegen gelezen. De gebruikelijke items van mannen, die zelden of nooit zullen toegeven aan een relatiebreuk schuldig te zijn. Ze snappen nog steeds niet, dat overspel uiteindelijk wel gebeurd met iemand anders zijn vrouw. Stond er ooit niet ergens geschreven: Begeer niet wat van een ander is.
  dannycant: Dat is duidelijk, toch meen ik dat aan de basis van een echtscheiding beide partners een deeltje van de schuld meedragen. Niet altijd evenredig groot, maar zeker gedeeld.
  
  groeten