Passie voor schrijven
|
||
home wat is writehi(s)story? bladeren uitgeven gezamenlijke publicaties boekenwinkel manuscriptanalyse inschrijven contact | ||
top 10 wedstrijden forum hulp |
Volg ons op facebookGa naar chat |
Galtur de Grote (8)door diomedes
Galtur wierp een blik op het publiek aan de tafeltjes voor hem. Alhoewel de meesten hun buik hadden volgevreten was het rumoer niet geluwd. Ditmaal werd het vooral geproduceerd door een dozijn mannen aan de toog achteraan het zaaltje. Ze hadden meer dan genoeg op en het showgedeelte was het laatste van hun bekommernis. De prijs van het varkensvlees, maar ook het "vlees" van sommige vrouwelijke aanwezigen werd luidruchtig becommentarieerd. De nochtans imponerende verschijning van Galtur, compleet met hoge buishoed en specifieke lange jas met de hebbedingetjes, met zijn fonkelende ogen expressiever dan ooit door de donkere schmink en zijn grijze baard, had weinig indruk gemaakt op de aanwezigen. Ook niet het kleurrijke bord "Galtur the Great" dat schijnbaar gewichtsloos en zonder hulp boven zijn hoofd zweefde en hem volgde in al zijn bewegingen. Hij had ze nochtans al één en ander voorgeschoteld. Elke tafel was, bij aanvang van zijn optreden, aan slag gegaan met pen en papier en hij had hun notities foutloos ontcijferd en publiek gemaakt. Hij had het sterrenbeeld van enkelen goed geraden en -a la téte du cliënt- daaraan specifieke karakteristieken gekoppeld. Dit lokte enkel bij de geviseerden en hun onmiddellijke omgeving enige reactie uit. Wat spielerei met telekinese en hypnose gaf iets meer respons maar ook daarop werd lauw en ondermaats gereageerd. Galtur maakte zich geen illusies. Om de mensen tegenwoordig te verrassen en in vervoering te brengen moest je van goeden huize komen. Zelfs Houdini zou het niet makkelijk gehad hebben. Daar zat de televisie voor veel tussen wist hij, die de besten van zijn collega's tot in de huiskamers had gebracht. De mensen in dit land waren rotverwend. Het gebrek aan respect begon hem stilaan te ergeren en hij kreeg er genoeg van. Bij dit publiek schortte iets. Hij concentreerde zich op de lawaaimakers achteraan in de zaal. Een zware man met bloeddoorlopen ogen, rode hangwangen en een massieve dubbele kin vormde het middelpunt van het meest lawaaierige groepje. Zijn kompanen hingen aan zijn lippen. Galtur keek strak naar de man, hief zijn hoofd een beetje zijwaarts en spreidde zijn armen. Hij lijkt op zijn dieren dacht hij.
feedback van andere lezers
|