Volg ons op facebook
|
< terug
Zoals het klokje tikt 28
Nee, was het antwoord, maar wel een brochure waar ze in vermeld staan. Dit bleek dus ook op niets uit te draaien want er waren die dag weinig of geen opnamen door ongevallen of ernstige ziekten binnengekomen.
"Zeg me waar ik nog moet gaan zoeken, ik weet het gewoon niet meer". Het liep tegen vier uur toen Eva in haar wagen met haar vriendin aan boord op onderzoek vertrokken. Haar laten rijden zou op een fiasco kunnen uitdraaien, nee zij zou wel rijden.
"Jij kent hier beter de omgeving dan ik, dus moet je me zeggen waar jouw Franck graag rond kuierde en waar zijn lievelingsplekjes zijn, want die ken ik natuurlijk niet.
"Bij de haven daar gaat hij graag met enkele van de vissers praten, ja, en ook aan de jachthaven waar onze boot ligt maar daar heb ik al naartoe gebeld en met de havenmeester zelf gesproken. Bij de klippen daar gaat hij ook graag heen , maar dat doet hij meestal als hij met een probleem zit en niet meteen een oplossing daarvoor vind". Het liep al tegen zessen toen ze weer het erf op reden. Weer doorzochten beiden het huis de stallingen en rondom het erf maar van Franck was nog steeds geen spoor te bekennen.
"Zou hij jou misschien achterna gelopen zijn en dat jullie zich niet gekruist hebben, kan toch zijn hé?". Dat zou een mogelijkheid kunnen zijn maar tot daar konden ze niet met de auto raken de weg daar naartoe was veel te oneffen en er waren ook veel gaten en kuilen die je op het eerste gezicht niet meteen zag. Stel je voor dat je daar vast komt te zitten dan ben je voor niemand nog bereikbaar. Nee! Dat idee zou ze beter niet volgen. Trouwens op de terugweg was ze Franck niet tegengekomen, en verstoppen kon hij zich daar niet.
"Nee dat kon niet want het is maar een enkele weg die daarbij ook nog eens heel overzichtelijk is. Eva dacht bijna hardop maar beet zich op haar lippen, hij zou toch niet naar de kli!!"…ze slikte deze vermoedens weer snel in. Nee! Daarvoor kende ze Franck veel te goed, voor zulke dwaasheden was hij niet te vinden, en trouwens veel te optimistisch.
"Weet je wat, haalde Eva aan, terwijl ze rechts en links rondkeek voordat ze uitstapte, als ik nu eens naar huis rij en daar mijn pyjama en tandenborstel haal, dan kom ik een paar nachten bij jou logeren, wat vindt je daarvan? Jij bent niet alleen en ik kan je overal bijstaan. Maar eerst moet ik een paar telefoontjes maken zodat men mij op het werk niet al te zeer missen gaat".
Terug op het erf deed Eva eerst enkele telefoontjes afhandelen en wilde juist vertrekken als Lisbeth tegenstribbelde.
"Moet ik niet eerst de politie op de hoogte brengen van wat hier gebeurd is"? "Wat is hier gebeurt, vroeg Eva streng, ben je erbij geweest? Heb je gezien hoe hier alles verliep? Wie waren de daders? Met hoeveel waren ze? Met welke auto zijn ze tot hier gekomen? Welke kleur had die auto? Wat was de reden van deze overval? Wat hebben ze uiteindelijk meegenomen? Hebben ze Franck levend meegnomen en waarom? Handelde hij in verdovende middelen of was hij een tussenpersoon die teveel wist? Welke bewijzen heb je om meteen al aan een overval te denken? Zie je, dat zijn allemaal vragen waarop jij zelf geen antwoord kan geven, dus we laten dat bezoek nog even achterzijde en concentreren ons op die zaken die we zelf kunnen onderzoeken. Weet je, de politie wil feiten en bewijzen hebben, en met zo'n vage geestbeschrijvingen moet je hen al helemaal niet aankomen, ze verklaren je dan meteen voor gek. Ze zullen je hooguit zeggen dat je waarschijnlijk ruzie met hem hebt gehad en dat hij zijn kommer en kwel aan het verzuipen is, en verder lachen ze je uit. Kom morgen nog maar eens terug dan zullen we een protocol opstellen, maar nu is dat veel te vroeg, mevrouw". Lisbeth deed geen aanstalten om de auto te verlaten, tja, dan niet zei Eva dan ga je maar even mee, over een uurtje zijn we toch terug en dan gaan we deze dag nog eens rustig doornemen, misschien hebben we wel iets over het hoofd gezien. Vroeger toen ze nog kinderen en later als adolescenten sliepen ze geregeld bij elkaar als weer eens van een nachtje stappen te laat thuis kwamen. De beide ouderparen hadden daar geen probleem mee en ondervonden het als de gewoonste zaak van de wereld. Aan deze vriendschap kwam ten laatste toch wat sleet op, door met Jens samen te gaan wonen. Hij moest al van in het begin Eva niet, ze was hem te vrijpostig en zei waar het op stond en daar kon hij niet mee leven. Hij had Lisbeth dan ook voor een blok gezet hij of zij. Later toen ze Franck leerde kennen werd de verhouding tot haar vriendin opgewaardeerd en werden de vriendschapsbanden weer aangehaald en versterkt.
Eva was en is voor haar de beste vriendin, eentje waarbij ze het gevoel van warmte en genegenheid proeft. Eva is evenals zijzelf een dertiger, en heeft in tegenstelling tot Lisbeth donkerbruin haar dat ze in een knotje draagt. Ze is een zelfzekere vrouw die al menig liefdeswater doorzwommen had maar die telkens weer bedrogen werd. Ook nu onderhield ze geen mannelijke vriendschap al knaagde dit wel eens aan haar zelfbeeld. Eva, bewoond een vierkamerflat in het midden van de stad met een piepklein balkonnetje waar maar juist plaats is voor een vuilnisemmer en wat schoonmaakgerei. Dit moet ze telkens als er veel wind of storm is binnenhalen.
Bij stormweer vliegen de dweilen wel eens door de achtertuinen.
Eva werkt voor een supermarktketen en staat daar in voor de aan en verkoop, ze is daardoor ook maar weinig thuis. Op haar werk wordt ze geprezen om haar doorzettingsvermogen en inzicht en staat zeer goed aangeschreven bij alle medewerkers van dit reuzenbedrijf. Eva is ook iets molliger dan haar vriendin wat niet wegneemt dat ze toch zeer sportief en lenig is. Op taalkundig vlak staat ze echt wel haar mannetje, ze beheerst dan ook meerdere talen. Haar sociale leven bestaat hoofdzakelijk uit het bezoeken van de verschillende leveranciers en filialen maar ook theaters en cinema's kregen die aandacht die ze op dat moment verdienden. Af en toe zet ze ook wel eens een deftig stapje in de uitgangswereld, eten met vrienden en lekker bijkletsen doet ze ook heel graag.
feedback van andere lezers- Wee
Tja, wat nu, ik ben benieuwd.
Fijne beschrijving van Eva en, wat ik al eerder opmerkte, de vriendschap tussen beide vrouwen.
Graag gelezen weer.
x
Hoeselaar: Dank je wel Wee voor het lezen. Tja, het verhaal begint nu pas
Willy
|
