Volg ons op facebook
|
< terug
Bloed op de tram…
Na 23 jaar trouwe dienst bij de Lijn als trambestuurder, is het genoeg geweest voor Prosper ( fictieve naam). Hij kan de moed niet meer opbrengen om nog langer met z'n tram te rijden. Zes maanden is het nu geleden dat hij het slachtoffer is geweest van agressie. Toen z'n tram gesloopt werd door enkele losgeslagen schooljongeren en hij tussenbeide wilde komen, kreeg hij enkele rake klappen in z'n gezicht. Ze keerden zich als één man tegen hem. Prosper, die niet meer van de jongste is, kon zich amper verweren. Bril stukgeslagen, twee tanden kwijt en ribben gekneusd. De jongeren zijn gaan lopen, maar werden een straat verder tegengehouden door de politie. Die het verdacht vond dat die kerels zo rap liepen om op tijd in de school te zijn. Terwijl het nog maar half acht was. Toen ze ook nog bloed op hun kledij vonden, mochten ze instappen in de combi. Zakken leegmaken. Twee knipmessen, een soort van boksbeugel, een zakje cannabis, plus een pakketje tramkaarten. De link was vlug gelegd, temeer toen er een getuige opdaagde, die de vechtpartij min of meer gezien had uit z'n slaapkamer. Die gaf uit op de terminus van de tram. Maar eer de brave man aangekleed was, waren de vogels gaan vliegen.
Prosper krijgt de eerste verzorging toegediend door de ambulanciers, die door de brave man opgeroepen werd. De politie is nu massaal aanwezig, met drie combi's, de jeugd die staat te wachten wordt op afstand gehouden. Rumoerige jeugd, die roept dat ze te laat gaan komen op school. Anderen staan de politie en de hulpverleners gewoonweg uit te lachen. Geen enkel iemand die vraagt hoe het met de trambestuurder is. Ze kennen hem, want hij rijdt al jaren hetzelfde traject. Afwisselend 's morgens en 's namiddags. Er is nu ook een inspecteur van de Lijn aanwezig. Die moet voor een vervanger zorgen zodat Prosper z'n tram de boel niet langer ophoudt. Ik hoor hem vloeken in z'n mobieltje. Ik ben inspecteur en geen trambestuurder, zorg dat er een vervanger naar hier komt. Hij gaat vragen aan Prosper of z'n rit nog kan afwerken. De verpleger zegt hem dat het onwaarschijnlijk zal zijn gezien de toestand van de man. Hij ziet toch ook het bebloede gezicht van Prosper? De inspecteur haalt z'n schouders op, ik vraag me af waarom. Interesseert het hem dan totaal niet wat er voorgevallen is met Prosper? Telt alleen de dienstregeling voor hem? Hoe hard kan een mens nog worden in deze verdorven en verrotte maatschappij? Vraag ik me af. Ik heb de neiging om uit te vliegen tegen de schoolgaande jeugd, tegen de inspecteur, tegen iedereen. Ik zwijg, m'n stem zal toch niet gehoord worden in deze woestijn. Of misschien ben ik te laf zoals het merendeel van m'n medeburgers. Of is het de ouderdom, die onbewust m'n tolerantiedrempel verhoogd heeft? Er is een tijd geweest dat ik die rotkinderen die zich op de tram of bus misdroegen, eigenhandig van de tram of bus duwde. Of hun boekentassen gewoon aan de eerste halte naar buiten gooide. Zonder er bij stil te staan dat die bende zich tegen mij kon keren. Impulsief, zoals dat heet. Maar nu zeg ik niets. Ik verbijt m'n woede, baan mij een weg dwars door die brave schoolkinderen. Wat natuurlijk de nodige reacties teweeg brengt. Ik zal wel binnen een paar uur een andere tram nemen. Zo dringend moet ik nu ook weer niet in 't stad zijn…
Prosper stopt er mee, 't is genoeg geweest. Ik zie hem zitten op een terrasje op de Kioskplaats. Hij ziet er niet goed uit, hoe een mens toch kan veranderen op zes maanden tijd. Ik zet me naast hem, zonder het te vragen. Hoeft ook niet, hij kent me. En, Prosper, hoe gaat het er mee? Een mens stelt altijd van die absurde vragen, die meestal geen antwoord hoeven. Zie je dat niet, is het antwoord. Je ziet er goed uit, lieg ik. Hij kijkt me aan, met verwondering in z'n ogen. Oeps, ik heb iets verkeerd gezegd. Maar ik kan toch moeilijk zeggen dat hij er uit ziet als iemand die uit een grafkelder komt?
" Ik stop er mee en weet je waarom?"
Ik kan wel denken waarom, maar ik wil het van hem horen.
" Ik lag in het ziekenhuis en de inspecteur kwam zeggen dat die vechtpartij totaal mijn schuld was. Ik had niet tussenbeide moeten komen en hen gewoon moeten laten doen. Ik moest eerst de dispatching verwittigen, en de politie bellen. Mij opsluiten in m'n cabine en de tram afsluiten. Allemaal dingen die ik kon doen, volgens de inspecteur, maar die ik dus niet gedaan heb…"
" Zeg dat het niet waar is. Zei die vent dat?"
" Ja, en het ergste is dat hij niet eens vroeg hoe het met mij was. Hij was vroeger een collega-trambestuurder, maar heeft zich opgewerkt tot inspecteur. Toen ik hem vroeg wat hij zou gedaan hebben, bleef hij mij het antwoord schuldig. Niet iedereen kan volgens het boekje werken hé? "
" En wat ga je nu doen? "
" Morgen moet ik terug beginnen met de vroege. Maar ik ga niet, ik kan het niet meer opbrengen. Ik ben verdorie bang van die snotneuzen. Een vent van 54 die schrik heeft van schoolkinderen, waar gaan we naartoe?"
Na 23 jaar trouwe dienst bij de Lijn als trambestuurder, is het genoeg geweest voor Prosper ( fictieve naam).
©GoNo
feedback van andere lezers- joplin
ze voelen geen medeleven dat soort jongeren
geen respect
triest
xx
GoNo2: Dank u wel! - Wee
Ja, triest.
x
GoNo2: Dank u wel! - koyaanisqatsi
In naam van de 'vrije levensstijl' mag alles. Prosper mag nog blij zijn dat hij geen van die apen een bloedneus heeft geklopt, want dan had de pers geblokketterd: Trambestuurder slaat schooljongen bloedneus!!!!
GoNo2: Dank u wel! - andremoortgat
(Losgeslagen wrakhout
alleen de moeder nog
die van hen houdt...)
Ik zou zeggen aan Prosper:
"Were di "!
GoNo2: Dank u!
|
