Volg ons op facebook
|
< terug
Met een eitje
Zijn gladde gezicht heeft nog steeds die zachte uitdrukking van vannacht. Ze zou zweren dat hij verliefd is.
"We moeten één en ander bespreken, Frank."
"Ik houd anders niet van gezeik, zeker niet op de vroege ochtend."
"Dat is dan jammer, want ik wil duidelijkheid tussen ons."
Zuchtend kruipt hij op de designkruk tegenover haar terwijl zij de, met ijskoud water afgeschrokken eitjes, in de dop zet en zijn kom met hete koffie vult. Hoe lang is het geleden dat hij tegenover zijn vrouw zat aan een huiselijk ontbijtje? Zij stond erop samen de dag te beginnen, in alle rust. Daar was ze star in en hij deed braaf mee. Van heel andere komaf dan zij, vond hij dat in het begin heerlijk, een vooruitgang, waar de nieuwigheid echter snel vanaf was. Rust had hij weinig in zijn kont en het verveelde. Ach ja. Waren vrouwen niet het sterke geslacht en allemaal de baas? Bezat een man ooit echt een vrouw?
"Frankie, wij hebben vannacht iets uitzonderlijk meegemaakt en ik wil dat jij dat beseft."
"Hoezo Taddeke? Denk je dat ik het niet waardeer?"
"Het gaat niet om waardering, maar om liefde. Bewustzijn. Hoe denk jij daarover."
"Och, houd toch op, liefde bestaat niet."
"Nee, van liefde heeft mijnheer de grote baas inderdaad géén kaas gegeten."
Het is een droge constatering, zoals men meedeelt dat het regent. Zonder verwijt ook.
Nu het zo recht voor zijn raap en pertinent uit haar mond ploft lijkt het zijn bewustzijn met een koevoet open te breken. Is ze kwaad? Nee, hij ziet aan de manier waarop ze haar croissant in de marmelade doopt nadat het kontje met boter is besmeerd, dat er geen boosheid over de bar wordt gesmeten. Hij is nooit een grote prater, zeker niet na zo'n heerlijke nacht. Terwijl ze nog een hapje neemt kijkt ze hem diep in de ogen, doordringend. Prikkend zoals zijn oma dat vroeger kon als hij haar belogen had.
Er is iets tussen hen veranderd. Wat?
"Nee, want Frank koopt alles," stelt Tatjana zonder noemenswaardig emotie vast.
Zijn gezicht betrekt. Hij had zo'n goede zin en nu begint ze te zeuren?
"Ik zeur niet Frank," zegt ze droog alsof ze zijn gedachten leest en met open mond staart hij haar aan.
Ze lijkt op Garbo, met die mysterieuze ogen.
"Franciscus de Groot, je moet weten waar jij je mee inlaat. Ik ben géén film en zeker niet één van je hoeren die voor een loeidure creatie van een toevallig ontdekte designer haar benen opent om jou moorddadig heerlijk je gang te laten gaan."
"Natuurlijk niet Taddie. Dat weet je toch?" Ze ziet wel dat ze hem onzeker maakt.
"De vraag is niet of IK het weet … maar weet JIJ dat."
"Waarom zou ik jou bestellen als ik je niet zag zitten?" Oeps, foute insteek. Gezakt.
"Punt gemaakt. Be-stel-len. Slager graag één kilo rundvlees! Dat daar, met dat randje vet eraan."
Ze sneert venijnig en haar hand wijst in haar kruis. Hij begrijpt niet waarom ze ruzie zoekt en schiet onzeker in de lach. Tatjana niet, zijn Taddie blijft bloedserieus.
"Mijnheer Gesloten Oester bestelt bevrediging. Dááraan moet ik weten dat hij mij ziet zitten? Jij koopt ze per dozijn, de snollen. Bekijk je ooit de vrouw waar jij overheen gaat voor de broodnodige ontspanning?" Frank weet niets te zeggen, schudt ontmoedigd zijn hoofd.
"Weet jij iets van hen door er met je komkommer flink doorheen te raggen? Is een vrouw voor jou een gat waar, och-lieve-heer-kijk-nou, je mannelijkheid prachtig in past? Zo van: daar zijn ze voor gemaakt, die domme dozen? Holle gaten die niets voelen? Vraag je hen ooit iets over zichzelf? Wat weet je over mij?"
Teveel vragen vuurt ze op hem af die hij allemaal, per stuk, nog wel zou kunnen beantwoorden, maar ze rukt een kamer in hem open die op slot moet blijven. Betrapt voelt hij woede opkomen alsof ze hem tot op het bot heeft beledigd en zij weet dat ze de gevoelige snaar getroffen heeft. Met stomheid geslagen bekijkt hij de vrouw die hem vannacht zo lief in slaap wist te sukkelen, aan wie hij zich overgaf. Heeft hij een kat in de zak gekocht? Ze bekijkt hem zelfverzekerd, eet met gesloten mond ontspannen door zonder een spoortje kwaadheid in de ogen. Het is alsof hij haar voor het eerst van zijn leven ziet. God wat is ze prachtig, wat een feeks, wat een strontmooi mokkel.
Nu weet hij het zeker, met haar moet hij alles, het hele ontheemde leven delen.
"Vergeet je eitje niet, Frank. Wie weet is dit de eerste en laatste keer dat je bij mij van zulk een wonder der perfectie zult genieten."
Zijn wenkbrauwen bereiken bijna de haargrens. Wat een lef bestormt hem van de overkant.
"Ik doorzie wat jij niet begrijpt omdat je er nooit de moeite voor nam er meer over te weten, het te onderzoeken, nieuwsgierig naar te zijn. Hier hoef je niet de machtige heerser te etaleren. Op mijn terrein heb jij niet eens het recht de baas uit te hangen. Heb jij dat door?" Onwillekeurig schudt hij zijn hoofd.
"Nee, dat heb je niet in de smiezen, maar ik lust je rauw, begrijp je?"
Nee, Frank begrijpt er niets van, vergeet zijn doorgebroken stokbrood te smeren, het dure mes zweeft onverrichter zaken koel en zwaar boven de antieke botervloot.
feedback van andere lezers- Mistaker
Tik tik.
Groet,
Greta
Dora: De eierkoningin sprak, tok tok, dank je Greta - mephistopheles
een bewustzijn en een koevoet, kan een gevaarlijke combinatie zijn in het verkeerde gezelschap
Dora: gevaarlijk en verkeerd, kan kunnen, maar moet niet.
Dank je wel Meph.
|
