naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Pol, Polleke voor de lady's….

door GoNo2

In m'n stamkroeg is er een nieuw heerschap opgedoken. Een specimen van de mensheid in verval. De eerste minuten ging hij nog rustig aan de toog zitten. Bestelde een Kriek, wat mij dadelijk opviel, gezien ons clubje van Kriekdrinkers maar uit vier personen bestaat. Juist genoeg om een kaartje te leggen. Ons clubje is toevallig voltallig, wat ook niet veel gebeurt. Ik, Patje, Désiré en John den leugenaar. De vier musketiers van het nog op te richten Genootschap van het edele vocht dat de naam Kriek draagt. We palaveren al bijna een jaar over de oprichting, maar wegens de crisis en het gebrek aan financiële draagkracht, blijft het voorlopig bij plannen maken. Een beetje zoals onze politiekers hé?
De man komt naar ons tafeltje toegelopen, ik zie de bui al hangen. Wat nog klopte ook want even later begon het te regenen. Maar 't is herfst en we moeten de natuur haar gang laten gaan. Ongevraagd en ongegeneerd neemt de man een stoel en schuift bij ons aan de tafel. We kijken enigszins verbouwereerd naar de man die zich zomaar het recht toe-eigent om ons te storen bij onze overdenkingen die de wereld ietske rapper om zeep moeten helpen.
" Ik ben Pol en ik zie dat de heren ook Kriek drinken?"zegt de man bij wijze van introductie.
In normale omstandigheden zou ik het een grap vinden, iemand die lak heeft aan etiquette en andere vormen van beleefdheid. Maar nu weet ik het niet goed…
Ik wacht af wie er het eerst de man van antwoord zal dienen en op welke manier. Patje kijkt naar de zoldering, Désiré kijkt naar de bodem van z'n Kriek en John den leugenaar is druk op zoek naar een leugen die hij voor waarheid kan verkopen. We zitten in een impasse. Ik denk erover na om Dehaene als bemiddelaar te vragen, aan W.Martens kan ik het niet meer vragen. Die staat aan de hemelpoort in de rij te wachten, mag voorlopig niet binnen…gezien hij niet kan antwoorden op de vraag " wat hebt gij gedaan voor uw medemens…?"
" Willen de heren nog een Kriek?"vraagt de man. Hoe heet die ook alweer?
" Trakteert ge?"vraag ik vriendelijk.
" Anders zou ik 't niet vragen hé?"
" Gerard, breng nog eens een Kriek, op kosten van deze meneer, waarvan ik de naam al vergeten ben…"
'" Pol, 't is Pol, Polleke voor de lady's, maar die zijn er niet aan deze tafel, zo te zien…"
" Meneer Polleke, wie zegt dat ik geen lady ben? Ik zit in een verkeerd lichaam, de natuur maakt soms gekke bokkensprongen. Enfin, dat zeiden m'n ouders toch altijd. En die konden het weten want m'n vader was homofiel en m'n moeder lesbisch…"
Ik zie op het gezicht dat ik schijnbaar de tekst van John den leugenaar afgesnoept heb. Eigen schuld, moest maar zelf het woord genomen hebben.
Gerard brengt vijf Krieken tegelijk. Ik had er toch maar ene besteld?
We klinken, het ijs is gebroken, we kunnen doorvaren. Alle hens aan dek. Zet de zeilen op en de Marie-Louise gaat op en neer, zou ene Bart Kaell zeggen tegen ene Luc Appermont. Ik zie het al voor m'n ogen, wat een Kriek allemaal niet teweeg brengt, denk ik dan.
Pol, Polleke voor de lady's, laat zich niet kennen en doet er nog een rondje bovenop. Ik begin hem sympathiek te vinden, m'n vooroordelen worden met iedere rondje minder en minder. Zo ook bij m'n clubgenoten.
" Polleke, wat doet gij voor de kost?"vraag ik, zuiver uit interesse.
" Ik ben op vervroegd pensioen en ben hier pas komen wonen in de Distelvinklaan. Ik heb twee kinderen, die nog thuis zijn wegens de crisis en ook omdat het gemakkelijk is voor hunne was en strijk. M'n vrouw werkt nog halve dagen bij een notaris in Borgerhout. Maar voor m'n gezondheid hebben we de stad verlaten en gekozen voor het landelijke van Hoboken…"
Ik wist niet eens dat Hoboken landelijk was, maar voor iemand die van 't stad komt zal dat wel kloppen, vermoed ik.
" Ja, 't is hier echt nog landelijk, zeker als ge aan 't kerkhof woont. Een kerkhof is toch min of meer landelijk, denk ik altijd. 't Is bijna de enige plaats waar ge nog af en toe vogeltjes hoort fluiten. Maar wat ik vragen wilde en ook doe, wat was uw beroep dan?"
" Ik ben jaar en dag belastingcontroleur geweest op de Rijnkaai. Maar toe ze asbest gevonden hadden in onze building, kreeg ik last van m'n longen en andere ingewanden. Ze hebben me toen op vervroegd pensioen gestuurd. Maar ik treur er niet om, ik heb m'n bijdrage ruimschoots geleverd aan de maatschappij…"
Een belastingcontroleur in ons midden? Wie had dat ooit kunnen denken? M'n wantrouwen steekt de kop op, 't is misschien een spion? Eentje die komt kijken hoe en aan wat we onze zuurverdiende uitkering spenderen? Maar zou een controleur Kriekskes betalen aan wildvreemde mensen? Misschien is er wel een budget vrijgemaakt om toekomstige gepensioneerden te belasten op het drinken van Kriek? Ik voel nattigheid en moet gaan plassen…
" Ik ga een plasje doen en daarna buiten een sigaretje roken. Nog iemand?"vraag ik. Een overbodige vraag, want de voltallige club moet plots hetzelfde doen.

We staan buiten, in de regen. Stoere Vlamingen op de voorplecht van het schip, dat de golven trotseert. Er is geen enkele wet, die opkan tegen onze sigaret. De waarheid is: dat we erbij staan als verzopen kiekens, die op zoek zijn naar hun moederhoen.
" Wat vindt ge van diene Pol?"vraag ik."
" In 't begin vond ik het een rare, maar al bij al valt hij wel mee…"zegt John den leugenaar. Niemand gelooft hem, hoe zou dat komen?
" Hij zit er zo te zien en te horen er wel warmpjes in hé?"zegt Patje.
" Gaat ge weer af op het uiterlijke vertoon?"vraag ik met een grijnslachje.

Pol de controleur komt naar buiten en stoort ons een beetje tijdens de conversatie, die nu stilgevallen is.
" Ik heb nog een Kriek laten bijzetten, laat het jullie smaken hé?"zegt hij vriendelijk.
" Dat had je niet moeten doen, maar kom, om het goed te maken zal het ons smaken hé?"zeg ik, geslepen vos die ik ben.
" Komen jullie hier regelmatig?"vraagt Pol.
" Eén keer per week, soms om de veertien dagen. 't Hangt een beetje af van de weersomstandigheden en sommigen hun moeder de vrouw. Bij mij speelt dat geen rol, als ik dorst heb, dan moet ik drinken en liefst een Kriekske…"
" Dan zal ik jullie nog wel zien hé?"
" Hoogstwaarschijnlijk wel, Pol, die kans zit er dik in. Maar de volgende keer trakteren wij, anders worden we geen vrienden…" Ik geloof m'n eigen oren niet, hoe meer ik omga met John den leugenaar, hoe meer ik op hem begin te lijken.

We zijn nu een week verder, ik krijg de behoefte om m'n stamkroeg te verheerlijken met m'n aanwezigheid. 't Is maar een honderd meter van de Colruyt, zover is dat nu ook weer niet. Ik denk dat ik nog iets vergeten ben in de Colruyt. Zes Kriekjes en een glas gratis erbij. Of was dat de reclame van verleden week? Eventjes bellen naar Patje en bij afwezigheid naar Désiré of John de leugenaar. Die weten altijd wat er in de Colruyt in reclame staat…

©GoNo

feedback van andere lezers

• andremoortgat
  Kriekskes en bier van Colruyt
  in geen gewoon glas maar een fluit
  met de controleur wat drinken
  en lot ons sigaretje blinken
  GoNo2: Thanks
• Wee
  Stoere, verzopen Vlamingen ... ik zíe jullie staan :)
  Goed je weer te lezen, GoNo.
  x
  GoNo2: Dank u!

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 4

Uitstekend: 2 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 2 stem(men)