Volg ons op facebook
|
< terug
Polyvalente ministers…
Ik begrijp het niet. Iemand moet mij eens uitleggen, hoe het komt dat al die ministers experten zijn in verscheidene disciplines. Een gewezen minister van Onderwijs, die plots minister van Mobiliteit wordt? En een even gewezen minister van Mobiliteit die nu op Onderwijs zit? Meestal zijn ze dan nog ook advocaat in bijberoep. Die ministers moeten toch ongelooflijk intelligent zijn om in al die domeinen de beste te zijn?
Hebben die dan een herscholingscursus gevolgd? Zoals hun eigen reglementering het voorschrijft? Neem nu die gewezen minister van Onderwijs. Vier jaar lang heeft die met z'n zogenaamde onderwijshervormingen kwaad bloed gezet bij het onderwijs. Met als resultaat één grote knoeiboel. Vier jaar lang beweerde die kerel dat het noodzakelijk was om de, zo geroemde, kwaliteit van ons onderwijs terug op het juiste spoor te zetten. De weg van de hervormingen is lang, zei hij, maar ik zal niet toegeven aan die populisten die alles al afbreken nog voor er een studie gemaakt is…
Uit goeie bron heb ik vernomen hoe zo iemand van ministerspost verandert zoals wij van broek…
" Hier zie, daar zie, wie we daar hebben? Smetje van Onderwijs, we dachten dat je in Brazilië zat? Om een B&B te beginnen met uwen vrijer?"zegt de secretaris van de politieke partij.
" Ik ben er geweest op vakantie. Een welverdiende vakantie, na al die jaren van ten dienste staan van het onderwijs. En wat ze zeggen is waar, de vrouwtjes mogen er gezien worden. De mannen ook, maar ik heb al een vent hé? Moest ik geen homo zijn, ik zou verdomme lesbisch worden. Maar eventjes serieus nu hé? Is er al beslist wie er minister wordt in de nieuwe regering? Ik moet dat weten want mijne vent zegt dat ik anders m'n ontslagpremie moet aanvragen…"
De telefoon rinkelt. Laten rinkelen, zegt de secretaris, 'k heb wel wat beters te doen dan een godganse dag telefoontjes op te nemen. Waar is m'n secretaresse, denkt de secretaris.
Rinkel, rinkel en nogmaals rinkel. Verdomme, brult plots de secretaris tegen Smetje, ex-minister van Onderwijs. Kunnen ze een mens dan nooit gerust laten, vraagt hij aan een verbouwereerde Smetje. Die weet het niet, wist het ook nooit op het departement Onderwijs. Voor zulke zaken had hij stafmedewerkers. Een heel kabinet vol. Wat die daar allemaal deden was zijn zorg niet. Zo lang ze maar zijn hervormingen steunden en in wetteksten goten, was er geen vuiltje aan de lucht of moet ik zeggen ' in de lucht '?
" Neem toch die telefoon op…"zegt Smetje, enigszins bekomen van de uitval van de secretaris.
" Ex-excellentie, ge moet me niet commanderen hé?" antwoordt de secretaris, nog altijd kwaad en ook een beetje boos.
" Rustig aan hé? Ik ben nog altijd minister in Lopende Zaken. Ik bepaal nog altijd mee het beleid, zelfs al is er geen sprake meer van. Lopende zaken nemen geen keer hé?"zegt Smetje, die zich nu duidelijk herpakt heeft.
Lopende zaken nemen geen keer, moet het niet zijn ' gedane zaken nemen geen keer ', denkt de secretaris. Hij begint te begrijpen waarom er zoveel mensen uit het onderwijs tegen Smetje waren…
De telefoon zwijgt. Toch voor even…
" Ik zal de draad terug bij de horens vatten en vraag je nogmaals of er al beslist is wie er minister wordt in de volgende regering?"vraagt Smetje, op z'n streepjescode staande.
" Nee, er is nog niets beslist. Ik ben nog bezig om een lijstje samen te stellen van wie er in aanmerking komt…"zegt de secretaris.
" Sta ik er ook op?"vraagt Smetje, een beetje ongemakkelijk.
" Dat is een partijgeheim. Alleen de voorzitter heeft inzage in dat lijstje. Artikel 75 van het huishoudelijk reglement. De voorzitter beslist wie er minister wordt. Da's toch duidelijk hé?"zegt de secretaris met een overdreven grijnslach.
De telefoon heeft besloten om zich terug te laten horen. Rinkel, rinkel en nogmaals rinkel. De secretaris besluit om eindelijk dat rotding op te nemen. Z'n secretaresse zal het niet doen, want hij heeft er geen. Er moet hier dringend een secretaresse komen, denkt hij, een geschikte job voor m'n dochter die momenteel werkloos is omdat ze nog maar pas afgestudeerd is. Een familiebedrijf van secretarissen, da's weer eens iets anders, de ambtenarij kan er maar wel bij varen, is z'n besluit…
" Hallo, met de secretaris van de partij…"zegt hij.
" Nee, met de voorzitter van de partij. Kan ik de secretaris spreken?"
" Eventjes geduld, meneer de voorzitter, ik zal u doorverbinden met de secretaris…"zegt de secretaris.
Hij zet de telefoon in stand-by. De voorzitter krijgt nu de complete Vier Jaargetijden van Vivaldi te horen, die af en toe onderbroken worden door reclame voor de partij…
Om zot van te worden, denkt de voorzitter in z'n bureau, twee deuren verder. Ik ga er verdomme zelf naar toe, zegt de voorzitter tegen de voorzitter van de vakbond. Die was daar om te overleggen wanneer ze de volgende staking gaan uitroepen. Anders halen ze de quota van eenmaal per maand niet hé?
De deur gaat open. Nog voor de secretaris gezien heeft wie er binnen komt, roept hij al dat er eerst geklopt dient te worden.
" Hé, omhoog gevallen bediende, ik ben wel uwen voorzitter hé? Een beetje respect kan er niet af zeker?"zegt de voorzitter, in z'n wiek geschoten.
Is waarschijnlijk molenaar in bijberoep, denk ik dan, alleen molenaars hebben het recht om in hun wieken te schieten.
" Sorry, voorzitter, ik had u niet herkend. Dat bruine kleurtje staat u goed. Op vakantie geweest? En hoe gaat het met de vrouw en kinderen?.."slijmt de secretaris.
Wat een slijmbal, denkt Smetje..
" Ik moet de secretaris gelijk geven. Je ziet er twintig jaar jonger uit. Moest ik al gene vent hebben , ik zou wel een doodzondeke overwegen…"zegt Smetje, met een vette knipoog.
" Smetje, hoeveel keer heb ik al gezegd dat ik geen seksuele toespelingen wil op de werkvloer? Schoenmaker, blijf bij uw beest hé?"zegt de voorzitter.
Moet het niet ' schoenmaker, blijf bij uw leest zijn' vraagt de secretaris zich af…
" Wat doet ge hier?"vraagt de voorzitter.
" Ik ben uw secretaris, meneer de voorzitter…"zegt de secretaris, geheel naar waarheid.
" Ik vroeg het aan Smetje Jeannetje, onze excellentie in Lopende Zaken. Moet gij niet op uw kabinet zitten? Of zijn al de lopende zaken afgehandeld?" zegt de voorzitter, een steek onder water gevende.
" Ik kwam feitelijk eens horen of er al een beslissing genomen was wie de volgende minister wordt in de volgende regering, die de vorige zal opvolgen. Kunt ge nog volgen?" zegt Smetje, die Jeannetje als eretitel beschouwt.
" Er is maar één vacature vrij. Die van minister van Mobiliteit. Onderwijs gaat naar de ex-minister van Mobiliteit. Punt, andere lijn. Wat maakt dat je zonder job zit hé?"zegt de voorzitter.
" Zonder job? Dat kunt ge me niet aandoen. Ik heb nog niet genoeg gespaard om B&B te beginnen in Brazilië. Mijne vent gaat niet content zijn, wat zeg ik, hij zal helemaal niet tevreden zijn. En we wilden juist een kindje uit Brazilië adopteren. Eentje met hetzelfde goddelijk bruin kleurtje als jij, meneer de voorzitter. Heb ik al gezegd dat bruin je goed staat?"zegt Smetje, met een gemaakte snik in z'n stem.
Wat een slijmbal, denkt de secretaris…
" Ik ga de koe niet bij de melk zetten hé, Smetje. Het vel van de beer niet verkopen, want het is een beschermde diersoort…" zegt de voorzitter, om toch maar iets te zeggen en ook om z'n kennis van spreuken in de bloemetjes te zetten.
De secretaris begint nu sterk te twijfelen aan zijn kennis van spreuken…
" Meneer de voorzitter, mag ik er u op wijzen dat ik vier jaar het departement Onderwijs geleid heb, tot algehele voldoening van het onderwijspersoneel? De hervormingen zijn een feit, ze moeten alleen nog uitgevoerd worden. 't Was een lange weg met veel hindernissen. Maar er is een brug geslagen tussen de verschillende types van onderwijs. We moeten alleen nog de viaducten openstellen, zodat het onderwijsverkeer terug op het goede spoor staat…"oreert Smetje met vuur in z'n stem.
De voorzitter kijkt hem aan. Hij moet toegeven dat Smetje het goed kan uitleggen. Die wordt nog voorzitter van de partij, denkt hij…
" Wel Smetje, uw betoog heeft me geraakt. Uw beeldspraak overtreft uw spraakgebrek. Van wie heb je les gekregen op 't departement Onderwijs? 'k Wil het niet weten. Maar ik moet de knoop ontwarren om hem gemakkelijker door te kunnen hakken. Met al die besparingen, als het ware de tering naar de nering brengen. Als je begrijpt wat ik bedoel hé?" zegt de voorzitter.
De tering naar de nering zetten, zal je bedoelen, denkt de secretaris….
" Meneer de voorzitter, dat hemd mag er ook wezen. Het past perfect bij uw bruin kleurtje. Waar hebt u dat hemd gekocht, als ik vragen mag?"
" 'k Weet het niet, m'n vrouw koopt m'n kleren. Zelfs m'n ondergoed en sokken. Als socialist zijnde moei ik me daar niet mee. Ieder z'n job hé?..."zegt de voorzitter, toch wel een beetje gecharmeerd door de belangstelling van Smetje.
Een grotere slijmbal moet nog gemaakt worden, denkt de secretaris in stilte…
" Weet ge wat, Smetje, ik maak je minister van Mobiliteit. Je kent iets van wegen, bruggen en viaducten. Meer moet dat niet zijn. Zorg er voor dat er overal flitspalen komen. Flitspalen die werken hé? En zet zoveel mogelijk verkeersborden. Zodat een duif het noorden verliest en een kat niet meer weet dat ze jongen heeft. Zorg ook dat alle aanbestedingen herzien worden. En zit die ambtenaren van Verkeer wat achter hun vodden, zodat ze een reden hebben om te staken. Dan is de vakbond ook content hé?"
" Ik word dus de nieuwe minister van Mobiliteit? Joepie, mijne vent zal blij zijn. Ik ga de files aanpakken, da's m'n eerste prioriteit. Rekeningrijden, da's de enige oplossing. En overal tol laten betalen, zoals in andere landen. En laten betalen om op straat te mogen parkeren. Geen parkeermeters meer, iedereen gelijk voor de wet. Een algemene parkeerbelasting voor Vlaanderen, moet kunnen hé? Ook voor fietsers, driewielers en rolstoelen. Mits een kleine som, krijgen facteurs een tijdelijke vergunning om te mogen parkeren. Ge ziet, meneer de voorzitter, ideeën heb ik genoeg hé? Eureka, zei Newton, toen hij een appel op z'n hoofd kreeg en plots de sterren van heel dichtbij zag. De schatkist zal rap gevuld zijn en het gat in de begroting zal als sneeuw voor de sneeuwploeg verdwijnen…"
't Zal erg worden, heel erg, met hem als minister, denkt de secretaris nog steeds zich in stilzwijgen hullende…
" Heb ik al gezegd dat je minister wordt in de Brusselse regering? Nee? Dan zeg ik het nu. Waarom wordt je zo bleek? Er is niks mis mee met een ministerspost in die regering. 't Verdient evenveel als in de federale of de Vlaamse. En ge krijgt ook een dienstwagen, maaltijdcheques, een dertiende maand en een fietsvergoeding; en als ge dat kindje uit Brazilië adopteert nog kindergeld op de koop toe. Brussel is de hoofdstad van Europa, de draaischijf van de Westerse economie. Ook een beetje van de drugs, maar da's een detail. Dus is het uw job om de wegen, die allemaal naar Brussel leiden, van alle verkeersellende te ontdoen. Zo, dit gezegd zijnde, ga ik nu een koffie gaan drinken en een kakje gaan doen. Die bonensoep van het Vlaamse parlement begint voor problemen te zorgen. Saluut en de kost, maandag is uwen eerste werkdag, Smetje, dan moet ge de eed afleggen. Ziet dat ge op tijd zijt en kom niet af met het smoesje dat je in een file stond hé?..."
" O ja, voor ik het vergeet, secretaris, je moet dringend een secretaresse in dienst nemen. Ik ben het beu om telkens de Vier Jaargetijden van Mozart te moeten horen. En doe iets aan die irritante reclame. Zeg tegen die marketingspecialisten dat reclame alleen maar moet dienen voor buitehuistelefoontjes. Ik heb er geen boodschap aan om te horen hoe goed onze partij wel is hé?"zegt de voorzitter, die nu wel heel dringend moet gaan kakken…
" Wat vindt ge daar nu van? Ik word minister in Brussel. Ik zal er m'n benen eens onder zetten. De aangespannen boog onder druk zetten. Beter tien duiven in de lucht dan eentje die op m'n kop schijt. En één zwaluw maakt nog geen nest als de lente er nog niet is. Een kikker kan maar kwaken zoals hij gebekt is hé? En gij krijgt een secretaresse, secretaris, misschien een jobke voor uw dochter?.."zegt Smetje, die zich al compleet aan het inleven is in z'n nieuwe rol van Minister van Mobiliteit.
Hij zweeft op z'n ministeriële voeten naar buiten…
Compleet gaga, denkt de secretaris en van spreuken kent hij ook niets…
De eerste dag van z'n werkweek roept Smetje iedereen die verantwoordelijk is voor Mobiliteit op het matje. Enkele moslims hebben hun eigen matje mee. Om voor de handliggende redenen.
" Beste kameraden, we gaan een nieuwe wind laten blazen in dit departement. We gaan ons niet blindstaren op de voorbije regeringsperiode. We zijn geen blinde vinken hé? De Brusselse regering moet bezuinigen. Zoals iedereen in dit land. We gaan de files wegwerken met wegenwerken. Er zullen wel files ontstaan door die wegenwerken, maar da's maar tijdelijk. Tegen 2035 moeten alle files opgelost zijn. Zo staat het in het regeerakkoord. Dus er is werk aan de porseleinwinkel. Zoals m'n oma altijd zei, je moet niet op een mug schieten met een olifant. Olifanten zijn een beschermde diersoort, muggen niet. Kijk nooit in de muil van een gekregen paard. Je wilt niet weten wat dat beest gegeten heeft. Maar ik ben hier niet om oude koeien in de gracht te duwen. Nee, ik ben hier omdat ik m'n ervaringen ten dienste wil stellen van de bevolking. Op m'n vroegere departement kon ik rekenen op een uitgebreide staf van beleidsverantwoordelijken. Leidinggevende personen die voor mij de kastanjes op het vuur gooiden. Mensen die ik met pijn in de onderbuik, heb moeten achterlaten. Die als het ware hun leider en tevens toeverlaat moeten missen nu. Ik hoop dat jullie mij binnen vier jaar ook zullen missen. Maar we zullen eens tonen hoe een departement van Mobiliteit geleidt moet worden. Met fluwelen vuist in een ijzeren handschoen. Dus verwacht ik van jullie een totale inzet van uw capaciteiten, zo die er al zijn hé? De receptie begint om 12:00 en duurt tot 13:00. Daarna mogen jullie naar huis gaan. Nog vragen? Nee? Had ik ook niet verwacht…"
De aanwezigen begrijpen geen bal van wat hun nieuwe minister uit z'n botten slaat. Maar het vooruitzicht op een halve dag vrij, maakt veel goed…
Zes maanden later…
Smetje is op weg naar de plechtige inhuldiging van het nieuwe viaduct van Vilvoorde. Hij zit hopeloos vast in een file ter hoogte van het Sportpaleis waar hij de Nieuwe Ring plechtig ingehuldigd heeft.
" Rij over de pechstrook, chauffeur, anders komen we te laat…"zegt hij met een verbeten trek om de mond.
" Dat gaat niet, excellentie…"zegt de chauffeur, die z'n minister nu al met andere ogen ziet.
" Een mankepoot gaat wel, om nog maar te zwijgen van een kreupele. Rij over de pechstrook, zeg ik en dat is een bevel…"
De chauffeur, die z'n job niet wil kwijt geraken, doet wat van hem verlangd wordt. Na een kilometer rijdt hij zich vast op de pechstrook…
" Wat nu weer, chauffeur, zijt ge er een spelletje van aan 't maken? Waarom staan we stil?"zegt Smetje, zich in z'n ministeriële bevoegdheid aangetast voelende.
" Omdat we niet rijden. En ook omdat ze nieuwe asfalt aan 't leggen zijn op de pechstrook…meneer de minister…"zegt de chauffeur.
Waar is de tijd toen ik nog minister van Onderwijs was, denkt Smetje gelaten en met tranen in de ogen…
©GoNo
feedback van andere lezers- andremoortgat
Laat ons Kafka van het koren scheiden
Smetje is ...of was ? Nen braven !
GoNo2: Dank u! - dorus
knap!
GoNo2: Dank u! - ivo
de democratie verdient de ministers die ze zelf verkiest :)
GoNo2: Dank u!
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 6Uitstekend:   3 stem(men), 100%Goed: 0 stem(men), 0%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 3 stem(men) |
