|
< terug
Waar ligt Knokke, verdorie? 2
Korte samenvatting van deel 1:
We zijn op weg naar de zee, meer bepaald naar Knokke. De zon scheen, maar nu regent het stelen van een pijp…Ik ben nog steeds in gesprek met een autochtoon over het waarom we naar Knokke rijden…
Ik besluit om het even aan m'n grijnslachende buurman te vragen. Ik tik tegen het raampje.
" Buurman, ik mag z'n naam niet vernoemen of ik heb een proces aan m'n been, buurman waarom rijden wij naar Knokke? En niet zoals iedereen naar Blankenberge? "vraag ik hem.
" Omdat Knokke een stuk dichter bij Antwerpen ligt, logisch toch?"
Ik ga terug naar de gehuchtidioot.
" Antwoord op je vraag, als je tenminste nog weet wat je vraag was, omdat Knokke dichter bij Antwerpen ligt…"
" Van hieruit ligt Knokke nog dichter en Antwerpen nog verder hé?" zegt de gehuchtbewoner met overtuiging.
" Je hebt gelijk, maar kun je me nu aub zeggen waar er hier ergens een tankstation te vinden is?"
" Waarom?"
Ik begin het nu echt op m'n heupen te krijgen, ik kan evengoed m'n klokkespel in z'n hand leggen, dan is het gemakkelijker om ermee te spelen.
" Omdat we naar de zee rijden, naar Knokke en we bijna zonder naft zitten. Wegens verloren te rijden…"zeg ik op afgemeten toon.
" Wie rijdt er nu in godsnaam naar Knokke?"
" Wij, verdorie…"
Bijna begin ik te huilen, maar het regent en er is al water genoeg, bedenk ik mij.
" Van hieruit ga je niet in Knokke geraken…"
Er komt schot in de zaak, 't zou gaan tijd worden…
" Je kunt beter naar Zeebrugge rijden en langs de dijk naar Knokke-Heist…"
" En hoe komen we in Zeebrugge?"
" Zie je de kerk? Ja? Welnu, aan de kerk sla je rechtsaf tot aan het kerkhof, dan de eerste straat links tot aan het kapelleke van 't Lief Vrouwke van de Vissers. Rechtdoor rijden, de landwegel op, maar pas op voor de puttekes. Ge rijdt tot ge niet verder kunt. Tot aan de grote baan. Ge rijdt de grote baan op en ge draait rechts af. Ge zult een buskotje zien, recht over het tankstation van den Shell. Blijf die baan volgen en ge komt in Zeebrugge. En daar vraagt ge het nog een keer hé?"
Ik ben al de helft van zijne uitleg vergeten, dat belooft…
" Moet ge geen radijsjes kopen?" vraagt hij met een glimlach.
Geloof me vrij, 'k heb veel goesting om hem een trap in z'n radijsjes te geven. Ik geloof geen bal van zijne uitleg. Ik denk zelfs dat we nog verder van huis zullen geraken. Ik had m'n tandenborstel en scheergerief moeten meebrengen. Kwestie van op alles voorzien te zijn hé? Ik neem met pijn in 't hart afscheid van de man. Met bundeltje radijsjes in m'n hand. Vijf euro, soldenprijsje…
" Buurman, ik weet de weg…"
" Ja? Na twee uren palaveren?"
" Jij zit droog hé? Ik zal wel m'n best doen om ons uit dit verdomde gat te krijgen, hier pak een radijsje en zwijg en luister…"
" Hebt ge geen zoutvaatje gevraagd? Radijsjes moet ge met zout eten…"
" De keuken was al dicht…"
Ik leg hem uit hoe hij moet rijden. Het oude ventje zwaait naar ons, doet teken dat we rechtdoor moeten rijden naar de kerk. Wat we met volle overgave doen. Tot daar geen probleem, gezien het amper vijftig meter verder is.
" En nu?"vraagt buurman.
" Het kerkhof, zei de man, was het nu rechts of links?"
" Ginds staat een groot kruis, zou het daar niet zijn?"
" Het kan bijna niet anders hé?"
We draaien de straat in en inderdaad, er is een groot kerkhof. Een militair kerkhof. Is dat het kerkhof dat de man bedoelde? Of is er nog een gewoon kerkhof?
" We moeten ergens linksaf tot aan het kapelleke van 't Lief van de Vissers of zoiets…"
" Is dat een café?"
" Weet ik veel, 't is een kapelleke, een mini-kerkske ter ere van een lief vrouwke. Eén of andere vissersvrouw die een bijverdienste had zeker?" Ge kunt het zo gek niet bedenken of ik heb een antwoord klaar.
Het militair kerkhof is ontzaglijk groot. Rijen witte kruizen, de ene rij na de andere. Er komt geen einde aan. Sneeuwwitte kruizen, 't doet verdomme pijn aan m'n ogen. Bijna krijg ik sneeuwblindheid. En plots zie ik een bouwvallig kapelletje…
" Stoppen, buurman, er staat daar een kapelletje. En als ik goed zie, staat er iets boven de deur geschreven…"
We stoppen, ik stap uit en probeer de bijna uitgewiste letters te ontcijferen. Het regent nu al wat minder, dus die paar druppels zullen het niet maken.
" O z Li ve V ouw van de issers…"
" Wat staat er?"vraagt buurman.
" De tovenaar van Oz, live in een vouw van de pissers…"
" Op wat slaat dat nu?" zegt buurman.
" Een geheime code van het verzet?" zeg ik, het militair kerkhof indachtig.
" Ik denk dat we juist zitten…" besluit buurman.
" Ik denk het ook…en naast dat kapelletje is een landweg, die moeten we inrijden tot aan de grote baan…"
" Ik heb honger en dorst…"zegt buurman.
" Pak nog een radijsje en drink wat water uit de beek…"antwoord ik met een vette grijnslach…
©GoNo
feedback van andere lezers- joplin
haha
xxx
GoNo2: Dank u wel! - andremoortgat
Gono-tovenaar van Oz
stuurt ons met grapje in het bos ?!
GoNo2: Dank u wel! - Wee
Genoten!
x
GoNo2: Dank u! - Hoeselaar
Ook niet meteen de beste raad
Willy
GoNo2: Dank u wel! - Danvoieanne
graag gelezen
GoNo2: Dank u wel!
|
