|
< terug
Paarse luchten12
"Zeg Jeffrey, wat is er in werkelijkheid met die Benjamin, haar zoon gebeurt? Het lijkt wel alsof deze Thekla twintig verschillende zonen had, iedereen met wie ik gesproken had wist me weer een ander beeld van hem te schilderen".
Wat weet jij ons meer daarover te vertellen? Ken je het werkelijke verhaal en wat heeft Thekla je over haar zoon verteld"? De journaliste rechtte zich, keek Jeffrey recht in de ogen en wachtte op een sluitend antwoord.
"Beste ik geloof dat niemand Benjamin ooit in het dorp echt gezien heeft. Thekla had veel te veel schrik dat de jongen door zijn afwijking als een zondebok zou worden behandeld. Jijzelf, Jeffrey knikte naar de jonge vrouw, je bent nog te jong om je een beeld te maken van hoe mensen die iets denken te weten en het niet kunnen bewijzen, gaan handelen. Benjamins moeder had alle handen vol om haar kind tegen de gemene uitlatingen van sommige dorpsbewoners te behoeden. Zij onderwees haar jongen zelf, net zoals zij op haar beurt door pater Petrus en sommige klanten onderwezen werd. Het gebeurde wel eens dat dorpsbewoners of anderen tot aan de woonst van Thekla kwamen en dan van op een afstand het hele gebeuren rondom het huis uitspioneerden en dan zelf een verhaal bedachten om zo uit de vergetelheid te komen. En zoiets gebeurde wel meer dan eens en dat ze dan kwaad werd is toch begrijpelijk, of niet soms? Jaren nadat Benjamin door zijn vader meegelokt werd, begonnen verhalen tot bij haar door te dringen als zou haar zoon op het slechte pad geraakt zijn, iets wat zij nooit voor waar had genomen.
Benjamin was juist als zijzelf in al het mooie in de natuur geïnteresseerd, dieren behandelde hij met grote eerbied, zelfs met planten sprak hij, en zo iemand zou dan op het slechte pad geraken, nee dat kon volgen wat zij tegen me zei gewoon niet kloppen.
Toen de vader zijn zoon naar Canada meenam is Benjamin waarschijnlijk bij hem weggelopen en trof hij in een voor hem volkomen onbekende wereld mensen aan, die in hem een gewillig klusjesman zagen. Ze heeft nooit nog contact met hem gehad, wist niet of hij nog in leven was of hoe hij zich zou voelen. Thekla kreeg op een dag bezoek van regeringsambtenaren die haar wisten te vertellen dat haar zoon misschien wel dood zou kunnen zijn, maar van een stellige zekerheid konden ze niet uitgaan. "Een feit is dat van Benjamin nooit nog een teken van leven kwam. Ze vermoedde met een bijna stellige zekerheid dat Benjamin door corrupte politieagenten om het leven werd gebracht. Thekla had tientallen brieven naar de gouverneur en andere instanties geschreven waarin ze om opheldering vroeg, maar niemand kon haar een bevredigend antwoord geven. Ja, op een dag kwam een van haar klanten, een heel deftig iemand die een zeer hoge functie bekleedde haar zeggen, dat ze geen hoop mocht koesteren Benjamin ooit nog levend terug te zien. Hij had van horen zeggen dat hij bij een razzia aan de voet van de Rocky-Montans met zijn pick-up in paniek in een ravijn was gereden. Toen ze mij dat vertelde was dat al jaren geleden gebeurt.
Thekla is daarna nooit meer die oude veerkrachtige vrouw geweest die ze daarvoor wel was. Boze tongen beweerden toen dat Benjamin, Al Capone's de grote vriend was geworden, waar Thekla gelukkig geen waarde aan hechtte vermits haar zoon al vanaf de geboorte een verstandelijke achterstand en niet bepaald een Adonis genoemd kon worden.
"Go! Het wordt steeds interessanter, gekscheerde Marvin, straks gaan we hier nog geschiedenis schrijven".
"Dat doen we toch ook" merkte de jonge vrouw bitsig op. De jonge man keek alsof hij ergens bij betrapt werd en merkte verongelijkt op, dat het hier maar om een goed bedoeld grapje ging.
feedback van andere lezers- hettie35
Weel leuk geschreven Willy,
groetjes Hettie
Hoeselaar: Lief dat je reageerde
Willy - GoNo2
Meer moet dat niet zijn om m'n dag goed te maken...
Hoeselaar: Dank je wel
Willy - Rothe
Telkens leuk om lezen.
Hoeselaar: dank je voor het mooie compliment
Willy - Danvoieanne
LEUK .
Hoeselaar: Blij dat je er ook weer bij de lezers was
Willy - andremoortgat
Weer graag gelezen
Hoeselaar: dank je wel Andre, leuk dat je er was
Willy
|
