|
< terug
woensdag 21 maart 2012
Laat me je aardvingers zien. Nee, je bent geen zeveraar. Luister naar het orkest in je hoofd. Potloden liggen als een schrijffout onder het hoofdkussen. Alle lettergrepen zijn op. Zonder klinkers gaat het niet door. Versleten stompjes hou ik bij.
's Middags zit ik mee aan tafel. Wie heeft het eten klaar gemaakt? Op de bank heeft de meester zijn eigen plaats. Ik schat zijn leeftijd bijna juist. Naast hem zit een deftig geklede vrouw. Ik vertel haar over de broodoven die ik in mijn jeugd wilde bouwen, en dat het er nooit van gekomen is.
De poppenmaker laat zien hoe je poppen tot leven brengt. Hij heeft een vliegeniersmuts aan en blijkt de jongen te zijn waarover de schrijfster schreef.
In de tuin maak ik voor een roodharig meisje de aarde fijn. De compost ruikt goed.
Dit is een goeie plaats voor jou.
Ik weet het. Ik dacht dat je weg was.
Nee, het was zomaar ronddwalen. Weggaan doe ik nooit zonder goeiedag.
Iemand deed het wel. Ik ben het gewoon.
Ze toont me de bouwsels hier, ook haar eigen woonst. Het ruikt naar houtskool. Hoe ga je plassen rond twee uur 's nacht in het pikkedonker?
In een pispot.
Hoe laat is het?
Vijftien uur.
Ik ga naar huis. Tot ziens misschien in een toevalligheid.
feedback van andere lezers- Wee
Warketse warrels, móói.
x
warket: Watvreemd is of net niet, is dat het een beschrijving van een woensdagnamiddag is. - MarieChristine
Je geeft de lezer altijd weinig details , soms te weinig . Toch vind ik je teksten indringend. Maar wie is dat roodharig meisje?
warket: Een passant, of nee, ik was de passant. - joplin
lijkt of ik in een droom rondloop
xx
warket: x - Mistaker
De eerste zin grijpt de lezer meteen bij de kladden.
Groet,
Greta
|
