naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Dinsdag 18 juni 2013

door warket

Lus kraait. Lus speelt met haar blauw konijntje. Lus lacht. Vrolijke ochtend. Twee-en-twintig graden Celsius. Windstil. Ik trek haar kousjes en overjasje uit. Straks mag ze in blote beentjes. Zullen we eerst in de tuin gaan? Dan doe ik je een roze hoedje aan.
Binnenkort fiets je voor me uit, ga je experimenteren met schoenen op hoge hakken. Moet ik voorzichtig zijn. Misschien koop ik een pop voor je vierde verjaardag. Eentje die kan plassen. Maar het zou evengoed kunnen zijn dat de tijd niet haalbaar wordt en dat je het later met deze woorden moet doen.

9u35: Dodoo eerst in mijn armen en dan in haar koets. Vierentwintig graden. We zitten samen buiten in de schaduw. Ik kijk naar haar hoe vredig ze daar ligt. Ben waakzaam dat ze in de schaduw blijft want deze aarde tolt snel. Ondanks de warmte (stijgt naar zesentwintig graden) heb ik een licht dekentje over haar gelegd voor gevoel van geborgenheid. Ben benieuwd hoe het flesritueel straks verloopt. Lukt het niet dan geef ik haar spinaziestoump (grapje). Tegen mijn vrienden vertel ik: Lus heeft borst nodig om te overleven, als bessen in sprookjes. Ik kan haar even niet hebben met die fles moedermelk wanneer voor haar te weinig weinig is. Het eerste woord dat ik haar wil leren zal uitsluitend uit klinkers bestaan.

10u26: Krijsertje geeuwt zich wakker. Uit voorzorg maak ik haar flesje klaar. Ze graait, kijkt me aan, wil gepakt worden. Steunend met haar voetjes op mijn handen strekt ze haar rug, kijkt ze naar een licht bewolkte hemel op een manier alsof ze al kan denken.

11u05: Je zal het niet geloven. Ze heeft haar fles gulzig leeggedronken. Natuurlijk had ze krampjes na zoveel Bourgondisch geweld maar dat heeft maar tien minuten geduurd. Nu zit ze op mijn schoot aan de buitentafel. Eerst heb ik haar verschoond. Ze grijpt naar de tafelrand. Haar lijfje spartelt vrolijk. Geen speeltje nodig. Rugje strekken is genoeg. Soms laat ik haar op haar voetjes staan wanneer ze een andere houding wil.

11u45: Tepeltje-troost nodig. Tutteflut tot mamma komt. Daarna is het echt.
Hoor, de vogels fluiten. Zullen we astronautje met de zwaartekracht spelen? Je sabbelt nog. Die bavette mag nog niet uit. Omi komt.
Dertig komma twee graden in de schaduw.

13u45: Omi neemt het van me over. Meteen herval ik in mijn dagelijkse gewoonten en stel me voor dat vier baby's full-time tegelijkertijd veel liefde vergt. Ode aan onthaalmama.

feedback van andere lezers

• andremoortgat
  Lus lacht.
  Bourgondisch geweld
  Tepeltje-troost nodig. Tutteflut
  Prachtige momenten die spijtig zeer fluïde
  zo in 't ijle verdwijnen.....
  (Moeilijk vast te houden)
  warket: al blijft het voorlopig wel aan me kleven
• joplin
  crème van een opa!
  xx
  
  warket: xx

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 4

Uitstekend: 2 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 2 stem(men)