|
< terug
22- 't Lijkt wel of het gisteren was…
Ik zit bij de directeur, de spanning is te snijden. Komaan vriend, kom voor de pinnen met je opmerkingen. Wat is er nu weer misgelopen. Te veel zout op de patatten? Waren de frieten te hard gebakken? De pudding zuur?
" Witkop, ik heb goed nieuws voor jou. Voor mij is het slecht nieuws. Omdat ik een vervanger moet zoeken. Je hebt je best gedaan, zelfs meer dan dat. Maar er is een tijd van komen en gaan. Jouw tijd is nu gekomen om te gaan…"
Hij drinkt van z'n glas en schraapt z'n keel. Het lijkt wel of die vent echt om me geeft.
" Ik heb gisteren telefoon gekregen van de jeugdrechter. Er is een plaats vrij in Torhout. In Home Lingier. De directeur is de heer Lingier. Het is een familiale home. Er zitten daar 9 kinderen, met jou erbij, tien dus. Je maakt deel uit van de familie, wat dus wil zeggen dat je dezelfde rechten hebt als z'n eigen kinderen. Je zult er naar school gaan in Oostende. De Hotelschool. Je krijgt een opleiding als hupkok, volledig betaald door Justitie. Je ziet dat je werk hier in de keuken geen verloren tijd was hé?"
Ik krijg de indruk dat alles al gepland was. M'n loopbaan is tot in de puntjes al uitgestippeld…
" Wel, wat vind je ervan? Je zegt zo weinig?"
" Meneer de directeur, wat moet ik zeggen? Het overvalt me een beetje. Ik had niet gedacht dat het zo snel zou gaan…"
Ik lieg, ik vind zelfs dat het al lang genoeg geduurd heeft.
" Je vertrekt zaterdag. Overmorgen dus. Meneer Lingier komt je persoonlijk ophalen. Bon, meer moet ik niet zeggen, de rest zul je zelf wel ondervinden. Doe je best, zoals hier. Ik wens je veel succes. En bedankt dat je niet gaan lopen bent. Je had kansen genoeg hé? Vergeet je sleutels niet af te geven aan de chef of aan de portier als de chef er niet moest zijn…"
Hij schudt me de hand, een warme handdruk. Ik wandel naar de keuken. Voel me licht in m'n hoofd. Ik steek een sigaretje op, zing een liedje. In The Summertime van Mungo Jerry…'t kan ook iets anders geweest zijn. Zo nauw steekt het nu ook weer niet…
De wereld lacht me toe. De toekomst ook. Ik zal vrij zijn, vrij als een vogel in de lucht. Alleen zat die hotelschool me wat dwars. Heb ik al die testen moeten doorstaan om hulpkok te worden? Het houdt geen steek. Niet aan denken, het loopt wel los. Wist ik toen veel dat het helemaal niet los zou lopen…
Ik heb afscheid genomen van de opvoeders en de chef. Geloof me of niet, met een krop in de keel. Ik was het hier nu gewoon geworden. Had me volledig aangepast aan al die onnozele reglementen. Ja, ze hebben me hier geleerd wat het betekent om verantwoordelijk te zijn voor je eigen daden. Ik heb dingen gezien waar ik nog steeds aan moet denken…
Jongens die geklopt werden door vier opvoeders. Ik heb kinderen horen huilen op de afzondering. Kinderen die misbruikt werden door andere kinderen die ouder waren. Ik heb vechtpartijen gezien die eindigden in het ziekenhuis. Ik heb eenzame en verlaten kinderen gezien, die schreiend stonden te wachten op hun ouders. Ouders die niet kwamen. Dat deed me pijn, nu nog zelfs. Ik heb een jongen gezien die van het dak gesprongen is. Nee, hij was niet dood. Na z'n revalidatie hebben ze hem in 't zothuis gestoken in Brugge. Hij zit er nu nog misschien? Iemand sneed z'n polsen over met een aardappelschiller. Een bloedbad. Grote paniek. 't Ventje was amper tien jaar. Waarom doet een kind zoiets? Volgens een bepaalde opvoeder uit pure aanstellerij.
Om aandacht te krijgen. Tien jaar en uw polsen oversnijden om aandacht te krijgen? Ik geloof er geen bal van. Ik denk eer uit pure wanhoop. Ja toch?
Ik ben niet heropgevoed. Het systeem heeft bij mij gefaald. Ik heb gewoon het spel meegespeeld. Tot ik de beste kaarten in handen had. Psychologen zouden het manipuleren noemen. Psychopaten doen dat ook. Ik heb een slechte jeugd gehad, maar ik ben geen moordenaar geworden zoals ene Feneuille die met mij in Mol gezeten heeft. Mol, ook een Rijksopvoedingsgesticht. Maar da's voor later..
Dewilde, Feneuille, Pandolfino, Verhaegen, allemaal kwamen ze uit Ruiselede en Mol. Allemaal kregen ze twintig jaar en meer. Feneuille is onlangs gestorven aan kanker in de gevangenis van Leuven Centraal. Horion leeft nog, maar komt nooit meer vrij. Of hij zou terug moeten kunnen ontsnappen. Maar die kerel moet al dik boven de zestig zijn. Je wordt niet met het Kwaad in je lijf geboren. Iedere baby die geboren wordt is onschuldig. Zelfs een verderfelijke figuur als Hitler. Iedereen heeft z'n eigen lot in handen. Soms duwt men iemand in een bepaalde richting. Het is geen vrijgeleide om aan het moorden te slaan. Al die geleerde psychologen en bij uitbreiding psychiaters, slaan regelmatig de bal mis. Wat weten die witjassen in godsnaam wat er zich in m'n hoofd afspeelt? Ik kan A zeggen en B denken hé?
©GoNo
feedback van andere lezers- ivo
slik wat een verhaal - en wat een leven - zou Chris De Bruyne zingen .. of wie dan ook - ik ben er begot Alzheimer van te krijgen .. knap hoe je het schrijft ..
GoNo2: Dank u! - dorus
sterk, heel sterk!
GoNo2: Dank u! - andremoortgat
Sluit me aan met de lof-blommekees
GoNo2: Dank u!
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 6Uitstekend:   3 stem(men), 100%Goed: 0 stem(men), 0%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 3 stem(men) |
