|
< terug
Paarse luchten 11
De slungel die zich naar mate het verhaal vorderde Harvin liet noemen, maakte over de tekening een slechte scherts; "Als het hier om een tekening van Thekla's zoon Benjamin moet gaan, waarom heeft ze dan, nagelaten dit beeltenis zo te corrigeren dat het enigermate aanvaardbaar werd voor de buitenwereld, maar nee ze zet hem ook nog eens op de troon van de aardslelijkers; Hoe zou die Benjamin er wel op gereageerd hebben, denken jullie. Als dat van mijn moeder geweest zou zijn, had ik dat stuk papier meteen verbrand."
"Zij, Thekla heeft zoals ze mij vertelde eerst na zijn vertrek deze tekening van hem gemaakt als een soort van relikwie, aandenken. Ik geloof dat ze toen al besefte dat ze haar enige zoon Benjamin nooit nog te gezicht zou krijgen, moeders voelen zoiets aan."
"Ja, juist, maar zo heb ik het niet verteld. Ik persoonlijk heb deze jongen die zij Benjamin liet dopen, nooit tot gezicht bekomen. Toen ik hier voor het eerst mijn ronde deed, was hij al jaren met zijn vader vertrokken en wist dus niets af van zijn bestaan; ik kende hem enkel maar door haar tekeningen, en wat ze zoal over haar jongen te vertellen wist, Ik moest ook maar dat aanvaarden wat dat zij me vertelde. Zij beweerde dat haar zoon buiten zijn lichamelijke en geestelijke afwijkingen creatief zeer begaafd en fantastisch houtsnijwerk kon maken. Ook maakte hij fluiten waarmee hij prachtige klanken kon toveren uit holle takken en was hij gefascineerd door de kleuren van het bos. Pater Petrus had Thekla toen ze nog bij hem inwoonde haar op het hart gedrukt haar zoon nooit uit de ogen te verliezen want dan zou hij een speelbal zijn voor winsthongerige mensen. Jullie hebben nu toch met eigen ogen gezien dat Thekla een echte kunstenares was, en dat ze altijd met iets bezig was. Haar handen stonden nooit of te nimmer stil, ook niet als ze de een of andere anekdote uit haar leven aan het vertellen was. Zo heeft ze me ooit uit allerlei verschillende wolsoorten een prachtige trui gebreid die ik vandaag de dag nog in mijn bezit heb en draag, en waarover verschillende handelaren me al naar de oorsprong van dit prachtstuk gevraagd hebben. Het zal nooit bij me opkomen om deze trui ooit van de hand willen doen. en deze ook voor geen geld ter wereld verkopen. Mensen die haar hier voor hun gezondheid bezochten, kochten heel wat mooie dingen van haar en hielden deze als een soort van relikwie.
Haar kruidenmengsels en drankjes werden met veel liefde voor het detail gezocht vermengd en vervaardigd, en dan in zakjes gedaan die ze van mij kreeg. De plaatselijke drogist annex apotheker hield niet veel van haar kunde en zorgde wel eens voor een fikse rel, ja, zelfs eens tot aan het gerecht. Er kwam wel een proces maar dat nooit in haar nadeel werd beslecht. Thekla had wel meer vijanden in het dorp dan haar lief was, omdat ze recht voor de raap sprak. Nee, ze nam geen blad voor de mond, als ze in haar recht stond dan vocht ze daarvoor als een leeuwin. Omdat ze zo alleen en eenzaam woonde werd wel eens beweerd dat ze hier in het bos heksen sabbatten organiseerde, en dat dan de lucht boven het bos roodgloeiend kleurde zonder dat er een melding binnenkwam over een eventuele brandhaard. Men vertelde ook dat vreselijke verwensingen uitsprak, iets dat nooit bewezen kon worden. Sterker nog; toen ik haar eens over deze geruchten aansprak, antwoordde ze; Jeffrey jongen, als men mensen wil helpen kan men niet twee goden tegelijk dienen, dat gaat gewoon niet. Kinderen werden bang voor haar en haar gedrocht van een duivelsjong gemaakt. Als mensen iets niet kunnen vatten dan schuift men God of de duivel naar voren. Nee! Thekla was een kei van een vrouw, als ik toen niet zo blo was geweest, had ik haar misschien wel als vrouw genomen, maar haar bekrompenheid van wonen deed me telkens weer van deze gedachte afhaken. Ik weet ook niet of zij ooit met deze gedachte rondgelopen heeft, bij mijn weten heeft ze ook nooit avances daaromtrent gemaakt Bij de gedachte dat ze van allerlei dieren hield zelfs van alles wat kruipt vliegt en kriebelt werd het me te gortig, en vond dan een samenwonen met haar als ondenkbaar". Jeffrey schudde zich bij deze gedachten en lachte verlegen.
feedback van andere lezers- Wee
Willy, dit stukje staat ook in je vorige deel.
Even mis 'geplakt' denk ik. :)
Kan gebeuren.
x
Hoeselaar: Dank je wel fijn dat je me daarop wees, Sorry !! - Rothe
Uitstekend Willy. De opmerking van Wee indachtig 2 x uitstekend -:))
Hoeselaar: Bedankt en leuk dat je er was
Willy - Danvoieanne
graag gelezen
Hoeselaar: ook hier wil ik me bedanken beste Anne
Willy - andremoortgat
Suivez le poweet svp
Hoeselaar: Over poëten gesproken jij er doet ook niet voor onder
Willy
|
