|
< terug
Geloof verzet bergen IV
"Ja moet u luisteren, meneer, hij keek rondom alsof het hier om een samenzwering handelde; U moet weten meneer, dat ik niet voor mijn plezier aan deze zware reis begonnen ben.
Dit vergt heel wat inspanningen van mijn lichaam, en dat op mijn leeftijd". Zijn leeftijd was moeilijk in te schatten, het bol gelaat liet geen plooien noch rimpels toe. Zijn zware ademhaling en looklucht deden Argus even terugwijken, hij zag hoe dat de overige gasten nieuwsgierig hun kant uit keken, als kon er elk moment een groot geheim aan diens mond kon ontsnappen.
De dikke man liet ook zijn blikken voor heel even over de eetruimte zweven en zag hoe dat men naar hen beiden keek. Een zweem van een glimlach ontsnapte aan diens controle die ook zijn gesprekspartner Argus niet ontging. Ach zo, dacht deze, zijn geheim is dat hij toehoorders nodig heeft om zich goed in zijn vel te voelen , juist alsof het hier om een klein verwend kind ging. "Echt waar meneer ,vervolgde hij zijn gesprek; ik ben al dagen onderweg omdat men mij een verhaal opdiste dat eigenlijk te mooi is om waar te kunnen zijn. Ook mijn geldschieter had van dit verhaal gehoord en beval mij om deze reis te ondernemen om zo een gedeelte van mijn aflossing terug te kunnen verdienen, mits hij hem een geloofwaardig verslag zou overhandigen met alle details van a tot z uitgelegd.
"Mijzelf kwam dit verhaal ter ore toen ik me door enkele masseuses liet verwennen en naast me achter een gordijn een gesprek kon volgen tussen twee mannenstemmen". Hij boog zich weer helemaal naar voren zodat zijn mond Argus linkeroor bijna raakte, en vertelde verder; "Daar hoorde ik van een wonderbaarlijke schat die veel groter moest zijn dan alle tot nu toe gevonden schatten die men tot nu toe samen in heel de Oriënt gevonden had. Zoals ik meende te horen, moest men deze in de richting van een stad in het atlasgebergte zoeken maar de juiste naam onthielden ze me ongewild". De looklucht en ook de lichaamsgeur van de man deden Argus even naar lucht snakken, daarom draaide hij zich in de richting van de vele toeschouwer en zag vragende gezichten die naar hen toewezen. Automatisch en zonder het echt te willen trok Argus zijn schouders op als bewijs dat ook hij geen enkele aanwijzing kreeg waarmee hij iets aanvangen kon. Een bediende stapte naar het tafeltje waaraan ze zaten en bracht een boodschap voor de laatst toekomende gast;"Meneer, onze baas zei me dat er een slaapgelegenheid voorbereidt werd en u zich naar een van de nevengebouwen kunt begeven waar een warm bad op u wacht en ook het nodige personeel om uw te helpen mocht dat moeten zijn. U kunt het beste de jonge Ahmed volgen hij weet waar u zijn moet". Even later bevond Argus in een klein vertrek met daarnaast een soort bad dat in de grond was uitgewerkt, en waar een nog jongere jongen op hem wachtte met een soort katoenen doek dat als handdoek gedacht werd. Het slaapvertrek was niet veel groter en was van een soort venster voorzien dat tamelijk hoog uitzicht gaf op het erf dat hij bij zijn aankomst al eens mocht zien. Na een bad genomen te hebben en de jongen een fooi aanbood, kon hij zich eindelijk op de nogal harde brits te rusten leggen.
feedback van andere lezers- andremoortgat
Nachten in den Oriënt
daar rusten kost geen cent
Besteed je een fooi
kijk bij iedereen komt dooi
Hoeselaar: Ben zelf nooit in de oriënt geweest maar schrijf dat wat ik ooit eens las of hoorde
Willy - greta
Val hier even middenin je verhaal H. Dit is heel fijn geschreven. Ik lees verder met je mee.
(Voorbereidt werd = voorbereid)
Hoeselaar: Lief dat je met me mee las
Willy - joplin
leest vlot
goed verhaal
xx
Hoeselaar: Ben een beetje op de achtergrond geraakt, gelukkig heb ik er nog steeds zin in.
Lief dat je me las en die riem onder m'n hart stak
Willy
|
