|
< terug
mijmeringen
mijmeringen
.....
ze zijn 'mijn'
zo persoonlijk
geen waarheden
gevoelens... niet echt doordacht
gevoelens…. snel in woorden vervat
het is iets
geschreven door mij
geschreven voor mij
en al gaat het meestal over anderen
het zegt meer... over mij
dan over die anderen
waarom doorsturen
waarom publiceren
ik weet het niet
er is die drang
communiceren
contact maken
delen
met anderen
die schrijfsels
mijn schrijfsels…eens zo lang
er staat minstens …eens zoveel
tussen de regels…niet geschreven
en ...de tekst tussen...
die ingebeelde tekst
verschillend….voor iedereen
mijn schrijfsel zwerft rond
bereikt een ander
gaat een eigen leven leiden
een eigen verhaal
niet meer mijn verhaal…maar hun verhaal
geschreven door hen, voor hen, over hen
meestal....de antwoorden.....
ze zijn voor mij onherkenbaar
nieuw...verrassend
soms niet te begrijpen
dat is niet wat ik geschreven heb
niet wat ik tussen de regels doorgegeven heb
mijn mijmeringen
niet meer 'mijn'
feedback van andere lezers- joplin
Dat is juist zo mooi
als iemand er iets van zichzelf in terug vindt
xx
- Wee
Een ieder 'vangt' je woorden op zijn/haar eigen manier.
En als men herkent in jouw woorden, is dat alleen maar heerlijk, toch?
x
Peter: heerlijk
oorspronkelijk stond dit woord 'heerlijk' als allerlaatste zin - warket
Moesten mijn woorden door niemand gelezen worden zou ik geen reden hebben om ze te schrijven heb ik lang gedacht, tot ik te weten kwam dat ik het me voor mezelf niet kan laten.
|
