Volg ons op facebook
|
< terug
Vergeten is menselijk, ja toch?
Dinsdag 29 juli 2014.
09:30
Een dag als een andere. Niets speciaals aan. Buiten het feit dat ik vanmorgen tot de conclusie kwam dat gisteren m'n oudste dochter verjaard is en ik, zoals gewoonlijk, het vergeten was. Welgemeende excuses aangeboden via sms:
Ik: -proficiat met je verjaardag…
Zij: -ge zijt een dag te laat…
Ik: -gewoonweg vergeten…sorry…
Zij:- moet ge geen vader hebben?
Ik:- nee, ik heb nooit een vader gehad…
Zij:- Alzheimer, er bestaan pilletjes voor hé?
Ik:- ben vergeten waar ik ze gezet heb…
Zij:- moet stoppen met sms'en want anders krijg ik m'n werk niet af. Byeeeeee…
Ik:- okidoki, m'n batterij is toch plat…Doei…
Zo, dat was een uitermate boeiend en verhelderend gesprek.
10:00
Radio meldt dat er een file staat, ergens op een autostrade. Ik luister met een half oor. Volgens de radio zal het bewolkt zijn met kans op een plaatselijke bui. Israel bombardeert lustig verder in de Gazastrook. M'n kat zit luidkeels te miauwen. Ben vergeten dat beest eten te geven. Het nieuws kan me gestolen worden. Er is niets nieuws onder de zon. Tomorrowland was een groot succes. De Gentse Feesten ook. Er is geen crisis, me dunkt. Bij m'n kat wel, die verkeert in een identiteitscrisis. Was graag een hond geweest. Zou al lang haar tanden in m'n been gezet hebben en me naar de keuken gesleurd hebben. Katten zijn net kleine kinderen. We moeten altijd springen op hun bevel…
Kat eten gegeven. Ik begin te twijfelen of ik m'n huisgenote gisteren wel eten gegeven heb. Ze is uitgehongerd. Ze kijkt me aan met verwijtende oogjes. 'k Voel me een beetje schuldig. Ben van plan de zak met katteneten gewoon naast haar voederbakje te zetten. Kan ze het zelf nemen hé?
Propere kattenbak voor m'n teerbeminde kat. De kattenpis beneemt me de adem. M'n bloemen op 't balkon gaan van de geur halfstok hangen. Zo, m'n dagdagelijkse bezigheidstherapie zit er op. Tijd voor een bakje troost…
10:45
De dag is nog lang en de zon niet te zien. Er hangt regen in de lucht, maar toch is het warm. Moet ik nu m'n was op 't balkon laten staan of zet ik het droogrek binnen? Een vraag van levensbelang. 'k Heb nog tijd, zo lang het niet regent is er toch geen probleem hé?
Bakje troost laat op zich wachten. Vergeten op de knop te duwen. In afwachting dan maar de zoveelste sigaret opgestoken. Eventjes mails checken. Je weet maar nooit dat er een werkaanbieding tussen staat. Niet dus. Reclame genoeg, bijna zo veel als in m'n brievenbus. Kat zit zich te wassen op m'n zetel. Kan dat beest niet gewoon de badkamer gebruiken zoals iedereen? Mag niet vergeten de zetel te stofzuigen, beestje verliest nogal veel van haar pluimen, pardon, haren bedoel ik.
Koffie is klaar. Eindelijk. Ik ga nog wat kettingroken. M'n hersens schreeuwen om nicotine. Die rotsigaretten beheersen een groot deel van m'n leven. Zij bepalen m'n humeur en m'n portemonnee. Eventjes digitale krant lezen. Komkommertijd naar jaarlijkse gewoonte. Oorlog en misdaad. Het vervolg op Oorlog en Vrede van Leo Tolstoj. Ken uw klassiekers hé?
11:30
Wat gaan we eten vandaag? Geen idee. Wat de pot schaft zeker? 't Is 't einde van de maand, veel keuze heb ik niet. Frieten? Nee, jongen, de laatste frieten heb je om twee uur 's nachts in je botten geslagen. Met een geklutst ei en mayo. Daarna heb je geen oog meer dicht gedaan omdat het op je maag lag. Slim hé? Eventjes kijken in frigo en diepvriesvakje. 't Is huilen met de pet op, zelfs de muizen hebben het zinkend schip verlaten. 't Zal katteneten worden. Als ik niet oppas, loop ik hier straks zo krols als een kater. Eet die tomaten op, die liggen er al een week. Zullen nu wel rijp zijn. Omelet met tomaten, geen slecht gedacht. En vanavond een kommetje soep van Royco. Ziezo, het probleem van m'n dagelijkse kost is ook weer opgelost…
12:30
Omelet heeft gesmaakt. Paar tomaten hadden de neiging om zelf in de pan te springen. Wegens vorming van schimmel. 't Is weer eens iets anders dan voetschimmel, moet ik maar denken. Achterover geleund voor m'n pc, handen in m'n nek, overdenk ik wat ik ga doen. Brood, ik moet brood gaan halen. Heb nog tijd, meer tijd dan geld. M'n vriend, de Pakistaan van 't buurtwinkeltje, gaat maar open om 14:00. Straks naar de koers kijken. Verdomme, er is geen koers, de Ronde is al twee dagen gedaan. Streep door m'n rekening en ook door dagelijkse routine. Schrijf nog een verhaaltje, zegt m'n muze. Jij hebt makkelijk praten, antwoord ik. Kat kijkt me met één oog aan. Die zot zit weer tegen zichzelf te praten, denkt ze. Dag kattenkop, zeg ik vriendelijk tegen haar. Waarom moet ik plots aan konijn met pruimen denken?
13:15
Zit hier al bijna een uur niets te doen. Gewoon naar de muur en m'n pc-scherm aan 't staren. In die volgorde. Zo zal de dag nog lang duren. Moet je geen sigaretten maken? Ja dus. Ik maak er altijd een tiental. Als die op zijn, maak ik er opnieuw tien. Zo heb ik het gevoel dat ik toch niet zoveel rook hé? Als geroutineerde sigarettenmaker kost het me weinig tijd, na een tiental minuten is de klus geklaard…
13:25
Gsm rinkelt. Welke onverlaat heeft het lef om mij te storen tijdens m'n middagpauze? 't Is m'n jongste dochter. M'n intuïtie zegt me dat die iets nodig heeft.
Ik:- hallo , met frituur " Het Halve Kieken"…
Zij:- zijn de hele kiekens op?
Ik:- ja, ik verkoop alleen nog maar halve kiekens..
Zij:- geef dan twee halve kiekens hé?
Ik:- dat gaat niet, halve kiekens zijn geen hele kiekens…
Zij:- ik heb een vraagje…
Ik:- ik ook en meer dan eentje…
Zij- allé, papa, 't is een serieuze vraag…
Ik:- die van mij ook. Waarom zijn krokodillen zo lelijk?
Zij:- 'k heb er al van gehoord. Ge hebt dat kind weer van alles wijs gemaakt hé?
Ik:- Zou het niet andersom kunnen zijn?
Zij:- ik moet donderdag een halve dag gaan werken op de Kioskplaats. Mag ik je kleindochter brengen? Ik heb geen oppas en de mama kan ook niet, want die moet ook gaan werken.
Ik:- dat gaat niet. Ik ben nog bezig aan 't schrijven van verhaaltjes voor GoNo's Grote Sprookjesboek. Ik mag niet gestoord worden tijdens die vermoeiende geestelijke arbeid…
Zij:- dus mag ik haar brengen. Ik zal ze wel vroeg brengen, rond een uur of zeven. Jij bent toch een vroege vogel. En bedankt hé, papa…
Piep, zei de muis in 't achterhuis. Voor ik nog wat nonsens kan verkopen is de verbinding al verbroken. Het beroep van bompa kies je niet, dat krijg je zomaar in de schoot geworpen door je kinderen. Kan al beginnen na te denken hoe ik m'n kleinkind een halve dag bezig moet houden. 't Zal zeker geen Alice in Wonderland worden. Eens kijken in de kelder of ik nog schildergerief heb. We kunnen misschien een schilderij maken waar Picasso en Salvador Dali jaloers op zullen zijn. Daarna zet ik het op E-bay en wordt het geveild voor ettelijke miljoenen. Zo, binnen voor de regen dus. Een mens moet toch met iets zijne kost verdienen hé?
13:45
Gsm rinkelt opnieuw. Ik denk dat de abonnementen in solden staan. Wat nu weer? 't Is m'n teerbeminde zoon uit het verre Bellegem, deelgemeente van het even verre Kortrijk. Logisch hé?
Ik:- dag verloren zoon, met wat kan ik je van dienst zijn. Geen geld, want m'n rekening staat in 't rood. Als ik er nog geel en zwart bij doe, heb ik de Belgische vlag…
Hij:- ben je in 't weekend thuis?
Ik:- ik denk het wel. Of er zou een derde wereldoorlog moeten uitbreken. Dan is er kans dat ik opgeroepen word, om ons vader-en tevens moederland te verdedigen…
Hij:- is het goed dat we zaterdag langs komen?
Ik:- ja, kom maar langs. Maar breng je eten zelf mee, de muizen liggen hier dood en dat komt niet door de kat hé?
Hij:- we komen tegen een uur of één, 't kan ook half twee zijn. Hangt van de files af…
Ik: - als je nu vertrekt heb je de zaterdag geen last van de files…
Hij:- Sabrina is gisteren verjaard…
Ik:- 'k weet het. Ik was de eerste om haar een gelukkige te wensen…
Hij:- ze zei dat je haar vergeten was..
Ik:- ze zal waarschijnlijk vergeten zijn dat ik een sms gestuurd heb…
Hij:- ik geloof er geen bal van…
Ik:- België heeft het goed gedaan op het WK hé? Die hebben tenminste ballen aan hun lijf…
Hij:- tot de zaterdag.
Zelfde verhaal als bij m'n jongste dochter. Verbinding verbroken alvorens ik de kans krijg om verdere nonsens te verkopen. Die kinderen van mij beginnen me beter en beter te kennen. Maar m'n cursus " Hoe praat ik me er uit ?" begint vruchten af te werpen. Hoe praat ik me er uit? Door gewoonweg van onderwerp te veranderen, zo simpel is het…
14:25
Ik ga wat tv kijken. Ghost Hunters op SyFy. Nieuwe afleveringen die ik al gezien heb op YouTube. De meeste toch. Over geesten die altijd verschijnen als ik de andere kant opkijk. Geestig hé? Waarom verschijnen die altijd 's nachts? De getuigen van die geestesverschijningen zien die altijd overdag. Zou het dan niet logisch zijn om hun camera's overdag te laten draaien? Als ik een geest moest zijn, ik zou lak hebben aan die opgelegde nachtvertoningen. Ik zal zelf wel oordelen wanneer ik m'n opwachting maak. En als ik verschijn aan die paranormale onderzoekers, mogen ze er zeker van zijn dat ze het in hun broek gaan doen. 't Zijn verdomme altijd brave geesten die ze rond de onzichtbare oren slaan met hun onnozele vragen. Is er een geest aanwezig in deze kamer? Kan je een teken geven dat je hier bent? Laat de deur open en dicht gaan? Gooi iets omver? Laat het licht knipperen, één maal voor ja, twee maal voor nee. Het licht knippert, ik tel mee, driemaal. Wat bedoelt die geest daar nu mee? Waarschijnlijk bedoelt hij de pot op. Of vraagt hij om wc-papier, want hij doet het in z'n broek van 't lachen…
15:00
Ik dommel langzaam maar zeker in. M'n kat is al lang vertrokken naar kattendromenland. De rust die dat beest uitstraalt heeft ook gevolgen voor mij. Na een kwartier schakelt de tv zich zelf uit. Heb ik zo geprogrammeerd omdat ik alle dagen rond kwart na drie een klop van de hamer krijg. Dat was ook zo op m'n werk. Maar daar lieten ze me gerust. Niet storen tijdens het werken hé? De hoorn naast de haak, tijdelijk onbereikbaar wegens een vergadering. Niet langer dan een kwartiertje, meer moest dat niet zijn. Om nadien met frisse moed op m'n brommer te stappen, richting home. M'n job zat er op om half vier. Ik moet er wel bij vertellen dat ik om zes uur in de ochtend al begonnen was…
16:00
Ik schiet wakker, kijk op de muurklok. Is het al zo laat? Ik moet nog iets doen, maar 'k weet niet meer wat. 'k Zal er wel opkomen tijdens een spelletje scrabble tegen de computer. Tijdens het spelen overloop ik m'n dagindeling. Wat heb ik nu de hele tijd al gedaan? Buiten aan m'n gsm hangen, weinig of niets. Ik lijk wel een bejaarde in een rusthuis, die een ganse dag naar een commerciële zender zit te gapen. Misschien moet ik een wandelingetje gaan maken. Vergeet het. Het regent, zoals ze voorspeld hadden. Een beetje uitwaaien dan maar op m'n balkon? Waarom niet hé? Hallo, kattenkop, ga je mee op 't balkon? Ben je gek, 't regent, mij niet gezien, miauwt ze. Ook goed, kan ik eindelijk eens in m'n balkonzetel zitten. Eerst kopje koffie maken.
Zo, deze keer heb ik het knopje wel ingedrukt. Zalig genieten van warme regendruppels die eerst op de balustrade vallen en daarna in m'n gezicht spetten. De koffie smaakt uitstekend, de sigaret ook…
17:00
Ik ga naar binnen, was dat de bel die ik hoorde? Ik kijk door het openstaande raam. Daar heb je ze weer. M'n vrienden de Getuigen van Jehova. Ze komen later en later. Straks komen ze nog om tien uur 's avonds verkondigen dat de wereld voor de zoveelste keer zal vergaan. Hun vorige voorspelling liet ook veel te wensen over. 't Is door hun schuld dat ik nu diep in de schulden zit. Wat doet een mens als de wereld juist voor Kerstmis zal vergaan. Schulden maken, zoveel mogelijk, je moet het toch niet meer betalen hé? Ik ken geen enkele deurwaarder die z'n ronde zal doen tijdens de ondergang van de wereld. Nee toch? Ik roep dat de wereld zal vergaan als ze niet maken dat ze weg zijn van m'n deur. De schrik zit er goed in, want ze verdwijnen naar de blok er naast…
Hier eindigt m'n relaas over een doodgewone dinsdag. Waarom? Omdat het verhaal in lengte begint te lijken op een boek. En ook omdat m'n buurvrouw op m'n deur staat te kloppen als een gekkin. Wat heeft die nu weer nodig, vraag ik me af…
Ik moet nog iets doen, maar 'k weet niet meer wat. Eerst eens luisteren wat ze te vertellen heeft.
21:00
De Pakistaan van 't buurtwinkeltje heeft geen brood meer. De Colruyt is al dicht. M'n wc-papier is op, maar de buurvrouw heeft me uit de nood geholpen. En toch ben ik ervan overtuigd dat ik nog iets vergeten ben, maar wat?
©GoNo
feedback van andere lezers- ivo
schitterend hoe je het schrijft
GoNo2: Dank u! - doolhoofd
Sex is everywhere else to be found, but that's not what people want. What people deeply desire is a spectacle of banality. This spectacle of banality is today's true pornography and obscenity. It is the obscene spectacle of nullity, insignificance and platitude. This stands as the complete opposite of the theater of cruelty. But perhaps there is still a form of cruelty, at least a virtual one, attached to such a banality. At a time when television and the media in general are less and less capable of accounting for the world's (unbearable) events, they rediscover daily life. They discover existential banality as the deadliest event, as the most violent piece of information: the very location of the perfect crime. Existential banality IS the perfect crime. And people are fascinated (but terrified at the same time) by this indifferent "nothing-to-say" or "nothing-to-do," by the indifference of their own lives. Contemplating the Perfect Crime - banality as the latest form of fatality - has become a genuine Olympic contest, the latest version of extreme sports.
- Baudrillard, Dust Breeding
http://www.ctheory.net/articles.aspx?id=293
GoNo2: 't Is hier een Vlaamse zender hé?Ik heb al problemen om een beetje deftig Nederlands neer te pennen, dus lees ik Engels feedback niet... - dorus
knap
GoNo2: Dank u! - andremoortgat
Gelukkig heb je op een doordeweekse dag
nog Baudrillard om verder te dolen ?!
GoNo2: Baudrillard kan me gestolen worden. Dat hij eerst Vlaams leert praten hé?
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 7Uitstekend:   3 stem(men), 75%Goed: 1 stem(men), 25%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 4 stem(men) |
