naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Galtur de Grote (12)

door diomedes

6.

"Weet ge wat er van is, we zijn met veel te veel op deze aardkloot en dat is de oorzaak van de meeste miserie. " Mon Lucius priemde een vinger in de richting van Galtur. "Wij zijn niet beter dan dieren en we hebben territorium nodig."
Galtur liet de ander uitrazen. Hij kende het temperament van zijn vriend onderwijl en ook diens ongenuanceerde manier van denken. De mannen zaten rond een jeneverkruik in de stemmige woonkamer van het huis van Lucius en bespraken zoals gewoonlijk de wereldproblemen. Lucius naar zijn aard immer druk gesticulerend, Galtur ontspannen, klein en tenger zonder zijn eeuwige hoge hoed en jas. De tegenstelling tussen beide mannen kon niet groter zijn. Niet alleen fysiek. Galtur, een dwerg van anderhalve meter, rank en met doorleefde maar fijne gelaatstrekken, met zijn doordachte optreden, met het zachte timbre van zijn stem, kon niet feller contrasteren met zijn vriend.
Mon Lucius was ruim 1,80 m en zwaar gebouwd. Zijn bolvormig gelaat met dikke korte stekelige grijze haren gaven hem een Romeins voorkomen.
De mannen hadden elkaar ruim vijftien jaar geleden leren kennen toen Galtur met zijn Vagebond in Mechelen aanbelandde. Hij zocht een vaste ligplaats en vond die naast de "Flamingo" van Mon en Ingrid Lucius. Het echtpaar ontfermde zich over hun nieuwe buur die zeer vaag bleef over zijn verleden en zo ontstond een warme en blijvende vriendschap. Mon en Ingrid Lucius baatten een restaurantje uit in het centrum van de stad alwaar ze de bovenverdieping betrokken als woongedeelte. In de Flamingo brachten ze hun vrije dagen door.
Toen Ingrid ongeneeslijk ziek werd verkocht Mon zijn zaak aan twee Chinese broers en maakte van zijn boot zijn nieuwe en vaste verblijf. De kanker van Ingrid was toen al uitgezaaid en ze diende permanent in het ziekenhuis te verblijven. Galtur stond zijn vrienden bij in die trieste dagen en was er ook na de dood van Ingrid om Lucius op te vangen. Toen er aan de Dijle een woning te koop kwam in de onmiddelljke nabijheid van hun boten, aarzelde Lucius geen moment. Hij kocht het huis en verkocht zijn boot. Dat laatste onder bepaalde voorwaarden. De nieuwe eigenaar moest een andere ligplaats nemen en ook de naam van het vaartuig wijzigen. De Flamingo riep teveel pijnlijke herinneringen op.