Volg ons op facebook
|
< terug
Over paters, nonnen en een bbq…
Wie is de vermaledijde die me durft op te bellen om acht uur 's morgens? Ik was juist terug ingedut, samen met m'n kat. Nadat ik eerst nog naar de voetbal gekeken heb, kwestie van op de hoogte te blijven. Anders kan ik niet meepraten met al die voetbalfanaten hé? Dus m'n mobieltje maakt mij wakker op de tonen van Elvis. Laten spelen, denk ik, ze moeten maar terug bellen. Zo dringend zal het wel niet zijn. Of het zou de coach van de Rode Duivels moeten zijn, die niet weet hoe hij z'n elftal moet opstellen. Ik zou zeggen : zet ze op het veld, er naast is geen zicht hé?
Ik dommel verder in, niets aan te doen. 's Nachts wakker en in de morgen in slaap vallen. M'n mobieltje roept me opnieuw op. Dat liedje van Elvis begint me de keel uit te hangen. 't Was geen goed gedacht m'n dochter de keuze te laten maken. Tien keer per dag ' Suspicious Mind' horen is te veel van 't goeie. 't Is niet omdat ik een beetje wantrouwig sta tegenover de mens en de maatschappij, dat ik telkens met m'n neus op de feiten moet gedrukt worden.
'k Zal maar opnemen zeker? Wat ik ook doe..
" Hallo, met huize GoNo…"zeg ik met verzopen stem, want de kriek van vannacht ligt nog op m'n maag.
" Hallo, 't is hier met pater Jan…"
" Momentje, met pater wie?"
" Met pater Jan. Allé, zeg nu niet dat ge mij niet kent hé?"
" Moet ik u kennen? Ik ken zoveel paters, om nog maar te zwijgen van de nonnen hé?"
" Ik ben toch bij Noël hé?"
" Nee, u bent bij het hoofdkantoor van de belastingen. Is het om een aangifte te doen? Giften voor de kerk zijn aftrekbaar…"
" Excuseer, dan ben ik verkeerd verbonden. Sorry, dat ik u gestoord heb hé?"
Eigenaardig hoe vriendelijk men is tegen iemand van de belastingen…
" Wacht even. Hoe was uw naam ook al weer?"zeg ik, met enige aandrang.
" Pater Jan?" Ik hoor duidelijk twijfel in z'n stem.
" Pater Jan? Vanwaar? 't Vaticaan? Het bisschoppelijk paleis in Mechelen? Orval? Westmalle? Westvleteren? Er zijn zo veel paters die Jan heten.."
" Nee, met pater Jan van Wereldmissiehulp…"
" Ha, pater Jan van WMH. Had dat dan gezegd hé? Ik dacht dat ge iemand van de belastingen waart…" Ik moet m'n lach inhouden…
" Dus ben ik toch bij Noël?" vraagt pater Jan, nog steeds niet zeker of hij wel juist zit.
" Ja, u bent bij de enige echte Noël, bijgenaamd GoNo. Na God, de knapste en intelligentste mens die er momenteel rondloopt op deze bol, die men aarde noemt. Zeg het maar, m'n dierbare pater…"
Pater Jan moet schijnbaar even bekomen van m'n bescheidenheid…
" 't Zit hem namelijk zo. De laatste week van jullie krijgen we hier een delegatie van Russische religieuzen op bezoek. Zowel zusters als paters. We willen die een bbq aanbieden. De vraag is nu of u bereidt bent te komen helpen. De bbq, die u vier jaar geleden gedaan hebt, is men hier blijkbaar nog niet vergeten hé?" zegt pater Jan.
Paters zijn meesters in het slijmballen…
" Nee, schijnbaar niet? Naar ik vernomen heb, zijn er een paar paters op de spoedafdeling belandt. Ik had hen nochtans verwittigd dat ze van die hamburgers moesten blijven. Hamburgers die uit hun eigen op de grill wippen, zijn niet te vertrouwen. Maar ze beweerden bij hoog en bij laag dat het de wil van God was. Maar wat was de vraag ook al weer? Of ik zou kunnen komen helpen? Dat kan ik nu nog niet zeggen, er kan nog vanalles gebeuren hé? De wereld kan vergaan, Jezus kan terug komen, de Maagd Maria kan opnieuw bevallen en noem maar op hé?"
" Ge zijt nog geen haar veranderd hé?"
" Jawel, ik heb minder en minder haar. Ik denk er zelfs over na, om m'n kat te scheren en die haren op m'n schedel te plakken. 'k Ben alleen maar bang dat, als het kattentijd is, ik geen enkele poes zal kunnen gerust laten…"
Ik hoor stemmen op de achtergrond. Maar ik kan ze niet verstaan. Er wordt overlegd op kerkelijk hoog niveau. Als het ware in hemelse sfeer. Hoger kan niet, denk ik dan…
" Ze vragen hier wanneer je nog eens op bezoek komt. Ze zeggen dat het al bijna twee jaar geleden is…"zegt pater Jan.
" Twee jaren? Wat gaat de tijd toch vlug hé? Ik dacht dat het al langer geleden was. Is paus Franciscus al op bezoek geweest. Nee? 'k Zal hem bellen, dan kunnen we samen op bezoek komen. Ge moet niets speciaals maken van eten, we zijn content en tevreden met een hamburger van de McDonald. En een paar buikdanseressen om de boel wat op te vrolijken. En ook een beetje ter bevordering van de multiculturele samenleving. We zijn allemaal kinderen Gods hé?..."
Ik hoor gelach op de achtergrond. Ze zijn me aan 't uitlachen, die paters. 't Zal hun beste dag niet worden als paus Franciscus dat te weten komt…
" Weet je wat?"zegt pater Jan.
" Nee, ik weet het niet, maar zeg het maar zodat ik het ook weet. 't Is altijd goed om te weten hé?"
" Ik wilde voorstellen om je op te pikken. Dan moet je de bus en de tram niet nemen hé? Willen we een datum afspreken?"vraagt pater Jan.
Pater Jan is een jezuïet. Die zijn gekend om hun hardnekkigheid. Bijten zich vast als een pitbull en willen van geen lossen weten…
" Geef me even de tijd hé? Je overvalt me, ik leef van dag tot dag. Ik maak geen planning. Meestal komt er dan wel iets tussen. Maar ik zal er over nadenken, da's beloofd…"
" Je belt maar. Met de auto ben je er rapper dan met de bus…"
" Wat zeg je? De laatste keer dat mij iemand is komen ophalen, zijn we twee weken onderweg geweest. Van Hoboken naar Boechout is het ongeveer 30 km, als het al zoveel is. We zaten vast in een file. Bidden tot God, zei ik tegen de chauffeur. Ik ben moslim, zei hij, wij bidden tot Allah. Later heb ik vernomen dat er een ongeval geweest was ter hoogte van Mortsel, amper vijf kilometer van WMH. Die afstand hadden we evengoed te voet kunnen doen. Het toppunt was dat het een ongeval was met een begrafeniswagen. Een geluk bij een ongeluk, die kerel in die kist was al dood. De chauffeur van die wagen is er met de schrik vanaf gekomen. De achterliggers, met leden van de familie in, begonnen onder elkaar ruzie te maken. Ze gingen te laat komen voor de koffietafel. Ze waren niet van plan om te betalen voor iets dat ze niet gekregen hadden. Zo zie je maar, dat Gods wegen ondoorgrondelijk zijn hé?"
Dat verhaal van die familie is echt gebeurd. Maar ik was er, godzijdank, niet bij…
" Ik laat nog wel iets van me horen…"zeg ik. Ik wil het gesprek beëindigen want ik moet dringend gaan plassen.
" Ja, doe dat. Maar vergeet het niet hé?"zegt pater Jan
" Nee, ik zal het opschrijven…" Verdomme, ik doe bijna in m'n broek en deze keer is 't niet van 't lachen…
" Je hebt nog de groeten van zuster Catharina en zuster Sulpitia. En ook van diaken Wilfried en de paters Jozef, Philemon, Janus en nog een Jan…"
" Doe ze de groeten terug. En moge God uw paden verlichten. Da's stukken goedkoper dan elektrische verlichting hé?"
Ik verbreek de verbinding. Spoed mij in zeven haasten naar de wc-pot. Juist op tijd…
't Is altijd feest bij die paters en nonnen. Ik kan ervan meespreken. De laatste bbq die ik daar gedaan heb, was er eentje voor een slordige 350 man. Begonnen om 09:00 en gestopt om 20:30. Ik kon niet anders, want die combinatie van witte wijn en kriek speelde me parten. Ik begon alles dubbel en driedubbel te zien. Op de duur nam ik twee glazen wijn en twee glazen kriek. Wat dus maakte dat ik telkens het gevoel had dat ik alles dubbel aan het zuipen was. Niet moeilijk dat ik een beetje zat begon te worden. Als ze over de bbq nog spreken, zal het heel waarschijnlijk over m'n zattigheid gaan. Ik weet nog altijd niet hoe ik op het idee gekomen ben om te dansen met een dikke non uit Afrika. Maar de foto's zijn er en die liegen niet. Ze hebben zelfs op de achterkant geschreven dat wij het koppel van het jaar waren. Paters zijn niet te vertrouwen op dat gebied. Op sommige andere gebieden ook niet. Maar 't zal aan de muziek gelegen hebben. Aanstekelijk, die tamtams. En dan nog die opzwepende halleluja's erbij. Niet moeilijk dat de drank naar uw hoofd stijgt hé?
Zouden die delegatie Russische religieuzen ook zo dansen als die Afrikaanse? Waarschijnlijk dansen die op de muziek van de Internationale. Met de vuist in de lucht. Alleszins beter dan op m'n muil, zeg ik altijd. Maar kom, als ik die bbq zou doen, is het weer lachen geblazen. Maar deze keer blijf ik er slapen. En nu ga ik Russisch leren. Een paar woorden om m'n liefde te verklaren aan een jonge novice. Die dan in de zevende hemel zal zijn omdat iemand die Zijne Heiligheid de Paus persoonlijk kent vanuit de media, een oogje op haar laten vallen heeft. Een kinderhand is gauw gevuld, moet je maar denken…
©GoNo
feedback van andere lezers- andremoortgat
BBQ en Kriek (?)
En GoNo nog altijd niet ziek GoNo2: Dank u! - dorus
knap GoNo2: Dank u! - ivo
de paters kennen alles van bier en kriek - en ook van mensen die het voor hun allemaal gratis doen :)
knap geschreven :) GoNo2: Dank u wel!
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 6Uitstekend: 3 stem(men), 100%Goed: 0 stem(men), 0%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 3 stem(men)
|