naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

donderdag 3 oktober 2013

door warket

Een groot deel is perceptie en verbeelding. Ruik maar onder een wolkendek aan je vingers om te weten hoe het een half uur geleden was. Zet u voorlopig neer in mijn theater. Er is nog een zitplaats vrij. Ik ben een clown.
Zwijgen is een heftig onuitgesproken taal. Ik droom maar over vleugels geven en nemen. De maan stond vanochtend niet op haar plaats. Aan de overkant zie ik twee pubers elkaar oneindig lang kussen. Ook dat gaat voorbij. Ik weet niet eens hoe ik zoiets in uw plaats moet voelen. Een clown kan alleen maar in vingers knijpen en spelen met een olifant. Hoelang is het geleden dat u nog heftig en vrolijk naar uw moeder gekeken hebt?
Het is hier stil. Zal ik ondertussen wat vliegen meppen om u te verbazen of zullen we verstoppertje spelen? Pot-pot-pot en jij bent af. Op die manier zullen we nooit de nacht overleven tenzij we ons een leeuwerik herinneren.
Morgenochtend in proper ondergoed lijkt alles weer zo normaal met oploskoffie in een jat en die dodelijke sigaret, slijpen we het grafiet aan een potloodpunt voor een nieuw verhaal.

feedback van andere lezers

• doolhoofd
  http://img14.imageshack.us/img14/3089/skitzo1.png
• greta
  Zeer mooi. Je schrijft goed!
• andremoortgat
  Die leeuwerik herinneren...
  dan die ene donderdag als licht
  zijn boodschap brengt met ... 't potlood nabij

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 5

Uitstekend: 2 stem(men), 67%
Goed: 1 stem(men), 33%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 3 stem(men)