< terug
dinsdag 17 december 2013
Vijf uur 's ochtends. Volle maan, licht bewolkt en zes graden. Ik wacht tot halfnegen. Ook zij was wakker om vijf uur. Te vroeg voor haar moeder. Ze kijkt onderzoekend om zich heen. Doet ze altijd wanneer ze pas binnenkomt. Dan loop ik met haar op mijn arm door de huiskamer en negeren we mekaar tien minuten in alle stilte tot iedereen weg is. Daarna laat ik haar gaan. Het hele dorp is van haar.
Haar eerste stop is aan de fruitmand. De mandarijnen kan ze in één hand vasthouden. De drie winterperen heb ik opzij gelegd. Die mogen niet blutsen op de grond. Anders worden ze rot. Nu gaat haar aandacht naar de handtas vlak ernaast. Dat wordt kleermakerszit. Een voor een gaan de truitjes eruit. Ik vouw ze achteraf weer op en steek ze opnieuw op hun plaats.
Aan de houtkachel die niet aangestoken is omdat straks de schouwveger komt, bevinden zich drie hendels. Eindelijk mag ze nu "neen neen niet aankomen" vastgrijpen. Een grom van opwinding. Ze is vergeten dat ik er nog ben, tot ze in een afwisseling bij het cd-rek aangekomen is en daaraan begint te prutsen. "Neen neen niet aankomen". Na je dut krijg je doperwten met rijst en kalkoen. Dan mag je weer verder. Verder is nooit ver genoeg. Desnoods moet het met blutsen en builen.
Een hek voor de keldertrap. We hebben balletje gegooid naar mekaar. Het is een en al ritueel. Honderd keer, maak ik haar wijs. Ik vang met mijn lange armen en zij met haar korte vetarmpjes. Soms kan ze er niet bij. Dan gaat ze in haar mokhouding zitten. Het zit in haar. Roodhaartje raast maar door zonder eelt op haar handjes.. Heh, heh, heh, heh. Ineens staat ze recht zonder steun. Een beetje wankel op die kromme beentjes. Ze beseft het niet. Gewoon zo. Het is de eerste keer dat ze dat doet. Kruipertje zal binnenkort gaan strompelen. En geen kruimels meer uit de hand. Ze wil een hele rijstkoek voor haar alleen, als een prinses aan tafel.
feedback van andere lezers- ivo
hou deze verhalen maar goed bij en bundel ze goed - zet er af en toe een foto bij en geef haar een kopie als ze meerderjarig is en geef het origineel als ze er veertig is. wedden dat je 2 x iemand blij maakt :) warket: Doe ik met potlood en papier... - andremoortgat
Goed idee van Ivo
En voeg ook een gelegenheids dichtje erbij
: bijv 1 e looppasjes warket: ...maar als ze veertig is zal mijn as allang op reis zijn met de wind. - Wee
Oh, zo ontroerend!
Heel graag gelezen, Warket.
x warket: x
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 6Uitstekend: 3 stem(men), 100%Goed: 0 stem(men), 0%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 3 stem(men)
|