< terug
Zondag 29 januari 2012
Het karakter van een schrijver herkent ge in zijn kladschrift. Het is een eigen manier om meer drukte te maken dan noodzakelijk is. Een parcours dat afzakt naar de diepste kelders van de ziel, een oude grom van het ego.
Zacht mijmeren over verbruikte toekomst, stilstaan bij eigen sterfelijkheid, terugblikken op wat geweest is. Geen illusies meer. Het is een bloedstollend moment.
Nu wil ik maandag beschrijven. Algemene staking. Deurwaarders bieden massaal hun diensten aan om op vraag van misnoegde ondernemers blokkades te doorbreken. Bussen rijden, het spoor ligt lam. Eigen huisstijl om een scheet in de fles. Vakbonden verbieden hun eigen werknemers te staken. Vraag het maar aan Fré Van Oers. Hypocrieten. Uitgerekend vandaag heeft Herman de priesters in Brussel ontboden om van gedachten te wisselen over economische groei, in het bijzonder om een gezonde omgeving te creëren voor bedrijven. Niemand die zich schaamt in deze weelde over diegenen die vannacht buiten in de vrieskou moeten overleven.
Het sneeuwt. Mijn fiets staat in de werfbarak. Op tafel ligt een breekijzer en een schuurborstel. De arbeiders hebben weerverlet. Inpakken en wegwezen. Eerst nog een punt slijpen. Ik ben moe. Het deksel van de Cubaanse pennendoos is losgekomen.
19h30: Hij gaat naar de aikido, zij naar de naailes en Cooper mag bij ons de pan uitlikken. Feest. Waar liggen de pyjama's?
feedback van andere lezers- Wee
http://www.youtube.com/watch?v=z67FsTNpexg
xxx warket: dankje
|