naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

besluiteloosheid blues (riviercyclus 2)

door ovlijee

Ik groef in mezelf als een archeoloog en hoopte de fundering bloot te leggen van een vergane persoonlijkheid. Als een zwarte slaaf hoorde ik daar de herinneringen aan het strijken van violen en rook ik de geur van verbrand ebbenhout. Opnieuw die roze krabbetjes die zich verscholen in het slijk en bellen bliezen. Opnieuw het trekken van onbekende armen die me de rivier in wilden sleuren. En in de lucht katoen, stuifmeel en gegons. De vingers van het water reikten hartstochtelijk als bloedarme aderen naar het zinkende land: als striemen op een zwetende slavenrug en de smaak van ozon en angst in een mond die liever zweeg.
Hoeveel fouter kon ik zijn. In plaats van de mortel tussen de bouwstenen te schrapen als ongewenste vezels tussen de tanden, in de hoop onder het oppervlak van die koortsdroom van nostalgie de werkelijke kern van eigenheid terug te vinden, bleek daar alleen een cobra te zijn die zichzelf verslond. Het schopje in de modder zou nooit edelmoedig kwarts opgraven, enkel fossielen van zinsbegoocheling.
Ik moest ophouden met grafdelven en de voorouders te storen. Ik moest me omdraaien en mijn navel regen laten vergaren. De zon erop, en huidschilfers mits fotosynthese laten kiemen tot een sequoia die naar de hemel rijkt.

Een ekster kwam gedag zeggen vervolgens en bewonderde zichzelf in het water, terwijl ik mijn navelstaarderij van me afschudde. Het matte wit en zwart stak af tegen zijn glimmende staart van staalblauw. En ook hij was zich bewust van onze aanwezigheid, maar stelde er verder geen vragen bij. Ik keek naar het lijk dat ik achterliet maar het was al terug dichtgegraven, en ik besloot mijn vishaken te laten hangen zonder aas, en in plaats van het anker te lichten de rivier te verlaten, en vaste grond te zoeken. Maar durfde ik werkelijk uit mijn drijvende sloep te stappen zonder gummilaarzen? Zonder te weten hoe diep het troebele water was? Hoe ver van de kant kaaimannen onder het oppervlak zaten en een pact gesloten hadden met katvissen die broedden op een weerloze? Zonder van jezelf te weten of je kon zwemmen?

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 13

Uitstekend: 6 stem(men), 86%
Goed: 1 stem(men), 14%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 7 stem(men)