|
< terug
Dinsdag 21 januari 2014
Dat spurtje voor een knuffel, haar slangenlijfje in beweging, het is zo herkenbaar wanneer ik het van een ander lees en ook de vreugde die je daarbij voelt.
Waar is schoentje?
Daar is schoentje.
Ze betast het met die zo belangrijke wijsvinger van haar. Soms wijst ze naar het onzichtbare en mag ik raden wat ze bedoelt. Stilaan ontwikkelt zich een heftig karakter in haar. Wankelend grenzen verleggen en misschien nooit zal ze mij vragen of haar laarzen bij haar kleedje passen. Misschien nooit zal ik haar ochtendkoffie zetten in de agenda van ons leven, zal ze als een meisje alles aan haar vader vragen. Het meisje in de oude vrouw voor later. Maar nu is het ochtend elf maanden lang. Het is maar een glimlach. Het kan geen kwaad.
10u15: stukje brood gegeten. Ze slaapt.
11u48: wakker. Zachtjes zijn met haar. Ze kijkt over de stoel en drinkt water dat ik haar net gegeven heb. Ik probeer haar blik te volgen. Zij is niet uit op een geheel zoals ik. Alles wat ze ziet zal ze meenemen en stap voor stap ontleden in haar hoofdje. Het nog niet aangeraakte.
12u05: middagmaal en een Betterfood als dessert. Bij elke hap klapt ze bravo met haar handjes.
14u30: en zo verblijven wij samen op de grond tot ze ambetant begint te doen. Klein ego zijn. Checklist. Haar luier is proper en in haar mondje zit niets verkeerd. Zouden het die nieuwe bovenste voortandjes zijn? Ze heeft er nu vier. Misschien wordt ze moe.
Uiteindelijk wou ze een banaan. Zo simpel is dat.
16u45: samen kijken hoe omi groenten snijdt.
feedback van andere lezers- greta
Je waarnemingen zijn bijzonder, je ziet de details die ertoe doen. Je weet het mooi te omschrijven hier. Je gevoel komt over.
warket: xx - andremoortgat
Klein ego
Observatie chirurgisch van
Opa 's ego....
warket: ja andré - ivo
dit is een mooi dagboekfragment dat inderdaad aanspreekt.
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 6Uitstekend:   3 stem(men), 100%Goed: 0 stem(men), 0%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 3 stem(men) |
