naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

de wees, de doper en het waterkonijn

door ovlijee

Baby Budd stak zijn eeltige voeten in het water en keek naar de katvissen die op de bodem slijk omwoelden. Ze zochten naar herkenning in de vorm van voedsel en hij zocht naar zichzelf toen hij zijn gelaat weerspiegeld zag in het troebele water van de zoveelste oever. Wat was het verschil tussen rivieren en de zee dan zout. Alsof de ganse wereldoceaan Gods tranen waren. En zoet water van rivierdeltas Zijn smart verdunden. Tenzij het tranen van ontroering waren. En zo stromen Rio Grande, Mississippi, Ganges en Eufraat door toedoen van die universele zwaartekracht even ritmisch als de maan de menstruatiecyclus van vrouwen beïnvloedt. Wat is het geslacht van de elementen? Is verslindend vuur mannelijk en de aarde ontvankelijk als de vrouw. Wispelturig is de wind en het water is diep. Even diep als de ziel van het leven. Baby kreeg dat gevoel weer dat hem soms overviel als hij naar de sterren keek, of wanneer hij een walvis zag. Hij was getuige van een doopsel. Een jongen werd in een wit gewaad ondergedompeld door een raaskallende prediker terwijl extatische vrouwen zichzelf verloren in hun overgave.
En Baby Budd begreep dat alle tollenaars en farizeeërs ter wereld geen antwoord hadden op zoveel mystiek. Het was niet de boodschap die telde, het was het bezwerende ritueel zelf.
In zijn dromen stak hij zo ontelbare keren de Jordaan over op zoek naar zijn moeder maar zijn tijd was nog niet gekomen. Maar bruggen zijn vergankelijker dan de loop van een stroom. En bronnen zijn nog onuitputtelijker dan de loop van water. Tot ook dat stopt. Miljoenen jaren om te worden wie hij was met zijn geleerlooide gezicht door zon, zout en wind getaand. Veel te jong wees, veel te vroeg oud. Maar het archeologische slijk happen van de meervallen troostte hem. Hij was meester over zijn eigen lot en daarin overtrof hij dan zelfs de Ouwe Commodore. Die had tenminste nog zijn oermoeder Madame Nybros, en zijn Andalusische fatale liefde die hem deed zwerven over de zeven wereldzeeën tot zij hem eindelijk zou vergeven dat hij voor haar wou stoppen met varen en haar kind lief te hebben dat zelfs niet zijn eigen vlees en bloed was en hem met haar ogen kon doodsteken.
Baby werd uit zijn gemijmer gewekt door gekrijs. De muskusrat Nameloos was namelijk in een gemene bui naar de dopers gezwommen.
"Nameloos, kap met die onzin!"
"Maar Baby, ik ben maar wat aan het dollen."
En voor de Kid wist wat er gebeurde, dook de muskusrat onder water en kwam terug boven met een vis in zijn muil. Het was de tijd dat de diertjes terug spreken konden en de vis vond het maar niks dat hij tijdens zijn graafwerken herleid werd tot menu.
"Ik dacht dat muskusratten vegetarisch waren." zei de katvis.
Nameloos ontkrachtte dit door hem onmiddellijk op te peuzelen alsof hij de walvis zelve was die Jona verslond. Maar deze delicatesse misviel hem, en met een zware maag knapte hij een uiltje in het water. Zijn dromen waren gevuld met nachtmerries over rattenvangers die hem later serveerden als waterkonijn aan de feestdis van rijke misantropen.
Baby dacht er het zijne van. Hij haalde zijn voeten uit het water en keek naar de zon tot hij zwarte vlekken zag. Hij voelde dat ze voorbij haar hoogtepunt was. Ooit zou ook zij finaal opgebrand zijn.

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 4

Uitstekend: 2 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 2 stem(men)