Volg ons op facebook
|
< terug
Mijn bundeltje 4
Was een middelmatige tekenaar en ontwierp ook mooi te noemen werken maar de navraag was zo klein dat ik moest afzien om nog verder te gaan, ja zij die de schilderijen kochten deden goede zaken (achteraf gezien). Voor mij bleken het windeieren veel werk nieuwe technieken aanwenden maar niets concreets op tafel. Toen legde ik me op decoraties toe iets waar mijn vroegere werkgever me al attent op had gemaakt,
Hij zei me "decoraties dat is echt iets voor jou, het is de gedroomde job voor je, je hebt het in je vingers". Decoraties werden met mondjesmaat aan schildersbedrijven doorgegeven omdat het handwerk was en daarom bijna onbetaalbaar werd. Doordat mijn grootvader, of beter gezegd de pleegvader van mijn moeder beeldhouwer was kon ik wel eens een kijkje in zijn atelier nemen. Wat hij daar vervaardigde boeide me maar vond de werkruimte maar niks. Overal lag het stof millimeters dik en oma was niet welkom. Tijdens de oorlog werd dit verwoest en kon opa zich enkel nog op het lezen concentreren. Hij had een grote bibliotheek gehad maar ook daar was veel van verdwenen maar ditmaal niet door het bombardement maar ditmaal was het de Gestapo die deze ruimte onderhanden nam.
Schildertje
Je schuurt polijst en lakt
een lust is voor het oog
je verft en kwast,
de kleuren van de regenboog
Ik heb ooit solfègeles gevolgd dat was toen ik bij de Maastrichter Staar zong. Ik zong de tweede baspartij en heb verschillende optredens mogen meemaken, waaronder een bezoek aan de toenmalige Franse President Coty en de pianofabriek Gavot., Heb jammer genoeg nooit een instrument leren bespelen. Nee, ik zou liegen bij m'n grootouders moest ik pianoles volgen maar omdat ik niet zo begaafd was, kreeg ik meer straf dan nodig, en dus werd de hekel voor een instrument alleen verhoogd. Heb altijd bewondering gehad voor de virtuoos in welke discipline dan ook, kan echt genieten van mooie concerten maar ook van goed gebrachte uitvoeringen van bekwame moderne zangers of volksmuziek. Maar het klassieke genre doet me deugd daar geniet ik het meest van en vind het jammer als een bepaald muziekstuk gedaan is. Zo kan ik van de Pergyntsuite van Edvard Grieg genieten. In mijn verbeelding zie ik dan de weidse vlakten, de bossen en de meren van het hoge noorden. Of als ik luister naar het avontuurlijke van Franz Liszt, of het lustige speelse van een Wolfgang Amadeus Mozart. Ja, dan kan ik volledig in opgaan en alles rondom me vergeten. Ja, maar zo kan ik ook even goed van de Bohemian rapsody van Queen genieten andere grootmeesters van het moderne genre. En dan de kleinkunst die mag ik ook niet vergeten Heb ondertussen zelf ontdekt dat men met woorden kleuren of schilderijen en muziek kan maken, ik zal het u bewijzen.
Schrijf-woede
Verzin me een denkbeeldig palet of doek
dat me in staat zal stellen woorden
te schilderen, of de noten van muziek.
Zie samen met Grieg zijn weidse vlakten
meren plassen, de opgaande zon en de
zingend bossen in zijn meesterlijke lyriek.
Zet m'n schraag op, op het slagveld van eer.
Penseel doorheen Tsjaikowsky's klanken,
Het wrede van oorlog of het zoete vrede bazuinen.
Hoor hoe hij met zwier de liefde bezingt
terwijl mijn borstel het canvas lichtjes beroerd
met klinkende tonen die het denken verruimen
Beleef de passie van hun meesterschap,
het eeuwige zweet daaraan verbonden
het kloppende knagende lijden van nooit echt af.
Hoor hun noten en balken hoe zij gekromd
gebukt onder de last het beeld willen vullen
vliegensvlug zoals paarden in hun volle draf.
Zie hoe de ijver hun denken bezeert
verteert, terwijl de oerkracht haar victorie kraait.
Ontdek hoe de zon mijn canvas beschijnt
mijn krachten doet zwellen het hart moet kwellen,
Zie hoe mijn handen verteerd door emotie
dat creëren waarmee ik hen wil vereren
vooraleer mijn goesting volledig verdwijnt.
Of ik tevreden ben met wat ik tot nu toe presteerde? Nee, zeker niet men moet eenmaal een lijn durven trekken en zichzelf een limiet stellen. Natuur en geloof vormden al in het stenen tijdperk een hechte band. men kan het een van het ander niet loskoppelen, denk maar aan de Venus van Willendorf uit het vroege Neolithicum die daar waarschijnlijk aanbeden werd om vruchtbaarheid te bedingen. De veel latere Inca cultuur in Zuid Amerika of de godkoningen zoals de Farao's die afgebeeld werden als Ibis of Jakhals, Kat en aanbeden werden om verschillende redenen. Daarom heb ik een gedicht geschreven waarin ik de oerkracht van water, wind en koude samenbreng in een schilderij dat ik eerst "Fuga" noemde en maar later een weinig aanpaste
Symfonie
IJzig blaast de storm
verstard verstomd
het vallende water
boven de gapende afgrond
een orkaan orkestreet
in majeur deze oerkracht
dit schurend snerpend geluid
in de vele tinten wit
irreëel en ongenaakbaar
priemt het winterlandschap
mijn vel en ogen, jij
symfonie van goddelijke
schoonheid wit verdoken pijn
o--------------------------------o
feedback van andere lezers- GoNo2
En wanneer wordt dit grandioze boek uitgegeven?
Hoeselaar: Binnenkort als het helemaal af is er mankeren nog een stuk of wat delen
Willy - Wee
Je bundelt al je krachten, groot en klein ...
x
Hoeselaar: Op m'n 76 blijf ook niet meer zoveel tijd om alles mooi en ordentelijk uit te stallen, grote sprongen zijn niet meer te halen maar wat ik kan doe ik dan ook.
Bedankt Hanne, je laat me glunderen - Danvoieanne
Knap!
Hoeselaar: Lief dat je reageerde, dank je wel Anne
Willy - andremoortgat
En de poweet hij bundelde verder !
Knap zèg !
Hoeselaar: Dat weet ik nog niet Andre, ik moet het nog alemaal schrijven.
Wil wel niet nalaten je te bedanken
Willy - warket
Een spoor achterlaten...
Hoeselaar: Juist - joplin
Ben begonnen, leest zeer vlot.
Hou van je muziekgedichten
xx
(Een orkaan orkestree r t)
Hoeselaar: Bedankt de juiste taaltip joplin,wat zou ik zonder jullie zijn,hé?
Willy - teevee
Weer een andere kant
van jouw veelzijdigheid
zo raak je tenminste
al je kundigheid kwijt
Hoeselaar: Beste Theo, je weet dat ik jouw inzet en vaardigheid om Write History tot een sucses te maken bewonder, dank je Theo
Willy
|
