 |
Passie voor schrijven
|
|
| home wat is writehi(s)story? bladeren uitgeven gezamenlijke publicaties boekenwinkel manuscriptanalyse inschrijven contact | ||
 | top 10 wedstrijden forum hulp | |
Volg ons op facebookGa naar chat |
Paarse luchten 1door Hoeselaar'Hoi, mag ik me voorstellen. Ik ben Jeffrey. Ik ben een plaatselijke op pensioen gestelde postbode die door iedereen hier in dit dorp gekend is, en nog hier uit gewoonte dagelijks mijn ronde doe. Waarom? Tja, als ik dat eens wist, gewoonte denk ik, uit pure gewoonten. Ik ben ook graag onder de mensen en daarom doe ik mijn gewezen ronde, ze kennen me hier allemaal, en als ze me eens een dag niet zien, begint de roddelmachine haar werk te doen, zo van; Heb je Jeffrey vandaag gezien? Nee, en jij, nee, ik ook niet. Zou hij ziek zijn, of heeft hij weer eens te diep in het glas gekeken, je weet maar nooit met een man die alleen leeft, hé? Och, die zal wel ergens op een groene wei zitten, en zich eens goed laten verwennen. Als ik alle verhaaltjes zou moeten opsommen die men hier in het dorp al over mij heeft rondgestrooid, dan zou ik daar een heel boek over kunnen schrijven. Eerlijk gezegd, het zijn allemaal lieve mensen op een paar uitzonderingen na, maar die houden ook niet van zichzelf. Goh, ik leef daar goed mee. Ik ga er van uit, dat als men stopt met over me te praten het ook definitief met me gedaan is. Wat? Of ik niets anders te doen heb? "Ja, en"neen! Eigenlijk niet veel, nee. Ik woon alleen, ben jaren geleden weduwnaar geworden, tja, en kinderen hadden we niet, dus doe ik dat waarin ik goed ben, en toen ook al graag deed en,--tja, dat is met mensen praten. Iedereen heeft wel iets om over te praten, soms is dat gewoon om even iets anders te horen. Ach, weet je, ik kom zo van alles tegen, zo zijn er zieken of hulpbehoevende waarmee ik dan eens in de week boodschappen ga doen of gewoon maar een babbeltje met hen maken, hé Ja, weet je, met de fiets kom overal en je hebt nergens last met het parkeren, zo een fiets is handig en gemakkelijk te handhaven.--Ja, --ik ben vandaag hier omdat me dat gevraagd werd. Ja, en nog wel door die twee bezoekers die dit huis wilden zien. Waarom? Ik weet dat ook niet, dat zou je hen moeten vragen. Ik ken die mensen niet maar ze moesten mij hebben, ik vond het ook wel vreemd. Ik ken deze mensen niet. Ja, nu wel, natuurlijk, omdat ze me gisteravond in de bar van Dare-Devil Hank op me zaten te wachten. Ik zat aan de bar en was in een gesprek met Hank verwikkeld, we hadden het over dat viskampioenschap dat men over een paar weken hier op de rivier willen houden. Hank knikte naar me en stootte me aan, waarbij hij met zijn duim over zijn schouder heen achter hem naar een man en een vrouw wees die hen al een hele tijd begluurden. Dat heb ik je vergeten te vertellen, die mensen hier achter ons moeten jou hebben, vraag me niet waarom. Ze vroegen achter een oude postbode die zich Jeffrey noemt, en omdat jij de enige bent die deze naam draagt en altijd postman was, heb ik hen gezegd dat je elke dag even binnenwipt. Verder moet jij het maar zelf oplossen, ik ga door met de glazen te spoelen, roep maar als ze iets drinken willen.
feedback van andere lezers
|
