writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Rijke kinderen, arme kinderen (in de reeks "arm zijn is duur")

door pisatelj

"Ben je niet bang dat je hen het pessimisme van de arbeidersklasse meegeeft?"

Voor mij zit een polyglot. Hij spreekt een taal of 8, groeide op in een arbeidersgezin en heeft een onderbetaalde job als copywriter bij een advertentiekantoor dat producten market waar u nog nooit van gehoord hebt. Het is een ethisch verantwoord advertentiekantoor. Hun voornaamste ethische principe lijkt te zijn dat ze niemand willen lastig vallen met hun advertenties.

"Nee, zeg ik. Ik ben voel mij trouwens niet pessimistisch. Als je opgroeit in armoede gaat het niet zozeer over optimisme of pessimisme", zeg ik.

De polyglot zit met gebogen schouders en lang, nogal vettig, haar in zijn kop groene thee te loeren. Groene thee is t dichtste dat hij komt bij absint, de groene fee, het drankje van vervloekte kunstenaars.

"Ik ben wel erg pessimistisch. Als ik zie welke jobs mensen met mijn opleidingsniveau vinden, dan ligt het aan hun optimisme"

"Ik wil dat mijn kinderen studeren. Een diploma is toch ontzettend belangrijk."

"Een diploma verandert maar weinig, als je het negatief wereldbeeld van een verschopte arbeider mee zeult."

"Maar ja, je bent in overdrive gegaan met al dat studeren. En ze hebben je thuis dan nog een schrijversdroom aangepraat."

"Ze hebben mij doen studeren. Maar richtingloos. Zonder plan. Alsof studeren altijd tot een fantastische job leidt."

Ik bestel nog een glas wijn en een kop groene thee.

Zijn koekje schuift hij naar mij toe. In Renaat zit een verdoken asceet. Als boeddhistische monniken hun haar niet moesten afscheren, zag ik hem nog intreden in een klooster. Als ze daar groene thee hebben tenminste.

"Om richting te geven is er mijn vrouw. Die heeft een andere achtergrond."

"Hoe merk je dat dan?"

"Ze weet haar weg in de wereld"

"Geef een voorbeeld"

"Als wij boel hebben met onze huisbaas, dan zou zij een zeer feitelijke brief opstellen. En daar een kopie van houden als bewijs. Ik zou dan eerder de reflex hebben om hem te bellen en hem eens goed mijn gedacht te zeggen. Een arme mens kent de sociale codes te weinig."

"Een arme mens gaat inderdaad zeer snel over tot paniekvoetbal. Dat hangt samen met zijn wereldbeeld. De wereld is zoals je droomt dat de wereld is. De rijken geven aan hun kinderen mee dat de wereld hun speeltuin is, waar alle voorzieningen er zijn om hen te helpen. Een arme denkt dag alle voorzieningen er zijn om hem extra hard te kloten."

"Ons onderwijs is veel te algemeen. Op school zouden ze je bijvoorbeeld moeten leren hoe je moet netwerken. Op school leren ze je enkel de officiele versie van hoe je iets bereikt in t leven. Ze leren je een CV opstellen, maar je vindt geen job door eens je CV in te sturen. Voor tachtig procent van de nieuwe jobs wordt nooit een vacature uitgeschreven. Het belangrijkste is wie je kent. Rijke mensen hebben een veel interessanter netwerk en ze weten hoe ze het moeten uitbreiden."

"En ze hebben er het zelfvertrouwen voor"

Zelfvertrouwen is Renaats achilleshiel. Zijn gezicht krijgt een bleekgroene schijn. Waarschijnlijk denkt hij aan alle kansen die hij laten liggen heeft door altijd te zitten dippen.

Ik zet hem af aan de kringloopwinkel. Waar hij voor nen halve euro een roman koopt in een of andere balkantaal. Zijn prestatie voor de dag.... Kennis waar hij geen raad mee weet...

Thuis stort ik mij op mijn vakbondswerk en... op wiskunde. Het laatste vak dat mij scheidt van mijn middelbaar diploma.

In het leven ga je zo ver als je geloof toelaat.

 

feedback van andere lezers

  • andremoortgat
    Fijnbesnaard gevoel over de armenstatus
    Sociale codes , netwerken, opleiding en verdraagzaamheid
    In het leven raak je iets verder als je er voor gaat, gelooft in
    eigen kunnen en ook een nodige dosis geluk ervaart.
    Zeker niet met de Calimero-status aan te kleven of de
    schuld bij anderen te leggen.
    Ik vind ook nog dat studeren helpt.
    pisatelj: Ik was op een voordracht getiteld: is er leven na de slavistiek? En diegene met de beste jobs, hadden 1 dingen gemeen: ze bleven koppig vrolijk hun weg zoeken, vooral vrolijk :-) Helaas is vrolijkheid niet van nature aan elk gegeven. Maar als je ziet wat voor verschil het maakt, loont t de moeite om het te leren, ik denk wel dat dat tot op zekere hoogte mogelijk is. Anyway, ik hoop dat jezelf de job hebt gevonden, die je zocht, het is toch een basis voor tevredenheid in t leven
  • ivo
    ik probeer me de context met de vorige verhalen te herinneren, af en toe dagen er flarden doorheen mijn hersendeel - waar geacht wordt om grijze massa te vinden - het 'anders' leven hoeft nog niet zo arm te zijn, bewust leven kan ook sober leven zijn, zonder dat al het sjieke aanwezig hoef te zijn.
    pisatelj: De drang naar meer en beter en niet goed weten hoe, zit erg in de personages. Maximalistisch leven is het ritme van de jeugd, of niet?
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 4

Uitstekend: 2 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 2 stem(men)
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .