naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

dinsdag 30 oktober 2012

door warket

Nu aan tafel onzichtbaar al twintig centimeter groot. Hij voelt het kind met zijn handen op haar buik bewegen. Vuurvrouw lacht en zegt: jij liet bij mij het badwater bewegen. Born under a good sign.
Mag ik eerlijk zeggen, dit is flauwe sentimentaliteit.
Ja, dat is ook zo. Ik kan evengoed over die kaastaart schrijven die je gisteren niet kon maken bij gebrek aan eieren, of een goeiemiddag groeten vanuit de regen. De begraafplaatsen zijn vandaag overbevolkt door levenden. Het is wat het is. Ook maanlicht kijken of communiceren met een distel aan de rand van een maďsveld is absurd.
Omwille van een aanleiding vraag ik me af of vrouwen een deel van hun grote behoefte doen telkens wanneer ze gaan plassen. Ik had mij nooit de vraag gesteld tot op heden om een reden. Waterkraan druipt, regenwaterton druipt, bomen druipen…alles druipt binnen en buiten. Het maakt inktschrift onmogelijk. Schrijf het dan maar met een potlood op.

jij bent
hoe zal ik het zeggen…
ook absurd

wanneer je droomt
opnieuw
zwanger te zijn

maak ik je handen
vrij

feedback van andere lezers

• Danvoieanne
  Knap geschreven...
• Wee
  Mooi en ontroerend, zéker ook je poemetje!
  x
• joplin
  Vandaag
  zwarte aarde op m'n schepje
  zwart glanst de koude steen
  1927-1983
  een praatje met ons twee