< terug
Tomatensoep met korstjes…
Ziek zijn heeft zo z'n voordelen, je hebt veel meer tijd om na te denken. Je rookt en eet een pak minder en de tv, waar vroeger ook al geen bal op was, staat minder en minder aan. De wedloop naar de wc is voorlopig gestopt. Ik heb deze morgen een tas thee met citroen gedronken en het bleef erin. Al goed dat ik, als vooruitziende man, al m'n boodschappen gedaan heb. Anders lag ik hier nu te verhongeren. Ik woon in een flatgebouw met acht appartementen en ik zou niet weten bij welke buren ik moet aankloppen om mij te helpen. Het sociaal weefsel laat veel te wensen over, ieder op z'n eigen eilandje…
Ik probeer te lezen, maar na één bladzijde ben ik m'n concentratie al kwijt. Ik heb zelfs moeite om deze zinnen aan m'n pc-blad toe te vertrouwen. 't Is raar, meestal moet ik geen moeite doen om iets uit m'n pen te toveren. Nu schrijf ik en moet constant m'n eigen verbeteren. Ik snak naar een bakje troost, maar durf er geen drinken. Bang om een half uur boven de wc-pot te hangen. Kamiel wenst me beterschap en zegt dat ik een Kriek moet warm maken en in één teug leegdrinken. Ik geloof er geen bal van. Kriek is bij m'n weten nog altijd geen rode wijn hé?
Wat de oorzaak van m'n plotse ziekte ook moge wezen, het stemt me tot nadenken. Ouder worden is geen kunst, gezond blijven schijnbaar wel. Op zeker moment wilde ik de dokter laten komen, maar bij nader inzien leek het me toch geen goed idee. Dertig euro betalen om mij te zeggen dat ik ziek ben en dan wat antibiotica voorschrijven, dat kan ik ook. Daar moet ge geen tien jaar voor studeren, denk ik altijd. Internet is de grootste dokter die er bestaat. Typ de symptomen in google en ge voelt je op slag stukken beter. 't Is altijd leuk om te weten dat je een aanslag van virussen en bacterieën overleefd hebt…
Ik heb honger, ik heb alles bij elkaar misschien vijf tassen poedersoep gedronken. Van Royco. Tomatensoep met korstjes. Niet te zuipen, niets gaat boven verse soep. Maar je blijft er wel van in leven. M'n maag ligt overhoop met de rest van m'n lichaam. Afwachten hoe lang het nog zal duren eer ik terug de oude ben. Ik schat nog een paar dagen en dan doen we of er niets gebeurd is. Ik zou het mij gemakkelijk kunnen maken en m'n kinderen opbellen, maar dat doe ik dus niet. Zo zit ik niet in elkaar. Noem het voor mijn part misplaatste trots. Onkruid vergaat niet en als we dood zijn groeit er gras op onze buik, zei mijne bompa zaliger altijd. En inderdaad, op z'n graf staat het vol met gras. Zou ik dan de enige zijn die af en toe hem nog eens een bezoekje breng? Heel de familie woont in Gent, waar hij begraven ligt, zo moeilijk kan het toch niet zijn om z'n graf wat te onderhouden? Waar een mens toch allemaal aan denkt, terwijl ik van m'n gloeiendhete thee slurp. Met als resultaat dat ik m'n tong verbrand. Ook dat nog…
Ik moet dringend m'n kat leren boodschappen doen. Ik zit aan m'n laatste rol wc-papier, dat tevens dienst doet als papieren zakdoekjes. M'n hoofdpijn begint weer de kop op te steken. M'n pijnstillers uit het Kruidvat ( gekocht in Holland ) zijn ook bijna op. Voilà, het heeft me juist geteld een uur en een kwartier gekost om dit verhaal te schrijven. Een rekord dat goed is om in het Guinness Book of Records te staan…
©GoNo
feedback van andere lezers- Wee
De moeite meer dan waard, dat uur en dat kwartier.
Beterschap hoor!
x GoNo2: Dank u! - greta
Thuiszorgmedewerkster nodig? Bel mij.
Beterschap! GoNo2: Dank u! - joplin
bij mij is het andersom
liggen soms de papieren zakdoekjes op het toilet
maar ook koffiefilters doen het goed als noodzaak
één filter twee beurten
scheuren! GoNo2: Dank u! - warket
Ik ken het gevoel al is het nu al drietal jaren geleden. Buikgriep. Jij hebt blijkbaar geen doktersattest nodig. Ik voorlopig nog wel al gaat dat niet zo lang meer duren want de tijd gaat snel. En wat joplin vertelt is ook het weten waard. Koffiefilters als het niet anders kan. GoNo2: Dank u! - andremoortgat
Altijd leuk om lezen GoNo2: Dank u!
|