naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Goudlokje

door crabbe

Goudlokje in de verte, maar maak het nat en droog, hard en zacht, laat het dooien en vriezen, wat we zien is niet de waarheid, die is samen met ons allen onder gegaan. De mensen lopen niet zomaar met hun hoofden omlaag, meende ze. Het is geen asociaal gedrag dat ze vertonen, ze willen heus wel gedag zeggen. Ze lopen echter de feiten achterna, ergens diep daar beneden, waar het opnieuw warm wordt. De preut van moeder achterna, lekker warm en vochtig, hopelijk dichtbij.
En nu?
Vergeet het maar, de schaduwen wenken ons al op hittedagen, straks gaan we de kelder in.
Goudlokje was ondertussen bijna uit het zicht, haar lichaam al krullend in een walm van thermische begeerte. Ze was al lang van plan het Avondland te verlaten. Wij niet, misschien was er daar onder nog iets te vinden!
Gisteren zochten we ons heil aan de staalblauwe hemel en we niesden
Ons snot naar beneden.

feedback van andere lezers

• greta
  Bijzonder stukje als binnenkomer. Ik lees het als een metafoor. Ik kijk uit naar meer van je. Groet.
• koyaanisqatsi
  Smaak naar nog, al was het maar om er achter te komen waar het heen gaat.
• andremoortgat
  Welkom
  Onze uitgedunde groep groeit
  Succes verder
  Inkom zeker beniesd

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 4

Uitstekend: 1 stem(men), 33%
Goed: 2 stem(men), 67%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 3 stem(men)