writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

vrijdagochtend (1)

door ivo

Elke vrijdagochtend, wanneer ik wat later moet vertrekken met de auto, want op vrijdag maak ik mijn agenda voor de week die volgt, staat ze daar. Achter haar raam met een kop koffie of thee of soep (wie weet) en een poes in de arm, in haar nachtkleed, een kijkt ze hoe ik mijn auto stap en vertrek.

Het is de nieuwe buurvrouw aan de overkant. Het was me nog niet echt opgevallen, want meestal zit ik in mijn hoofd ergens anders, maar op een gegeven moment moet het toch door mijn rechteroog geregistreerd zijn, en in die mate zelfs, dat het doorheen mijn onbewuste is binnengedrongen.

De nieuwe buurvrouw woont hier nu al ruim een driekwart jaar en voor zover ik naar de buren omkijk, weet ik zelfs niet eens of ze alleen ofwel met meerdere in haar appartement woont.
Nu weet ik dat ze poezen heeft en dat ze op vrijdagochtend, als ik vertrek, in nachtkleed of badjas, voor het raam met een kop en een poes op de arm voor het raam staat.

Eerst wist ik niet goed wat doen, haar negeren was de eerste optie, maar na twee weken, vond ik dit maar gênant, dus zwaaide ik haar een goede dag en ja, ze zwaaide terug.

Enkele weken geleden vertrok ik eens op een donderdag wat later, maar neen, dan stond ze er niet. Ook niet op de andere dagen, want ik heb het allemaal eens geprobeerd.

Soit, ik dacht, ik zal eens wat later vertrekken op vrijdag, maar toen ik een half uur later buiten kwam zag ik bij het buitengaan van mijn huis dat ze achteraan in haar woonkamer aan tafel zat en ze opstond en naar het raam kwam toegestapt.
Ditmaal zonder kop en zonder poes. Ze duwde haar haar een beetje weg en keek een beetje verweest.

Nu moet je weten dat mijn auto altijd voor de deur staat geparkeerd en dit tafereeltje zich heeft afgespeeld in het aantal stappen dat ik moet doen (een twintigtal). Dus, best ambetant als je het mij vraagt

Toen ik die avond thuiskwam, veel vroeger dan verwacht, want op vrijdag kan het wel eens gebeuren dat er afspraken en dossiers worden overgeheveld naar de week die komt, zag ik dat de plaats voor mijn garage geblokkeerd was door een auto. Tja, ik doe niet zo moeilijk en als er dan elders een plaats vrij is, dan parkeer ik mijn auto wel elders.

Ik zet mijn auto nooit binnen, want mijn garage is zowat een sorteerruimte geworden voor alle soorten afval dat een mens in zijn leven verzameld. Papier en karton, groenafval, pmd en andere zakken. Als ik dat wat overzichtelijk wil doen, dan moet ik mijn auto daar niet bij hebben. En sinds ik mijn wasmachine in de garage heb laten zetten, is er nog minder plaats.
Ik hou wel wat van ruimte in mijn huis.

Ik stapte binnen in mijn huis en op het eerste verdiep heb ik mijn kantoor, dus ik kan gemakkelijk zien wie er voor mijn garage staat geparkeerd. tien minuten voor ik normaal gezien thuiskom (wat een ordelijk leven heb ik toch, dat men bijna de klok op mijn komen en gaan kan gelijk zetten) zie ik een man bij de buurvrouw buitenstappen en naar de auto gaan die voor mijn garage staat geparkeerd. Niet dat ik altijd buiten zit te kijken, maar nu was mijn aandacht gevestigd op die auto voor mijn garage.

Wel, hier heb ik over moeten nadenken. Ga ik nu meer onregelmatig vertrekken en aankomen, zodat de buren mijn parkeerplaatsje niet meer inpikken, of zodat ze de klok niet meer gelijk zetten met mijn komen en gaan. Of laat ik dit gebeuren en zie ik dit als een burendienst waarvoor ik zonder dat ik me verplicht voel ook niet aan ga ergeren of iets voor in de ruil zou vragen.

Toch vreemd dat die gedachten in mij opkwamen, want wat maakt mij dit nu uit of er iemand voor mijn garage staat. Het is 's morgens wat verder stappen en ik neem op mijn beurt ongetwijfeld een plaatsje van iemand die daar gewoonlijk zijn auto zet. Maar tja, de straat is van iedereen. Ik moet terug naar buiten om mijn auto te verzetten, zodat de andere buren een vrije straat hebben.

Ik zou natuurlijk ook met de buurvrouw kunnen overleggen. Maar waarom zou ik dat doen? Dat zij mijn handel en wandel registreert en de economische meerwaarde van mijn parking gebruikt voor haar bezoek, wat dan?
Op de andere dagen van de week staat er geen auto, enkel op vrijdag en dan alleen.

Toen ik mijn auto ging verzetten zag ik dat ze nog steeds in nachtkleed doorheen haar kamer ging en ik weet niet of ze het gezien had dat ik al thuis was. Feitelijk interesseert het me geen bal, maar tja ik werd geconfronteerd met een wereld die ik niet ken. Een sociale interactie waar ik me totaal niet van bewust was. Mijn weggaan en thuiskomen heeft blijkbaar gevolgen voor anderen. Want als ik vroeger thuiskom en mijn wagen ergens anders zet, heeft een andere buurman, die geen garage heeft, ook geen plaatsje en moet die verder lopen. Maar dan kan die wel zien dat er een andere auto voor mijn garage staat.

Ik kan het allemaal negeren en mijn gedachten op iets anders richten, neemt niet weg dat ik mijn buurvrouw wel elke vrijdag groet, terwijl ik niet weet waarom ik dit doe en waarom zij dit doet. Belt zij naar die man, om te zeggen dat ik weg ben? En wat als ik niet vertrek vroeg ik me af.

Dus, vorige week bleef ik thuis. Ik bleef werken op mijn bureau en zag de buurvrouw staan en staan en weer weg en weer terug en weer weg.
Zij kan mij boven niet zien, de gordijnen zijn zo gemaakt dat ik wel kan buiten zien maar niemand van buiten naar binnen kan zien. Alleen mag ik mijn verlichting niet aandoen.
Ik werd er zelf zenuwachtig van.

Het was de eerste keer dat ik op vrijdag alleen in mijn huis was.

Ik heb een privé telefoon, dus ze kan mij niet bellen - en ik heb wel internet en een facebookpagina, maar daar staan geen privégegevens van mij op. En ik heb gezorgd dat mijn privé adres nergens is terug te vinden. Sinds ik gestalkt werd door mijn ex, heb ik gezorgd dat ik ergens ging wonen waar niemand mij kent en waar ik rustig kan zijn.

Ik was even naar de keuken een Senseo maken toen er gebeld werd.

 

feedback van andere lezers

  • andremoortgat
    Nieuwe buurvrouw ?
    Ik zou kennismaken...
    ivo: misschien wel - het is maar een verhaal andre :)
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 1

Uitstekend: 0 stem(men), 0%
Goed: 1 stem(men), 100%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 1 stem(men)
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .